به گزارش خبرنگارخبرگزاری بسیج هرمزگان، داریوش حسن زاده نوشت:دنبال مدال افتخار بودیم برای هرمزگان؛ همان هرمزگانی که قطب اقتصاد ایران بود. همان هرمزگانی که قطب اقتصاد ایران بود.
همان هرمزگانی که از لحاظ اقتصادی می‌توانست سه الی چهار استان را از لحاظ مالی پوشش بدهد
ولی نمی‌دانیم آن را چه شده که این روزها شماره معکوسی برایش به صدا در آمده و روشن شده است.
چه غم انگیز داستان از اینجا شروع شد که زمان زیادی از اعلام نام هرمزگان به عنوان چهارمین استان فقیر کشور توسط مرکز پژوهش‌های مجلس نمی‌گذرد که با دیگر هرمزگان افتخارات معکوس دیگری را از طرف مرکز آمار ایران کسب کرد.
آماری که با وجود صنایع مختلف و عناوینی همچون قطب اقتصاد ایران که در اقصی نقاط آسیا همچون نگین انگشتری می‌درخشد و استعدادهای بالقوه و بالفعلی که در ان وجود دارد دردناک است.
کجای پازل قرار گرفتیم که روز به روز به جای اوج گرفتن در حال سقوط هستیم سقوطی از جنس بیکاری از جنس فقر از جنس عدم توسعه از جنس عدم ایجاد استراتژی و نقش راه جامع در عملکرد مدیران ارشد که باعث شد است علاوه بر چهارمین استان فقیر، نرخ 14.2 درصد بیکاری را به خود نسبت بدهد و به عنوان رتبه دوم بیکاری کشور شناخته بشود.
پاسخ بدهید هرمزگان را چه شده که در حال افزایش نرخ بیکاری است.
مگر شماها ادعای توسعه زیرساخت‌ها و اجرای طرح های کلان و همچنین از رشد اقتصادی و صنعتی جهش خیره کننده که گوش فلک را کر کرده بود نمی‌گفتید.
حال چه شده است که با ادعاهای تُهی، افتخارات معکوسی نصیب هرمزگان می‌شود
بحران‌های مسیر توسعه استان هرمزگان چه چیزی است؟؟
به نظرم یکی از بحران‌های مهم عدم ایجاد استراتژی و نقشه جامع در عملکرد مدیران دستگاه‌های این استان باشد.
رسانه‌ها هرمزگان بایستی به دنبال پاسخ مدیران در قالب برنامه راهبردی باشند.
مدیران شهری اعم از بومی و غیر بومی بنا بر وظیفه ذاتی خود مشغول به فعالیت هستند و چه بسا تعدادی هم توان بیشتری را صرف خدمت به مردم و استان می‌کنند اما ایجاد استراتژی مشخص و نقشه جامع توسعه هرمزگان در عملکردها یا وجود ندارد و یا مدیران قائل به اجرای آن نیستند.
ایجاد و تولید یک نقشه راه در قالب برنامه ریزی راهبردی درمان دردهای این استان است که در کنار آن لزوم ایجاد تفکر راهبردی در مدیران ضروری تر بنظر می‌رسد.
