به گزارش خبرگزاری بسیج، روز گذشته بود که تهیه کننده برنامه پایش با پست عجیبی که در شبکه اجتماعی به سرعت پخش شد، پرده از خلقیات و رفتارهای زننده برخی از دولتمردان برداشت. ماجرای سکه های اکبرترکان به تهیه کننده برنامه و نپذیرفتن این هدیه از سوی تهیه کننده برنامه پایش به سرعت در شبکه های اجتماعی توزیع شد.
روابط عمومی ترکان که گویا برای نمک گیر کردن رسانه و طرح نشدن سوالها و انتقادات این رویه را پیش گرفته است، این بار تیرش به سنگ می خورد چرا که تهیه کننده برنامه از آن جنس آدمهایی نبوده که بشود او را با چند سکه خرید.
ماجرا از این قرار است که فردای حضور اکبر ترکان در برنامه پایش، تهیه کننده این برنامه در مطلبی که در شبکه اجتماعی به سرعت پخش شد نوشت: امیر سیاح در صفحه شخصی خود نوشته است: «بعد از خروج مهمان از استودیو ، جعبه زیر را به مهمان محترم دادم و گفتم روابط عمومی زیرمجموعه شما قبل از برنامه برای ما اینها رو فرستاده. جعبه را باز کرد، توش رو که دید، اول جاخورد. بعد خودش را جمع و جور کرد و پرسید یعنی این هدیه رو قبول نمی کنید؟!این بار من جاخوردم و محکم پاسخ دادم: توهین خیلی بزرگی بود به ما. به زیرمجموعه تون بفرمایید با رسانه ها اینطور رفتار نکنند. گفت باشه. سکه ها رو گذاشت جیبش و رفت!«
هرچند که سیاح به نام مهمان برنامه اشاه ای نکرده است ولی شب آن شب اکبرترکان مهمان این برنامه اقتصادی بوده است.
اکبر ترکان که رفتارهای اهانت آمیز از این دست، نسبت به مردم و خبرنگاران و حتی وزرای دولت پیش از این فراوان داشته است، کارنامه مناسبی در حوزه رفتاری ندارد. واقعیت آن است که برخوردها و مواجهه های وی به هیچ وجه زیبنده یک مسئول در جمهوری اسلامی نیست.
رفتار ترکان در قبال برنامه تلویزیونی با واکنش هایی منفی از سوی مردم همراه شده است. وطن امروز در این باره نوشته است: با این مدیر پیشرفت نمیکنیم. خب! معلوم است. آقای مدیر حالا برای فرار از نقد شدن یک «راهحل قجری» هم در پیش گرفته است. «سکه» را به «رسانه» میبرد تا مگر اهالی برنامه را «نمکگیر» الطاف شاهانه کند. تا مگر مورد سوال قرار نگیرد. تا مگر در پس طرح این سوالات و نقد حضرات گره کار شناسایی نشود و کشور پیشرفت نکند و عقبمانده شویم و آنوقت او که مبدع نظریهای مترقی(!) است بتواند برای توجیه تئوریاش دلیل و سند هم داشته باشد که «دیدید جز در آبگوشت بزباش و قرمهسبزی پیشرفت نداشتیم!«کاش جلال بود و «از رنجی که میبریم» را برای این روزها مینگاشت، روزهایی که روشنفکران طرفدار دولت، شبیه شاه قاجار که میگفت: «نفت را میخواهیم چه کار؟» میگویند: انرژی هستهای میخواهیم چه کار؟»از رنجی که میبریم» عنوان همه نوشتههای ماست این روزها. مدیر سهلتی «منطقه آزادی» با «منطق آزاد» سکههایی را که معلوم نیست از کیسه کدام خلیفه به دست آورده به برنامهای در رسانه «هدیه(!)» میکند، شاید مگر رسانه ضعیفالنفس باشد او را نقد نکند اما تیرش به سنگ میخورد. تهیهکننده برنامه، ماجرای سکههای هدیهای مدیر را به سبک این روزها برای همه در شبکههای اجتماعی روایت میکند.
به نظر می رسد نباید به سادگی از کنار این مسئله گذشت؛ به راستی ترکان سکه ها را از کیسه کدام خلیفه می بخشد؟ با چه مجوزی و به کدامین توجیه؟ آیا در اسلام چنین اجازه ای داده شده است؟
حضرت علی در نامه 41نهج البلاغه خطاب به والی بصره می نویسد: "... به من خبر رسیده که اموال بیت المال را که سهم بیوه زنان و یتیمان بود به یغما بردی و ... از خدا بترس. اموال آنان را بازگردان و اگر چنین نکنی خدا مرا فرصت دهد، تو را کیفر خواهم داد... . به خدا سوگند اگر حسن و حسین چنان می کردند که تو انجام دادی از من روی خوش نمی دیدند و به آرزو خود نمی رسیدند تا آنگاه که حق را از آنها بستانم و باطلی که به ستم پدید آمده، نابود سازم."
با این همه آیا ترکان استدلال و توجیهی برای این رفتار توهین آمیز خود دارد. البته نباید امیدوار بود که مشاور ارشد روحانی پاسخ مناسبی داشته باشد! چرا که در سبک رفتار وی مسبوق به سابقه است؛
اکبر ترکان در راستای اظهارات تعجب برانگیزش، در ابتدای دولت ، 49.5 درصد مردم را افراطی قلمداد می کند. این مشاور روحانی و ابولمشاغل دولت یازدهم، در رابطه با مدیران دولتهای نهم و دهم گفته بود: "اگر قرار شد مدیران احمدی نژاد شناسنامه دوم بگیرند، می توانند همراه باشند، اما نمی توانند محور باشند و اگر گروهی ذی نفوذ از چهرهها و شخصیتهای صاحبنظر و صاحب مسند اصرار داشته باشند که مدیران احمدینژادی و از جمله استانداران ابقا شوند، این انتظار غیر منصفانهای خواهد بود"
این اظهارات که با سخنان رییس جمهور در اولین نشست خبری اش مبنی بر "اتوبوسی نیامدن و اتوبوسی نرفتن"در تناقض آشکار بود، اما به واقعیتی در دولت یازدهم تبدیل شده بود که تودیع نزدیک به 3000 مدیر کل را می توان شاهدی بر این مدعا تلقی کرد.
ترکان اما به صحبتش در راستای تغییر مدیران بسنده نکرد و در مصاحبه ای جنجالی گفت: که دوسال باید مجلس را تحمل کند. "80 نفر در مجلس هستند که برای ناکام گذاشتن دولت ظاهرا مشغول برنامهریزی و طرح ریزی هستند. این تعداد نماینده مشغول مدیریت فضای مجلس هستند و بهزعم من هم دارند خوب جلو میروند؛ البته آنها گروه سیاسی هستند و مطابق عقاید خود حرکت میکنند. ما باید این دوسال مجلس را تحمل کنیم."
مدتی بعد ، دوباره اکبر ترکان مشاور ارشد رییس جمهور نظریه ای تازه ارائه داد و 49.5 درصد مردم را که به روحانی رای نداده اند، قانون گریز تلقی کرد . ترکان در اظهار نظری عجیب گفت:" شما فکر نکنید که یک نفر در مملکت وجود دارد که میگوید من قانون را قبول ندارم؛ بلکه این یک جریان مشخص بود که میگفتند ما قانون را قبول نداریم. اکنون ۴۹.۵ درصد آرا را شامل میشوند. این ۴۹.۵ آرا کسانی بودند که در مقابل جریانی که مقابل قانون ایستاد سکوت کرد."
اکبر ترکان چندی بعد در نشست تخصصی صنعت خودرو خطاب به حاضرین این نشست تخصصی با کنایه گفت: بگذارید با خود روراست باشیم ما به جز پخت آبگوشت بزباش و قورمه سبزی در هیچ تکنولوژی صنعتی نسبت به جهان برتری نداریم.
این نگاه عقب افتاده، که باز توهینی به مردم و پیشرفت های کشور به حساب می آمد از سوی ترکان مطرح شد.
ترکان چندی قبل حتی به 4وزیر دولت هم اتهام و توهین روانه کرد و گفت: این وزرا هماکنون از نوشتن و امضای چنین نامهای پشیمان شدهاند، چرا که درخواست نابجایی از رئیسجمهور داشتند. آنها به دنبال رانت خوراک ارزان برای پتروشیمی بودند و هر کدامشان به یک دلیلی این نامه را امضا کردند. اما در این میان سؤال پیش میآید که انگیزه آقای دهقان، وزیر دفاع و آقای ربیعی، وزیر کار چه بود؟ 90 درصد پتروشیمیها برای این دو وزارتخانه و تحت مدیریت این دو وزیر است. پس دوست دارند خوراک ارزان بگیرند. مگر چه کسی از پول مفت بدش میآید؟ همه خوششان میآید. بنابراین آنها با این انگیزهها نامه را امضا کردند