عاقبت کسانی که در ثروت خود بخل می ورزند/ انسان مالک ثروت نیست

وی در بیان اهمیت انجام واجبات به نمونه ای اشاره و تصریح کرد: شخصی به محضر امام صادق(ع) عرض کرد: برای من استخاره کنید. حضرت بعد از استخاره فرمودند: خوب نیست. خواهنده، سؤالش را که جواب گرفت رفت، سه چهار ماه بعد برگشت به حضرت صادق(ع) عرض کرد: من همانی هستم که مدت ها قبل آمدم از شما استخاره خواستم و شما هم فرمودید خوب نیست، ولی من گوش به استخاره ندادم. یک سفر کسبی می خواستم بروم استخاره را توجه نکردم و رفتم. یابن رسول الله ده هزار درهم سود بردم. امام صادق(ع) فرمودند: در این سفر یک روز نماز صبحت قضا شد، این واجب از دستت رفت؛ نه آن ده هزار درهم، اگر همۀ دنیا را به جای آن نماز بپردازی جبران نخواهد شد، استخاره ات به این خاطر بد آمد.

واجباتی که پیغمبر سفارش کردند در سه بخش نظام داده شده است

استاد اخلاق حوزه های علمیه با بیان اینکه واجباتی که پیغمبر سفارش کردند در سه بخش نظام داده شده است، گفت: یک بخش، بخشش عبادی، نماز، روزه، حج و امثال اینها. بخش دوم، بخشش مالی است، یک سلسله واجبات الهی مالی می باشد مانند زکات، خمس و انفاق و بخش سوم  واجب حقوقی است. شخصی به امیرالمؤمنین(ع) گفت: من را نصیحت کن. امام فرمود: آنچه که خدا به تو روزی کرد، منهای آن چیزی که ضروری مخارج زندگی توست، نگه ندار؛ چون نگه داری برایت نمی ماند، انفاق کن که برایت تا ابد بماند. یک چیزهایی را باید از دست بدهی که بماند، اگر آنها را نگه داری در پرونده ات نمی ماند و از دستت رفته است.

انفاق کنید، هفتصد برابر به شما بازگردانده می شود

وی به آیه ای در مورد اهل انفاق اشاره و خاطرنشان کرد: قرآن می فرماید: «مَثَلُ الَّذِینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ کَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فِی کُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَ اللَّهُ یُضاعِفُ لِمَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلِیم» (بقره، ۲۶۱) یک انفاق هفتصد برابرش را به تو برمی گرداند، اما اگر نگه داری هیچ چیز گیرت نمی آید. خداوند در پایان آیه می فرماید: من مقید به این هفتصد برابر نیستم که دیگر به تو اضافه تر ندهم «وَ اللَّهُ یُضاعِفُ لِمَنْ یَشاءُ» پروردگار برای هر کس بخواهد اضافه می کند و چند برابر می کند. در روایاتمان آمده که گاهی به پیغمبر می گفتند گره به زندگی ما افتاده، پیغمبر(ص) می فرمود: انفاق کنید. طرف می گفت: یا رسول الله ندارم که انفاق کنم. می فرمود: یک لیوان آب دست یک تشنه بده، دست یکی را بگیر از این طرف خیابان به آن طرف خیابان ببر، این طور نیست که هیچ کار خیری نتوانی انجام دهی، راه های به سوی پروردگار بسته نیست، تمام راه ها باز است.

انسان در ثروت جانشین خداست نه مالک

وی در مورد اهمیت خمس و اشارات قرآن به این امر مهم، اظهار کرد: یک آیۀ صریح در سورۀ انفال دربارۀ خمس داریم. یک پنجم سود سال من یک میلیون تومان است که بعد از یک سال خرج کردن برایم مانده، این مقدار پول طبق قرآن خمس است و من هم که مالک ذاتی نیستم، مالکِ مال خداست؛ در آیه ۷ سوره حدید آمده: «وَ أَنْفِقُوا مِمَّا جَعَلَکُمْ مُسْتَخْلَفِینَ فِیهِ» شما در ثروت جانشین من هستید نه مالک. امام زمان(عج) می فرماید: کسی که خمس مالش را نمی دهد ما اهل بیت(ع) قیامت به عنوان طلبکار جلویش را می گیریم، آنجا هم که ندارد به ما بپردازد و ما دشمن او می شویم.

استاد انصاریان افزود: ما از مادر متولد شدیم در حالی که یک دمپایی هم پایمان نبود، روزی هم که می خواهند ما را دفن کنند با هفت تا هشت متر پارچه دفن می کنند، اگر وصیت کنیم و اگر وصیت نکنیم هم که باید از ورثه اجازه بگیرند تا از صد میلیون مال خودمان یک پارچه به ما بدهند. از مال دنیا نه اول چیزی داریم و نه آخر که می خواهیم برویم. به همین دلیل مالک اصلی خداست و باید خمس خود را پرداخت کنیم.

در دنیا مثل یک غریب زندگی کنید

وی به یکی دیگر از نصیحت های پیامبر اشاره کرد و گفت: پیغمبر(ص) می فرمایند: ای انسان در این دنیا که زندگی می کنی، خودت را غریب بدان و رهگذر «کن فی الدنیا کانک غریب و عابر سبیل» در دنیا مثل یک غریب زندگی کنید، یعنی کسی نیست به داد کارهای دینی و خمس و زکات و واجباتت برسد، در این زمینه شما کاملاً در غربت هستید.

وی ادامه داد: شخصی بیست سال پامنبری ما بود. این شخص یک بار به من زنگ زد و گفت: حتماً بیا خانۀ ما کارت دارم، رفتم دیدم روی تخت افتاده، دکتر هم معاینه اش می کند. دکتر من را شناخت و من را صدا زد بیرون و گفت: این یک هفتۀ دیگر بیشتر زنده نیست، می میرد. دکتر رفت. یک ورقه به من داد و گفت: ببین این وصیت من خوب است؟ به طور شفاهی به من گفت: وقتی پدر من مرد، من مادرم را محضر بردم، انگشت زد و تمام ثروت پدرم به نام من شد. من با محضری هم وابسته بودم، یعنی حق دوتا خواهر و برادرم را بردم، حالا می ترسم بمیرم. چهل میلیون تومان نوشتم که به برادرم و دوتا خواهرم بدهند و ثلث خودم را هم تا ده سال برای ماه رمضان این قدر پول به من بدهند. یک هفته بعد هم مرد، الآن بیست و پنج سال است از آن چهل میلیون یک قرانش را ندادند، به وصیتش هم عمل نشد، چند بار هم من به همسرش زنگ زدم و گفتم: این به گردن شما حق دارد، خیلی زحمت شما را کشید، به این وصیت عمل کنید که در برزخ گرفتار نباشد. خانمش بعد از یک سال گفت: دیگر به ما تلفن نکنید، هر کاری داشت چشمش کور خودش می خواست انجام بدهد، الآن چه کسی می تواند او را در برزخ و فردای قیامت نجات دهد؟ مال سه تا یتیم را خورده و با آن هم کاسبی کرده بود، اینها را چه کسی می خواهد جواب بدهد؟

عاقبت کسانی که در ثروت خود بخل می ورزند

مبلغ عرصه بین الملل گفت: پیغمبر(ص) می فرمایند: «کن فی الدنیا کانک غریب» در دنیا مثل یک آدم تنها و بی کس زندگی کنید، کسی نیست به داد کارهای شما برسد و برای شما کاری انجام دهد. «و عابر السبیل» خودتان را یک آدم گذرکننده بدانید، فاصلۀ بین ما از رحم مادر تا قبر یک جادۀ خیلی کوتاهی به نام عمر است. خداوند در قرآن می فرماید: کسانی که به آنها ثروت دادم و به ثروتشان بخل می ورزند -حداقل حقوق واجب مالی را نمی پردازند- روز قیامت به میزان ثروتشان یک طوق فلزی گداخته شده به گردنشان می اندازم و تا ابد این گردنبند فلزی پر آتش را برنمی دارم. این بخل نسبت به واجبات مالی است. یک واجب هم واجب حقوقی است، حق های واجبی که مردم به همدیگر دارند؛ زن و شوهر به همدیگر دارند، اولاد و پدر و مادر به همدیگر دارند.

با کسانی معاشرت کنید که شکل زندگی او شما را ترغیب به آخرت کند

 وی در بخش دیگری از سخنان خود در مورد بهترین افراد همنشین به سفارش پیامبر(ص) اشاره و خاطرنشان کرد: چند نفری محضر پیغمبر اکرم(ص) بودند و سؤال کردند: «مَن نجالس؟» با چه کسی نشست و برخواست کنیم؟ عمرمان را خرج چه کسی کنیم؟ پیغمبر اکرم(ص) فرمود: با کسی که این سه خصلت را داشته باشد حتماً معاشرت کنید؛ «رؤیته یذکرکم الله» همین که او را ببینید، یاد خدا بیفتید. «و یزید فی علمکم منطقه» وقتی حرف می زند حرف زدنش به دانش شما اضافه کند. «و یرغبکم عمله فی الآخرة» یا «یرغبکم فی الاخرة عمله» شکل زندگی او شما را ترغیب به آخرت کند.

یک دینار برای امام حسین(ع) هزینه کنید، خداوند هفتاد برابر برمی گرداند

استاد انصاریان در بخش پایانی سخنان خود درباره ثواب خرج برای ابی عبدالله(ع) گفت: یک روایت خیلی مهم است، گاهی این روایت را خواندم و بعد از منبر افرادی آمدند و به من گفتند این روایت صددرصد درست است چون برای خود ما اتفاق افتاده است. پروردگار عالم در کوه طور به موسی بن عمران(ع) فرمود: هر کسی یک دینار برای حضرت ابی عبدالله الحسین(ع) هزینه کند، من تا هفتاد برابر پول خرج شده را به خرج کننده برنگردانم ملک الموت را دنبالش نمی فرستم.