یکی از نمادها و نمودهای این عشق و ارادت که از گذشته در میان مردم مومن و ولایی عراق مشهود است و در سالهای اخیر به علت برگزاری باشکوه و حماسی مراسم پیاده روی اربعین برای زائران ملموس بوده، برپایی مواکب(هیئات) در مسیر پیاده روی نجف اشرف تا کربلای معلاست که این مردم تمام دار و ندار خود را در این مواکب در اختیار زائرین قرار می دهند تا به نحو شایسته ای از آنان پذیرایی به عمل آورده باشند.
پس از آنکه این مواکب در جریان برگزاری باشکوه مراسم پیاده روی اربعین حسینی با حضور میلیونها زائر از سراسر دنیا به زائران حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) خدمات ارائه کرده و به عبارتی مردم عراق _زائران پای پیاده را روی دستان خود تا کربلا بردند_ومیزبانی شایستهای به عمل آوردند، امروز نیز خیر و برکت این مواکب که منتسب به آقای خوبیهاست ساری وجاری است.
امروز زائرین حرم امام حسین(علیه السلام) در مسیر «نجف به کربلا» همان مواکب بیشمار و فراوانی را مشاهده میکنند که شاید دیگر خبری از چایی، انواع غذاها و حلویات عراقی و فریادهای "یا حسین" "یا حسین" و شور و حال ایام اربعین نباشد، اما این مکانها خدمت دیگری از جنس غریب نوازی و مهمان نوازی عرضه میکنند.
امروز مواکب حسینی میزبان مردمی ستمدیده از جنگِ جهل و تعصب و افراط گرایی و تکفیر هستند که از چند سال پیش دامن مردم منطقه به ویژه مردم مظلوم عراق را گرفته است و مرم بی گناه در آتش جنگ و ستیزی میسوزند که خدایان قدرت و ثروت و افراط و تکفیر راه انداخته اند.
اما مواکب حسینی به تبعیت از عمه سادات حضرت زینب(سلام الله علیها) آوارهگان و بی پناهان این جنگ را در آغوش گرفتهاند و این بار حماسهای دیگر از جنس نوع دوستی را متجلی کردهاند تا به دنیا نشان دهند اسلام ناب محمدی(ص) اسلام خوبیها، زیباییها، صلح و دوستی است نه سربریدن و تکفیر و افراط.
امروز زنان و کودکان و مردم بی پناه و آوره از وطن چه شیعه و چه سنی از شهرهای موصل، بصره و ... به مواکب حسینی و آغوش سید و سالار شهیدان پناه آورده اند و در این مواکب اسکان یافته اند و به زندگی امیدوار شدهاند و میدانند که در مأمنی امن سکنی گزیدهاند و این جای بسی شکر و قدردانی از مردم مومن و حسینی کربلا و نجف دارد.
در ادامه تصاویری از مواکب حسینی در مسیر نجف به کربلا که هم اکنون میزبان تعداد زیادی از آوارهگان و بی پناهانی است که محل زندگیشان شاهد درگیری و جنگ با گروههای تکفیری و داعشی است که مجبور به ترک شهر و دیار خود شده اند و امروز مهمان مردم کربلا در موکبها هستند و عدهای در چادرها و عدهای هم در ساختمانهای موکب سکنی گزیدهاند را مشاهده مینمائید.