وی خشک بودن هامون را نشانهای از توسعه ناپایدار دانست و گفت: علت اصلی این است که هامون آب ندارد و این آب که از هیرمند وارد آن میشد اکنون دیگر وجود ندارد و یا با ایجاد سد مانع از ورود آب به هامون شده است.
رییس سابق کمیته آبهای مرزی خاطرنشان کرد: هر تالابی که خشک میشود باعث از بین رفتن زندگی و درآمد مردم آن منطقه میشود و پدیده مهاجرت را ایجاد خواهد کرد و این چرخه به مرور تخلیه منطقه، حاشیهنشینی و زنجیرهای از مشکلات را ایجاد خواهد کرد.
صدوق به منطقه هامون اشاره کرد و گفت: زابل منطقهای استراتژیکی است و وقتی خالی از سکنه شود بسیار آسیبپذیر خواهد شد و این آسیب پذیری موجب بروز مشکلات در توسعه کشور خواهد شد؛ ضربه اصلی که هامون خورده از ندانمکاری مسئولان است و باید هرچه زودتر به آن اهتمام شود.
وی اضافه کرد: باید در زمینه بهبود وضعیت هامون و جاری شدن آب هیرمند با مقامات افغانستان مذاکره انجام بگیرد؛ اکنون با فراهم آمدن فرصتهایی با عنوان پسابرجام باید این مذاکرات در سطح گسترده و برای بهبود وضعیت
مردم منطقه سیستان و بلوچستان انجام بگیرد؛ در گذشته چنین شرایطی برای مذاکره نسبت بهبود هامون فراهم نبود ولیکن باید مسئولان از این فضای بوجود آمده بهره بگیرند.