به گزارش خبرگزاری بسیج، کتاب «هاروکی موراکامی به دیدار هایائو کاوای می‌رود» شامل گفتگوی هاروکی موراکامی و هایائو کاوای به تازگی با ترجمه مژگان رنجبر توسط نشر چشمه منتشر و راهی بازار نشر شده است. این کتاب دهمین عنوان از مجموعه «ادبیات غیرداستانی» است که این ناشر چاپ می‌کند.
کتاب مورد نظر، شامل گفتگوی دو روزه و دوستانه‌ای بین این دو چهره فرهنگی ژاپن است. رابرت هینشاو ویراستار نسخه انگلیسی این کتاب، گفته این گفتگو در مکان و لحظه‌ای خاص از تاریخ رخ داد و بخش عمده آن، جاودان و جهان‌شمول است.
موراکامی نویسنده و هایائو کاوای روان‌شناس و روان‌درمانگر مکتب یونگ است و این دو در گفتگوی پیش رو، درباره مفاهیمی چون فردیت، جامعه، تعهد، هم‌دردی، منطق، تفاوت‌های زبانی، رمان، خوددرمانی، رابطه اثر و نویسنده، بدن و ... بحث کرده‌اند. از خلال گفتگوی چاپ‌شده در این کتاب می‌توان نقبی به اندیشه و داستان‌نویسی موراکامی به عنوان یکی از نویسندگان مطرح ادبیات جهان زد.
موراکامی و کاوای همدیگر را در سال ۱۹۹۴ در آمریکا ملاقات کردند؛ یعنی زمانی که نویسنده مشهور ژاپنی مقیم آمریکا بود. زمانی که گفتگوی این دو انجام شد، ژاپن به تازگی دو اتفاق مهم را از سر گذرانده بود؛ حمله فرقه بدنام اوم شینریکیو به متروی توکیو و زلزله شدید شهر کوبه. موراکامی درباره این گفتگوی دو نفره نوشته است: هنگامی که رو در رو با کاوای صحبت کردم، از این که مشغولیت ذهنی‌ام رفته‌رفته کم می‌شد احساسی حیرت‌انگیز و دوست‌داشتنی داشتم. شاید این‌که بگویم «بهبود» یافتم بزرگنمایی باشد، اما به یقین می‌توانستم آسان‌تر نفس بکشم. ممکن است عجیب به نظر برسد اما هایائو کاوای انسان شگفت‌انگیزی است. من رفته‌رفته فهمیدم که چرا او طرف‌دارانی پرشور و متعصب دارد؛ چند نفری‌شان را خودم می‌شناسم.
رابرت هینشاو درباره آخرین دیدار او و موراکامی با روان‌شناس ژاپنی می‌گوید: هیچ‌کدام از ما دو نفر خبر نداشتیم که قرار است این دیدار یک‌روزه در بارسلونا، آخرین ملاقات ما باشد. او بر اثر سکته مغزی که سرانجام از پا درآوردش، ناتوان شد و کتاب‌های زیادی را که قرار بود بنویسد و اندیشه‌هایش را با خود در خاک برد.
مطالب این کتاب در قالب ۲ فصل اصلی یا ۲ شب گردآوری شده‌اند که به ترتیب عبارت‌اند از: «شب اول: چگونه داستان‌ها التیام‌بخش انسان هستند؟» و «شب دوم: لایروبی ضمیر ناخودآگاه - بدن و ذهن».
در شب اول، ۱۲ بخش با این عناوین چاپ شده است: معنای تعهد، زلزله هانشین و آسیب احساسی، واژه‌ها یا تصاویر؟، پاسخ منطقی برابر پاسخ ناشی از هم‌دردی، چیزهایی که پس از رمان‌نویس‌شدن متحیرم کردند، انسان ژاپنی و رگه‌های تاریخی پنهان، عمق تفاوت‌های زبانی، چیزهایی که داغ‌تر می‌شوند، خوددرمانی و رمان‌ها، ساختن داستان‌ها زندگی کردنِ داستان‌ها، ازدواج و «چاه‌کندن»، متاهل‌ها و بقیه مردم.
بخش ۱۳ تا ۲۴ کتاب هم در شب دوم این مصاحبه دونفره چاپ شده که عناوین‌اش به ترتیب عبارت‌اند از: داستان‌ها و بدن، رابطه یک اثر و نویسنده‌اش، داستان‌ها در نقش پیوندی بین مردم، فراسوی علت و معلول، بهبودی و زندگی، فردیت و جهان‌شمولی، دین و روان‌درمانی، ماجرای خالخین‌گل، خشونت و بیان آن، خشونت در جامعه ژاپنی، درد و طبیعت، به کجا می‌رویم؟
در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:
...
موراکامی: اما افرادی هستند که ساخته‌های‌شان از درون‌شان نشئت گرفته، درست است؟
کاوای: بله، وقتی چیزی مثل این رخ می‌دهد همه تحت‌تاثیر قرار می‌گیرند. چنین امری شگفت‌انگیز است.
موراکامی: چه‌چیزی آن را این‌قدر متفاوت می‌کند؟
کاوای: یک‌جورهایی می‌توان میزان انرژی شخص در کارش را حس کرد.
موراکامی: اما مگر افرادی که این چیزها را می‌سازند از نوعی بیماری یا مشکل رنج نمی‌برند؟
کاوای: نه، در این مورد، ماجرا فقط یک کلاس آموزشی بود.
موراکامی: آهان، منظورتان این است که آن‌ها آدم‌های معمولی بودند، نه بیماران؟
کاوای: بله، موضوع با بیمارها از اساس متفاوت است. چیزهایی که آن‌ها می‌سازند تاثربرانگیزند.
...
این کتاب با ۱۳۹ صفحه، شمارگان هزار نسخه و قیمت ۱۶ هزار تومان منتشر شده است.
