به گزارش خبرگزاری بسیج، در کشور چندین سازمان بیمه گر وجود دارد که هرکدام به نوعی طرف قرارداد با حوزه سلامت و دانشگاه‌های علوم پزشکی هستند. از بیمه سلامت ایرانیان و نیروهای مسلح گرفته تا تأمین اجتماعی و خدمات درمانی.
در این میان اما ماجرای تأمین اجتماعی متفاوت از بقیه بیمهها بخصوص بیمه سلامت ایرانیان است. این سازمان به عنوان یکی از بزرگترین بیمه‌گذاران میلیون‌ها نفر را تحت پوشش خود قرار داده و از آنها حق بیمه دریافت می‌کند تا در موقع بازنشستگی، از کار افتادگی و بیماری به یاری بیمه شدگان بیاید.
سازمان تأمین اجتماعی یکی از طرف‌های قرار داد با حوزه سلامت است که بدهی زیادی به این حوزه دارد و هر بار با اینگفته که پول نداریم، از پرداخت حق بیمه به حوزه سلامت طفره می‌رود تا جاییکه که وزیر بهداشت را هم به واکنش واداشت و گفت: اگر بیمه سلامت ایرانیان بگوید پول نداریم قابل قبول است اما تأمین اجتماعی که هتل دارد، کارخانه دارد و از مردم حق بیمه دریافت می‌کند چرا بدهی خود را پرداخت نمی‌کند؟
بیمهها هر عددی را که خودشان به عنوان بدهی قبول دارند، کامل پرداخت کنند
سید حسن هاشمی، وزیر بهداشت در مورد اختلاف عددی بدهی بیمهها به حوزه سلامت میان این وزارتخانه و بیمهها گفت: بیمهها هر عددی را که قبول دارند، کامل پرداخت کنند.
وزیر بهداشت در مورد میزان بدهی بیمهها به حوزه سلامت گفت: بیمهها هر عددی را که قبول دارند به ما بدهکار هستند پرداخت کنند چرا که تاکنون تنها 7 درصد بدهی‌ها پرداخت شده است.
وی با بیان اینکه شاید بیمه سلامت ایرانیان تأمین اعتبار نشده باشد، گفت: در این صورت می‌توانیم نسبت به آن با اغماض نگاه کنیم اما موضوع تأمین اجتماعی متفاوت است چرا که آنها شرکت، هتل و سرمایه دارند و از مردم نیز حق بیمه دریافت می‌کنند و باید بدهی خود را پرداخت کنند.
قول پرداخت در شهریور را داده بودند
در این میان بارها و بارها بیمهها قول قرار برای پرداخت گذاشته‌اند و هر بار زیر آن زده‌اند، در آخرین قول و قرار وزیر بهداشت شهریور ماه گفته بود که سازمان تأمین اجتماعی و بیمه سلامت ایرانیان قول داده‌اند معوقات خود را تا پایان شهریور تسویه کنند.
وی گفت: محدودیت‌های منابع و عقب‌افتادگی در پرداخت‌ها موجب کدورت بین ارائه‌دهندگان و خریداران خدمت می‌شود.
هاشمی افزود: سازمان تأمین اجتماعی و بیمه سلامت ایرانیان قول داده‌اند معوقات خود را تا پایان شهریور تسویه کنند. از همکاران عزیز می‌خواهیم این دو هفته را نیز صبر کنند تا بیمهها پرداخت‌ها را انجام دهند.
آیا هر 40 میلیون کارگر از خدمات عادلانه بهره‌مند هستند؟
وی در مورد وضعیت بیمهها گفت: مشکل بیمه جدید نیست و سال‌هاست که این مشکل بوده است، متأسفانه 10 سال پیش با این استدلال که نباید ارائه دهنده و خریدار خدمات یکی باشد، بیمه ها را از وزارت بهداشت جدا کردند، اما در این 10 سال ما می‌بینیم که بیمه ها دارو می‌فروشند و بیمارستان نیز اداره می‌کنند.
هاشمی خاطرنشان کرد: پس چگونه است که اکنون بیمهها ارائه خدمات می‌کنند، آنها 50 درصد داروی موجود در بازار را می‌فروشند و هر چه بیشتر و گرانتر بفروشند به نفع‌شان است و از طرفی آمده‌اند و بیمارستان نیز تأسیس کرده‌اند. من معتقدم نظام سلامت باید متولی واحدی داشته باشد و فرق نمی‌کند چه کسی وزیر باشد، اما باید بیمهها و درمان تحت نظارت وزارت بهداشت باشد.
وی در مورد متفاوت بودن ارائه دهنده خدمات و خریدار خدمات، گفت: این یک موضوع خوب است به شرطی که بیمه های ما بنگاه داری نکنند، در همه جای دنیا بیمه جداست و خدمات را جداگانه ارائه می‌کنند، من به درستی گفتم که پاشنه آشیل طرح تحول بیمهها هستند و بدون رودربایستی باید به این موضوع بپردازیم، چرا که پای منافع ملی در میان است و با حل آن مشکلات مردم نیز حل می‌شود.
وزیر بهداشت در مورد تجمیع بیمهها و یکسان‌سازی آنها، توضیح داد: یکسان‌سازی معنی تجمیع نمی‌دهد، چرا که به این معنی است که ما تعرفه‌ای که بیمهها برای خدمات عرضه می‌کنند را یکسان کنیم، اما تجمیع به این معنی است که همه بیمهها یکی شوند و پرداخت‌ها از یک منبع صورت گیرد.
وی با اشاره به طرح تجمیع بیمهها گفت: ما این کار را در موضوع آب، گاز، برق، فرآورده‌های دامی و... انجام داده‌ایم و دولت خرید تضمینی انجام می‌دهد، اگر وضعیت بیمهها اصلاح می‌کردیم، ارائه خدمت را به بخش خصوصی می‌سپردیم و دولت تنها خریدار خدمات می‌شد و اکنون شاهد کمبود 100 هزار تخت بیمارستانی نبودیم.
هاشمی در مورد اینکه گفته می‌شود سرمایه بیمهها مختص به بیمه‌شدگان است، گفت: همین یک بیمه خاص را توجه کنید که 40 میلیون کارگر را تحت پوشش دارد، آیا سرمایه‌ای که گذاشته، همه این افراد یکسان می‌توانند استفاده کنند؟ این بیمه در تهران یک بیمارستان دارد، اما حاشیه تهران مگر کارگر نیستند؟ ما وقتی می‌گوییم این حقوق مال یک جامعه 40 میلیونی است، پس باید برای همه در دسترس باشد. من معتقدم بیمهها باید یکی شوند.
بدهی 250 میلیارد تومانی بیمهها به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
علی اصغر پیوندی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به بدهی 250 میلیارد تومانی بیمهها به این دانشگاه، گفت: عدم پرداخت به موقع مطالبات موجب شکایت و گله مندی کادر درمانی شده است.
وی گفت: پزشکان و پرستاران در مقابل خدمتی که ارائه می‌دهند انتظار پرداخت به موقع مطالباتشان را دارند که متاسفانه به دلیل بدهی بیمهها این امر میسر نمی‌شود.
پیوندی مطالبات دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی را از بیمه‌های تامین اجتماعی، نیروهای مسلح و خدمات درمانی 250 میلیارد تومان، بیان کرد و افزود: علی رغم ارسال اسناد بیمارستان‌ها به بیمهها از ابتدای سال 94 هیچ پرداختی به بیمارستان‌ها صورت نگرفته است.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، افزود: البته توانستیم با جابجایی منابع، مطالبات پزشکان و پرستاران را تا پایان تیرماه سال جاری پرداخت کنیم.
بدهی85 میلیارد تومانی بیمهها به دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
محمودرضا میری بنجار، رئیس دانشگاه علوم پزشکی زاهدان با بیان این که بیمه مبلغ 85 میلیارد تومان به این دانشگاه بدهی دارد، عنوان کرد: شاغلان حوزه سلامت آنچنان به طرح تحول نظام سلامت امید بسته‌اند و اطمینان دارند با تجمیع بیمهها پرونده چالش همیشگی در حوزه کمبود بودجه و تاخیر در پرداخت ها بیمه‌ای پایان می یابد که حاضر نیستند حتی تصور کنند تجمیع بیمه ای صورت نمی گیرد یا اجرای طرح تحول سلامت با مشکل مواجه می‌شود.
میری بنجار با انتقاد نسبت به تاخیر بیمهها در پرداخت بدهی خود به دانشگاه های علوم پزشکی و بیمارستان‌های وابسته به آنها عنوان کرد: در حال حاضر بیمه مبلغ 85 میلیارد تومان تنها به دانشگاه علوم پزشکی زاهدان بدهی دارد.
وی با تاکید بر این که نمی‌توان پزشک و پرستاری که در مرز سراوان خدمت می کند را در انتظار حقوق نگاه داشت، خاطرنشان کرد: علی رغم این که وضعیت ما در میان دانشگاه های علوم پزشکی کشور در بخش بدهی به پرسنل بهتر از سایر دانشگاه‌ها است، با این وجود 3 میلیارد و 600 میلیون تومان تنها در بخش کارانه‌ها به پزشکان و پرستاران بدهکار هستیم.
میری بنجار با تاکید بر این که دانشگاه علوم پزشکی زاهدان برای تهیه اقلام دارویی و تجهیزات پزشکی مبلغ 40 میلیارد و 25 میلیون تومان بدهی دارد که 17 میلیارد تومان آن در حوزه دارو است، اما به دلیل تاخیر بیمه ای امکان پرداخت آن را نداریم.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی زاهدان با اشاره به این که تنها بخشی که بدهی بالایی در آن نداریم، پرداخت به کارکنان است دلیل این امر را مقابله با بی انگیزگی کارکنان عنوان کرد و گفت: اما در تامین دارو و تجهیزات پزشکی شرایط را باید به گونه ای مدیریت کرد که بیماران متوجه کمبود بودجه نشوند در نتیجه در این حوزه با بدهی بالایی مواجه هستیم.
بدهی 40 میلیاردی بیمهها به دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی
ابراهیم گلمکانی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی نیز در مورد میزان بدهی‌ها، تأکید کرد: جمع مطالبات دانشگاه از سازمان‌های بیمه گر تا پایان مهرماه سال جاری بالغ بر 400 میلیارد ریال است و این در حالی است که دانشگاه بدهی قابل توجهی به شرکت‌های دارویی دارد و هنوز نتوانسته پرداخت کارانه پزشکان را بروز نماید.
به گفته وی نکته دیگری که در باب بیمهها و سازمان‌های بیمه‌گر لازم است مورد توجه قرار گیرد؛ تفاوت در پذیرش خدمات بیمه‌ای و نرخ‌های مورد قبول آن‌هاست.
گلمکانی خاطر نشان کرد: متاسفانه علیرغم ابلاغ دستورالعمل یکسان سازی خدمات بیمه‌ای از سوی وزیر کار، رفاه و تامین اجتماعی، در عمل همچنان شاهد این تفاوت‌ها هستیم که باعث هدر رفت انرژی در سازمان های دولتی و از جمله بیمارستان‌ها می‌شود.
وی تصریح کرد: به نظر می‌رسد بهترین راهکاری که می‌تواند این مسئله را ریشه‌ای حل کند در قانون برنامه پنجم آمده است و آن تجمیع بیمه‌های پایه در قالب یک سازمان بیمه سلامت است که امیدواریم هر چه زودتر محقق شود.
بیمهها جریمه‌می شوند؟
مطابق قانون اگر بیمهها در پرداخت معوقات خود کوتاهی کنند و نسبت به پرداخت اقدام نکنند، باید جریمه آن را پرداخت کنند.
در این ارتباط ابراهیم آقاجانی، معاون درمان وزیر بهداشت گفت: براساس ماده 38 مقررات مالی دولت بعد از تحویل اسناد بیمارستانی 15 روز بعد سازمان‌های بیمه‌گر موظف‌اند 60 درصد را پرداخت و 3 ماه بعد بقیه مطالبات را پرداخت کنند و اگر در این زمینه تعویق رخ دهد، باید جریمه‌ای معادل اوراق مشارکت پرداخت شود، ولی تاکنون جریمه‌ای در این زمینه داده نشده است.
تکلیف مردم و بیمه‌گذاران چیست؟
اگر سخنان وزیر بهداشت در مورد سازمان تأمین اجتماعی صحت داشته باشد و این سازمان به جای پرداخت حق سلامت مردم، با آن پول هتل داری کرده و بنگاه داری می‌کند، تکلیف مردم چه می‌شود؟
اگر بیمهها پول حوزه سلامت را ندهند، بار دیگر تعرفه‌ها افزایش یافته و هزینه‌های درمان به شدت افزایش می‌یابد و آن گاه بیمه‌گذاران مجبور هستند علاوه بر حق بیمه‌ای که پرداخت می‌کنند، پول درمان خود را هم از جیب پرداخت و کنند.
