به گزارش خبرگزاری بسیج، پادشاه بحرین و وزیر دیوان پادشاهی بیشترین سهم وزارتخانه‌ها و هیت‌ها و نیز نهادهای حکومتی را در اختیار داشته و آن را کاملا در اختیار خود گرفته‌اند.

در همین ارتباط آمار مربوط به پرونده جناح‌های حکومتی و تسلط آنان بر نهادهای دولتی نشان داد که 62.5 درصد وزارتخانه‌ها و هیئت‌ها و نیز نهادهای دولتی به طور مستقیم از سوی جناح موسوم به «جناح  قصر» اداره می شود.

به عبارت دیگر این جناح 25 نهاد دولتی را در اختیار خود دارد.

اما جناح «سلمان بن حمد آل خلیفه» موسوم به «جناح ولیعهد» نیز مدیریت هشت نهاد دولتی را در اختیار دارد که 20 درصد نهادهای مزبور را تشکیل می دهد.

جناح «نخست وزیر» نیز هفت نهاد دولتی یعنی 17.5 درصد آن را مدیریت می کند.

نکته قابل ملاحظه اینکه «حمد بن عیسی آل خلیفه» پادشاه بحرین و «خالد بن احمد آل خلیفه» وزیر دیوان پادشاهی از طریق جریان موسوم به «قصر و خوالد» بیشترین سهم وزارتخانه ها، هیئت ها و نیز نهادهای حکومتی را در اختیار دارند.

جنگ قدرت بین آل خلیفه

از چهاردهم فوریه سال 2011 تا کنون رقابت بر سر مهار تکاپوی بی سابقه مردمی در بحرین و نیز نفوذ و سلطه جویی و عرض اندام هرچه بیشتر در بین خاندان حاکم شدت پیدا کرده است.

اما تکاپوی مردمی هنگامی شعله ور شد که پادشاه بحرین با کودتای معروف علیه اعتماد 98.4 درصدی مردم و منشور کار ملی در سال 2002 امید مردم را به یاس تبدیل کرد.

جنگ قدرت در بحرین بین خاندان حاکم در فواصل زمانی مختلف آشکارا نمود پیدا می کند، به این معنی که گاه این کشمکش ها از طریق برنامه ریزی و جنگ بر سر سیاست های تعیین مناصب مهم و حساس صورت گرفته و علنی می شود.

سایر مناصب دولتی نیز معمولا از طریق دستور پادشاهی یا ابلاغیه او و یا تصمیمات وزارتی تعیین می شود و بر این اساس اعضای خاندان حاکم برای توسعه سلطه و قدرت خود در حال رقابت در این خصوص هستند.

در این شرایط روشن است که پرونده های سخت و پیچیده ای در داخل نظام سلطه جو آل خلیفه وجود دارد؛ خاندانی که مانند استوانه ای است که شکاف برداشته و همچنان در حال جنگ علیه مردم و خواسته های قانونی آنان است و با وجود خونین بودن گزینه های امنیتی همچنان بر طبل این گزینه می کوبد.

اما مردم بحرین از همان آغاز با ایمان راسخ و استوار عادت کردند که در راه آینده ای مبتنی بر دموکراسی روشن و متفاوت از گذشته ای تاریک و دیکتاتوری بهای آن را بپردازند.

در این وضعیت و با در نظر گرفتن مسائل مختلف و مهمی چون پرونده های پیچیده رقابت در خاندان حاکم،نیز فریاد اعتراضات مردمی و گزینه های امنیتی آل خلیفه این سوال مطرح است: اداره  قدرت در بحرین به چه شکل است؟

در پاسخ به این سوال باید گفت که قدرت در بحرین از طریق یکه تازی خاندان آل خلیفه در تصمیمات سیاسی و ثروت‌های ملی و در چارچوب نظام قبیله‌ای سلطه جویی اداره می شود و بر اساس آن هرگونه مشارکت مردمی در تصمیم‌گیری‌های کشور مردود است.

اعضای خاندان حاکم برای کسب قدرت یکدیگر را پس می‌زنند

به عبارت بهتر خاندان حاکم برای به دست آوردن تسلط هر چه بیشتر و قدرت طلبی به رقابت با یکدیگر برخاسته و هر یک برای اداره قدرت که مورد سوال ما است،  دیگری را پس می زند.

در این شرایط روشن است که کشمکش کشنده ای در اتاق های تاریک در جریان است که یکی از این اتاق ها به « جناح خوالد» معروف است، به این معنی که خالد بن احمد ال خلیفه وزیر دیوان پادشاهی و احمد بن عطیه الله آل خلیفه وزیر پیگیری در دیوان پادشاهی و خلیفه بن احمد آل خلیفه فرمانده کل قدرت این جناح را به دست دارند.

جریان قصر به رهبری پادشاه قدرت را قبضه کرده اند

این اتاق ها زیر چتر حمد بن عیسی آل خلیفه فعالیت می کنند و جریان کاملی را تشکیل داده اند که همان جریان قصر است و با وجود کشمکش داغ با خلیفه بن سلمان آل خلیفه نخست وزیر بحرین، به طور کامل بر امور کشور تسلط دارد.

جناح قصر در جنگ منافع و احتکار ثروت رودر روی جناح ولیعهد تلاقی پیدا کرده است و این رقابت ها در طرحی به نام تشکیل «دولت کوچک» نمود یافت اما نخست وزیر آن را در نطفه خفه کرد.

اما زیاده خواهی های شخصی ولیعهد در طول 15 سال اخیر در اقداماتی نظیر تلاش برای انجام اصلاحات نمود یافت که در آن نیز به دنبال عملی کردن خواسته های خود بود.

با اینهمه ولیعهد در تمام نبردهایی که به منظور تغییرات و یا مانور اصلاحات وارد آن شد، گاهی تا حدودی ناکام مانده و گاه ضربه سنگینی متحمل شده که نمونه آن در تاریخ 14 فوریه و هنگامی بود که در تلویزیون بحرین گفت‌وگو را خواستار شد و ناگهان  برگه‌ای که فکرش را نمی‌کرد به دستش رسید.

با وجود کشمکش های طولانی مدت بر سر قدرت در بین خاندان حاکم اما هنوز هیچ یک از طرف های رقیب شکست نخورده است. یکی از طرفهای رقیب، رویارویی جریان نخست وزیر با جریان ولیعهد است، اما اکنون جریان قصر است که در این رقابت‌ها جلودار است و دیوان پادشاهی کانون عملیات آن بوده و با حمایت مستقیم پادشاه یا همان حمد بن عیسی آل خلیفه اداره می شود و او نیز در حفظ قدرت خود به وزیر دیوان پادشاهی اتکا دارد.

یکی از موارد رقابت‌های داخلی بحرین بر سر هیئت های دولتی یا همان  وزارتخانه هایی است که دیوان پادشاهی بدون هر گونه نظارت، مدیریت آن را در اختیار دارد و با استفاده از آن بر مراکز مهم حکومتی تسلط دارد.