خبرهای داغ:

در روزهای کرونایی، خانه را محل اعتکاف خانوادگی کنیم

برکات و آثاراعتکاف بسیار زیاد است اما اساسی ترین و شاید مهم ترین است دستاورد های اعتکاف الفت با مسجد و پاک کردن لوح وجود از لوث زنگارهاست اما این روزها که با ورود ویروس منحوس کرونا بسیاری از مراسمات مذهبی برگزار نمی شود، گفتن از اعتکاف و نشستن بر سر سجاده ای زیبا در گوشه خانه و تفکر و تعبد خود صفایی قابل وصف دارد.
کد خبر: ۹۲۲۳۵۳۸
|
۱۹ اسفند ۱۳۹۸ - ۰۹:۱۳
به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج  - امسال به خاطر ورود ویروس منحوس کرونا به کشور بسیاری از مراسمات مذهبی ، ملی و حتی خانوادگی در سراسر کشور برگزار نمی شود. یکی از مهم ترین مراسماتی که با استقبال بی نظیر جوانان و نوجوانان و اقشار مختلف مردم برگزار می شد، مراسم پرفیض اعتکاف بود که برگزاری آن نیز تحت الشعاع کرونا قرار گرفته است.
اما برگزار نشدن احتمالی این مراسم ، نباید باعث شود که ما از زیبایی ها و فیوضات اعمال این روزهای سراسر رحمت خود را محروم کنیم. از قدیم گفته اند وصف العیش نصف العیش گفتن از اعتکاف و برکات و رحمت های آن و تشویق به عبادت و گوشه نشینی با تفکر در خانه در روزهایی که افراد خود را در قرنطینه خانگی قرار داده اند، کمتر از اعتکاف در مساجد نیست. پس می نویسم ..
اعتکاف گلگشتی درونی در دنیای باطن است؛ تا بتوانیم نگاهی برنفسانیات خویش داشته باشیم و از این هگذر قدم تهذیب برداشته و بندگی را ره توشه خویش سازیم. می توان گفت، اعتکاف بریدن ازتعلقات دینوی و پیوستن به خدا برای بازگشت به خویشتن است. به عبارتی مجاهده با نفس وانس با معبود است.
برکات و آثاراعتکاف بسیار زیاد است اما اساسی ترین و شاید مهم ترین است دستاورد های اعتکاف الفت با مسجد و پاک کردن لوح وجود از لوث زنگارهاست. زیرا وقتی در ایام البیض به نیت اعتکاف به ستون های مسجد اتکا میکنم و قلبمان لبریزازعشق الهی میگردد و ضمیر وجودیمان پذیرای حق و حقیقت می گردد مگر می شود به وادی رستگاری عاقبت بخیری رهنمود نشویم؟ که همین عاقبت بخیری منجربه سعادت اخروی و درنتیجه انگیزه ای برای خوب شدن وخوب ماندن آدمی می شود. درپیرامون فضای مسجد که لبریز از دعا و نیایش است مطمعاً هرمعتکفی دست خالی به خانه باز نخواهند گشت.
ایام البیض فرصتی است که معتکفین در مساجد با خدای خود راز و نیازکرده و ضمن ذکر و دعا ومناجات به روح روان خود طهارت و طراوت می بخشند و دل وجان را صیقل می دهند تا شیرینی مناجات و توبه را تجربه کرده و با یگانه معبود هستی نجواهای عاشقانه داشته باشند و روح آغشته با رحمت پروردگارعالم را با خود به همراه برند. همانطور که میدانیم تمرینی سه روزه در ماه رجب المجرب- با قیام و شب زنده داری و روزه – است و معتکفین درآخرین روز ازایام البیض با انجام اعمال ام داوود، اعتکاف خود را پایان دهند.
مساجد همیشه به عنوان پایگاه و مقراعتکاف، کانون خلوت واتس معتفکین با معبود بوده وهست خواهد بود. اما آیا میدانید چرا؟
چون مسجد خانه پارسیان است ودر برخی روایات با تعبیری لطیف ازمسجد با عنوان بازارآخرت یاد شده است. چنانچه رسول اکرم(ص) میفرمانید: ((مساجد، بازاری از بازار های آخرت است، پذیرای آن آموزش و هدیه ی آن بهشت است.))
در روایت آمده که انسانهای مسجدی، مانع نزول بسیاری ازبلاهایی می شوند، ولی در برخی مواقع چنان عصیان وسرکشی فراوان می شود که عذاب وخشم خداوند فرود می آید، دراین حال رحمت الهی فقط شامل اهل مسجد می شود و آنان ازخشم الهی درامان می مانند. ازسویی طبق دستورهای ائمه اطهارعلیه اسلام پناه بردن به مسجد یکی از راه های التیام بخشیدن به فشارها و ناراحتی های انسان است. امام حسن علیه اسلام می فرمایند:
"اهل مسجد، زائران خدا هستند وبرصاحب خانه است که به زائرش هدیه دهد."
اگر حق پرستی به مسجد درآی که با جمع بینی تو دست خدای
اعتکاف ترکیبی شفا بخش و سازنده است؛ زیرا مجموعه ای است که شامل مهم ترین عبادات واجب و مستحب. هم اثر نماز و هم نتایج روزه که رازی از اسرار الهی است. روزۀ ایام البیض درماه رجب المجرب آثار و برکات ویژه ای دارد. چنانچه رسول اکرم(ص) فرموده: ((هر فردی سه روز از وسط ماه رجب سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم را روزه بدارد و در شب هایش به نمازشب قیام کند، ازدنیا رحلت نمی کند، مگربا توبه نصوح.)) همچنین ازحضرت امیرالمؤنین علی علیه اسلام نیز نقل شده است که فرموده: " هرکس یک روز از ماه رجب را دراول یا وسط یا آخرآن روزه بگیرد، خداوند به ازای هر روز، ثواب روزه داری وشب زنده داری یکسال را برای او می نویسد و در روز قیامت در جایگاه ایمن شدگان ازآتش دوزخ خواهد ایستاد."
بنابراین در یک جمع بندی کلی می توان گفت آیین اعتکاف آثارو برکات غیرقابل انکاری دارد که توفیق این برکات نصیب مؤمنین معتکف وحقیقت جو با عزم واراده قوی برای نیایش خواهد بود.
در حدیث نبوی آمده است: هر کس روزی را برای خدا اعتکاف کند، خداوند بین او وآتش سه خندق فاصله قرارمی دهد.
اگرهر یک ازما با خویشتن خویش کمی خلوت کنیم می بینیم کوله باری ازگناهان آن را پرکرده است، پس چه بهتر از قبل انکه به حساب کارهایمان رسیدگی کنند خود به کارنامه اعمالمان رسیدگی کنیم. ازاینرو اعتکاف فرصتی مناسب است که درمحیط مسجد نزد پروردگارمتعال به خطاهایمان اعتراف کنیم و از خدا بخواهیم ازاشتباهات و گناهان ما چشم پوشی کند. عاقبت به خبری ازآتش جهنم، آرزوی همگی ماست. در دعای جوشن کبیر با آن عظمت و شکوهش شامل بر هزاراسماء خداوند است بعد ازهرده اسم خداوند، فریاد می کشیم: منزه ی تو ای کسی که معبودی جز تو نیست... و دردعای مبارک مجیرکه درایام البیض هم وارد است بعد ازهردو نام مبارک خداوند میگوییم: پناه ده ای پناه.
ازفضیلت وعظمت اعتکاف است که انسان میتواند درمدت ایام البیض درمسجد آینده خود را بسازد و بیمه کند و خود را ازآتش جهنم نجات دهد.
روایتی ازامام صادق(ع) نقل شده که آن حضرت می فرماید:" آنگاه که یکی از شمارا اندوههای دینوی فرا گیرد، چه چیز مانع ازآن است که وضو بگیردو داخل مسجد شود و دو رکعت نماز به جا آورد و درآن نمازخداوند را بخواند؟آیا نشنیده ای که خدای متعال می فرمایند: واستغینوا بالصبر و الصلاﺓ ؛ در سختیها از صبر و نماز یاری جویید.
بنابراین اعتکاف به یاد خدا بودن و با خدا زیستن است و مسجد مرکز خلوت عابدان با معبود خویش است. البته باید متذکر شد درایام البیض، معتکفین درچند مورد می توانند از مسجد خارج شوند. چنانچه در این زمینه نیز روایتی از یاران امام دوم شیعیان نقل شده است که آنرا مطح میکنم: درنزد حسن بن علی علیه السلام در مسجد در حال اعتکاف نشسته بودم که مردی بر او وارد شد، عرض کرد، یا بن رسول الله فلانی از من مالی طلب دارد و می خواهد مرا در مقابل مالش حبس کند. حضرت فرمود: به خدا قسم مالی نزدم نیست تا قرضت را بپردازم عرض کرد: با او صحبت کنید ، شاید مهلت داد. راوی میگوید: حضرت امام حسن (ع) تعلین خود را پوشید و با او راه افتاد. پس به او عرض کردم: آیا اعتکافت را فراموش کردی؟ حضرت فرمود: فراموش نکردم، ولی از پدرم شنیدم که از جدم رسول خدا(ص) نقل نمود که آن حضرت فرمود: کسی که در برآوردن حاجت برادر مسلمانش تلاش کند، پس گویا خدای عزیز و جلیل را نه هزار سال، درحالی که روزها روزه دارد و شبها درحال نماز بیدار است، پرستش کرده است.
از این روایت می توان برداشت کردکه با حفظ صورت اعتکاف برای انجام مهمی مانند گواهی دادن در دادگاه، تشییع جنازه، نماز جماعت و برای انجام سایر کارهای ضروری عرفی یا شرعی، خواه واجب باشد یا مستحب، مربوط به امردینوی باشد یا اخروی، ولی مصلحتی درآن نهفته باشد، از مسجد خارج و پس از اتمام کار به سرعت به مسجد بازگشت.
باید متذکر شد که اعتکاف وقت تلف کردن نیست بلکه نیایش است و می توان در حین اعتکاف به کارهای مباح دیگری منجمله مطالعه کردن پرداخت و یا اگر کار بسار مهمی برای خلف الله پیش بیاید که گره گشایی آن بدست شخص معتکلف است، می تواند به قدر حل آن مشکل اقدام نماید.
ماه رجب ماه بندگی است و دروازه ورود به ماه مبارک رمضان است که باید شرایط ورود به رمضان در ماه رجب و شعبان ایجاد شود. نباید فراموش کرد که توسل به ائمه اطهار علیه اسلام و توکل به خداوند متعال سبب حفظ این ارزشها و سنت ها یا اسلامی خواهد شد.
ارسال نظرات
پر بیننده ها
آخرین اخبار