از آن ایام (12 تا 22 بهمن 57) روایات و خاطرات زیادی از فعالیتهای انقلابیون و اتفاقاتی که در آن روزها افتاده نقل شده اما اینکه در آن روزها و شبها در اتاق عملیات ارتش رژیم سابق برای توقف و سرکوب حرکت انقلابی مردم چه برنامهریزیهایی انجام و چه اقداماتی صورت میگرفته و سران ارتش سابق چه شرایطی را پشت سر میگذاشتهاند موضوعی است که کمتر به آن پرداخته شده است.
امیر سرتیپ عبدالحسین مفید از فرماندهان سابق ارتش که در دوران جنگ تحمیلی از طراحان عملیاتهای مختلف بوده است و در حال حاضر نیز در پژوهشگاه علوم و معارف دفاع مقدس فعال است.
وی که در آن زمان مسئولیتی را در اتاق عملیات ارتش بر عهده داشته به بیان روایاتی از شب و روز (21 بهمن 57) میپردازد که تنها خود و سران ارتش رژیم شاهدان عینی آن بودهاند.
امیر سرتیپ عبدالحسین مفید گفت: 37 سال پیش، با درجه سرهنگ دومی، در مدیریت عملیات ستاد نیروی زمینی خدمت میکردم.
وی ادامه داد: در شب (21 بهمن 57) افسر مداومتکار در اتاق عملیات بودم.
اوایل شب بود که توسط معاون عملیات و اطلاعات نیروی زمینی سپهبد فرهنگ خلعتبری که به همراه سایر معاونین نیرو در اتاق فرمانده نیروی زمینی یعنی سپهبد بدرهای جمع شده بودند احضار شدم.
مفید خاطرنشان کرد: در اتاق آجودان فرماندهی نیرو تعدادی افسر در انتظار نوبت ملاقات نشسته بودند. روی میز سرهنگ کیانی آجودان سپهبد بدرهای یک ضبط صوت مخصوص و مقدار زیادی نوار کاست قرار داشت که صحبتهای رادیویی شبکه انقلابیون را دریافت و ضبط میکرد. این نوارها سپس به اتاق فرماندهی برده و با استفاده از ضبط صوتهای معمولی گوش داده میشد.
این فرمانده سابق ارتش اظهار داشت: چون انقلابیون از شبکه رادیویی سازمان آب یا برق استفاده میکردند و از طریق رادیو و ضبط های معمولی قابل شنود نبود. این ضبط صوت به همراه یک نفر که اسمش رزمآرا بود به ستاد نیرو آورده شده بود.
وی افزود: جریان ضبط مکالمات انقلابیون در آن شب که رویا روی واحدهای فرماندار نظامی بودند خود خاطره مفصل دیگری است.
این فرمانده سابق ارتش اظهار داشت: در همین لحظات بود که درب اتاق فرمانده نیرو باز شد و سه افسر بیرون آمدند که عبارت بودند از سرلشکر کاظم ریاحی، فرمانده لشکر گارد، سرتیپ هوائی مهدی زالی که از نیروی هوایی آمده بودند تا از نیروی زمینی یک واحد برای مقابله با شورش پادگان دوشان تپه بگیرد و سرتیپ علی وفائی معاون لشکر 16 قزوین.
مفید خاطرنشان کرد: لازم به توضیح است که در آن موقع تمام واحدهای لشکر گارد در اختیار فرمانداری نظامی بوده و لذا یک گردان تانک از لشکر 16 زرهی قزوین به سرپرستی سرتیپ علی وفایی مأمور حفاظت ستاد نیرو در لویزان اعزام شده بود.
وی افزود: زمانی که این سه نفر از دفتر سپهبد بدرهای خارج شدند. سرتیپ وفائی رو به دو نفر دیگر کرد و گفت: باز هم می گویم واحد تانک در شب و در مناطق شهری کاربرد ندارد و این را به فرمانده نیرو هم گفتم ولی من سربازم و مأموریت را اجرا میکنم. چون قرار شده بود یک گروهان تانک از همین گردان، به سرپرستی سرتیپ وفائی برای خواباندن شورش پایگاه دوشان تپه اعزام شود.
این فرمانده سابق ارتش اظهار داشت: نتیجه این شد که ساعتی بعد این گروهان تانک در زیرگذر میدان امام حسین گرفتار کوکتل مولوتوفهای جوانان انقلابی شده و منهدم شد. سرلشکر ریاحی و سرتیپ وفائی هم در داخل همین تانکها کشته شدند.
مفید خاطرنشان کرد: زمانی که بعد از رفتن افسران یاد شده به داخل اتاق فرمانده نیرو هدایت شدم سپهبد وشمگیر، سپهبد صانعی، سپهبد خلعتبری، سپهبد جهانبانی که معاونین فرمانده نیرو بودند دور میز نشسته بودند. از وضع وجنات و صحبتهای آنها سردرگمی و بلاتکلیفی و ناامیدی کاملا مشهود بود. این سپهبدها همان کسانی بودند که در روز بعد از آن بیانیه بیطرفی ارتش را امضا کرده و هر یک در گوشه کناری مخفی شدند.