وی با اشاره به بازخوردهای مثبت مخاطبان از فیلم توضیح داد: در جشنواره فیلم فجر همراه با محمد حسین مهدویان و سایر عوامل گروه به سینماهای جشنواره سرکشی کردیم و خوشبختانه دیدیم که در همه سینماها مردم به یک میزان قابل توجه از فیلم استقبال کرده اند. البته شاید کارگردان این تمایل را داشته باشد که با توجه به برخی از بازخوردهایی که از نظرات مخاطبان به دست آورده در اکران عمومی تغییرات کوچکی در فیلم ایجاد کند اما همین که مردم توانسته اند به این خوبی با یک اثر با مضمون دفاع مقدس ارتباط بگیرند برای من بسیار خوشحال کننده است.
این بازیگر به ماجرای حضور فیلم مستند داستانی «ایستاده در غبار» در بخش سودای سیمرغ جشنواره اشاره کرد و گفت: در جلسه نقد و بررسی فیلم هم این موضوع توسط برخی از دوستان خبرنگار مطرح شد که باید بگویم این موضوع اصلا برای ما اهمیت نداشت. آنچه برای من دارای ارزش فراوانی بود حضور در کنار یک گروه صمیمی و دوست داشتنی بود که بیشترین لذت را به من داد بنابراین ما از هیچ چیزی در بخش سودای سیمرغ خبر نداریم و خیلی هم به این موضوع فکر نمی کنم چون اساسا بازیگری برایم دغدغه نبوده که بخواهم نگران مسایل پیرامون آن باشم.
حجازی فر بیان کرد: برخی فکر می‌کنند با این مورد توجه قرار گرفتن خیلی به من خوش می گذرد، ولی من بعد از این ماجرا کمی خجالت می کشم و اذیت می شوم و دوست دارم به نوعی این فضای پیرامونی فیلم تمام شود و چون می دانم آدم ها بسیار زود فراموش می شوند بنابراین منتظرم که هر چه سریع تر از جریان جشنواره رها شوم و به زندگی روزمره خودم برگردم.
بازیگر نقش احمد متوسلیان در فیلم «ایستاده در غبار» تصریح کرد: بازی در فیلم «ایستاده در غبار» برای من تجربه شگفت انگیز و تداعی کننده تئاتر بود. برای اینکه وقتی بنده برای حضور در این فیلم گریم می شدم مردم مریوان با من مانند یک فرمانده برخورد می کردند اما بعد از اینکه گریم من پاک می شد اصلا انگار نه انگار من را می شناسند، همین تداوم حسی به قدری برایم شیرین بود که در روزهای فیلمبرداری فکر می کردم نامم احمد و نام خانوادگی ام متوسلیان است. الان هم فضا طوری شده وقتی با نام احمد مواجه می شوم سرم را برمی گردانم و فکر می کنم من را صدا می زنند.
وی درباره برخی از صحنه های فیلم از جمله صحنه زندان گفت: من نمی دانم نگاه کلی حسین مهدویان به صحنه زندان چه چیزی است اما احساسم این است کارکردی که صحنه زندان به جز بحث تاریخی و آرشیوی دارد معرفی کاراکتر احمد متوسلیان است؛ اینکه پای او هم مانند بقیه انسان ها روی زمین است و وقتی مورد شکنجه قرار می گیرد به موضوعی اعتراف یا اظهار ندامت می کند. حتی معلوم نیست این اعتراف از روی ترس بوده یا زرنگی، اما هرچه هست او را به مانند یک انسان عادی معرفی می کند که مخاطب می تواند با آن همذات پنداری کند. جاوید الاثر احمد متوسلیان با اینکه در دوران مبارزاتی خود عمل قلب باز کرده بود کارهای بسیار زیادی در دوران دفاع مقدس انجام داده بود که اگر می خواستیم به آنها بپردازیم اصلا نمی توانستیم از کردستان بیرون بیاییم.
حجازی فر درباره واکنش خانواده جاوید الاثر متوسلیان بعد از اکران این فیلم سینمایی توضیح داد: گروه تحقیق ما بیشتر با خانواده شهید متوسلیان ارتباط داشت و من از این موضوع اطلاعی ندارم.
