اعمال مشترک شب‌های قدر
به گزارش خبرگزاری بسیج کهگیلویه و بویراحمد، برای هر روز ماه مبارک رمضان ماه مهمانی خداوند که درجات و عظمت بالایی دارد، اعمالی به روزه داران توصیه شده است؛ اعمالی که به جهت نوع و ادا کردنشان در ماه خدا ثواب زیادی به همراه دارند. اعمال مربوط به شب و روز نوزدهم ماه مبارک رمضان در ادامه آمده است:
دعای روز نوزدهم ماه رمضان
بسم الله الرحمن الرحیم
اللّهمّ وفّرْ فیهِ حَظّی من بَرَکاتِهِ وسَهّلْ سَبیلی الی خَیراتِهِ ولاتَحْرِمْنی قَبولَ حَسَناتِهِ یا هادیاً الی الحَقّ المُبین.
خدایا زیاد بگردان در آن بهره مرا از برکاتش و آسان کن راه مرا به سوی خیرهایش و محروم نکن ما را از پذیرفتن نیکی‌هایش، ای راهنمای به سوی حق آشکار
نماز شب نوزدهم ماه رمضان
برای شب نوزدهم ماه مبارک رمضان پنجاه رکعت نماز مورد سفارش قرار گرفته با سوره حمد و پنجاه مرتبه سوره زلزله و گویا مراد آن باشد که در هر رکعت یک مرتبه بخواند زیرا که مشکل است در یک شب دو هزار و پانصد مرتبه سوره زلزله خواندن.
اوّل
غسل؛ علاّمه مجلسی فرموده که غسل این شب‌ها را مقارن غروب آفتاب کردن بهتر است که نماز شام را با غسل بخواند.
دوّم
دو رکعت نماز؛ در هر رکعت بعد از حمد هفت مرتبه توحید بخواند و بعد از فراغ ۷۰ مرتبه اَسْتَغْفِرُ اللّهَ وَاَتُوبُ اِلَیْهِ بگوید.
در روایت نبوی (ص) است که از جای خود برنخیزد تا حقّ تعالی او را و پدر و مادرش را بیامرزد.
سوّم
باز کردن قرآن در مقابل خود و گفتن این جملات؛
اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِکِتابِکَ الْمُنْزَلِ
خدایا از تو خواهم به حق کتاب فرستاده‌شده‌ات
وَ ما فیهِ وَ فیهِ اسْمُکَ الاْکْبَرُ وَاَسْماَّؤُکَ الْحُسْنی
و آنچه در آن است که در آن است نام بزرگت و نام‌های نیکویت
وَما یُخافُ وَ یُرْجی اَنْ تَجْعَلَنی مِنْ عُتَقاَّئِکَ مِنَ النّارِ
و آنچه بدان‌ها ترس و امید شود که قرارم دهی از زمره آزادشدگانت از دوزخ
"پس هر حاجت که دارد بخواهد"
چهارم
قرآن کریم را بر سر گذاشته و می‌گوید؛
اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الْقُرْآنِ
خدایا به حق این قرآن
وَ بِحَقِّ مَنْ اَرْسَلْتَهُ بِهِ
و بحق آن کس که او را بدان فرستادی
وَ بِحَقِّ کُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فیهِ
و بحق هر مؤمنی که در این قرآن مدحش کرده‌ای
وَ بِحَقِّکَ عَلَیْهِمْ فَلا اَحَدَ اَعْرَفُ بِحَقِّکَ مِنْکَ
و بحقی که تو بر ایشان داری زیرا کسی نیست که حق تو را بهتر از خودت بشناسد
پس ۱۰ مرتبه بگوید؛ «بِکَ یا اَللّهُ» بحق خودت ای خدا
و ۱۰ مرتبه «بِمُحَمَّدٍ» بحق محمدصلی الله علیه و آله
و ۱۰ مرتبه «بِعَلی» بحق علی علیه السلام
و ۱۰ مرتبه «بِفاطِمَةَ» بحق فاطمه سلام الله علیها
و ۱۰ مرتبه «بِالْحَسَنِ» بحق حسن علیه السلام
و ۱۰ مرتبه «بِالْحُسَیْنِ» بحق حسین علیه السلام
و ۱۰ مرتبه «بِعَلِیّ بْنِ الْحُسَیْنِ» بحق علی بن الحسین علیه السلام
و ۱۰ مرتبه «بُمَحَمَّدِ بْنِ عَلِی» بحق محمد بن علی علیه السلام
و ۱۰ مرتبه «بِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ» بحق جعفر بن محمد علیه السلام
و ۱۰ مرتبه «بِمُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ» بحق موسی بن جعفرعلیه السلام
و ۱۰ مرتبه «بِعَلِیِّ بْنِ مُوسی» بحق علی بن موسی علیه السلام
و ۱۰ مرتبه «بِمُحَمَّدِبْنِ عَلِی» بحق محمد بن علی علیه السلام
و ۱۰ مرتبه «بِعَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ» بحق علی بن محمدعلیه السلام
و ۱۰ مرتبه «بِالْحَسَنِ بْنِ عَلِی» بحق حسن بن علی علیه السلام
و ۱۰ مرتبه «بِالْحُجَّةِ» به حق حضرت حجت علیه السلام
"پس هر حاجت که داری طلب کن"
پنجم
زیارت امام حسین علیه السلام؛ در خبر است که چون شب قدر می‌شود منادی از آسمان هفتم ندا می‌کند از بُطنان عرش که حقّ تعالی آمرزیده هر که را که به زیارت قبر حُسین علیه السلام آمده است.
ششم
برپا داشتن احیا؛ همانا روایت شده هر که احیا کند شب قدر را گناهان او آمرزیده شود هرچند به عدد ستارگان آسمان و سنگینی کوه‌ها و وزن دریاها باشد.
هفتم
۱۰۰ رکعت نماز بخواند که فضیلت بسیار دارد و افضل آن است که در هر رکعت بعد از حمد ۱۰ مرتبه توحید بخواند.
هشتم
بخواند: اَللّهُمَّ اِنّی اَمْسَیْتُ لَکَ عَبْداً داخِراً لا اَمْلِکُ لِنَفْسی نَفْعاً وَلا ضَرّاً
خدایا من شام کردم در حالی که بنده خواری هستم که مالک سود و زیانی برای خویشتن نیستم
وَلا اَصْرِفُ عَنْها سُوَّءاً اَشْهَدُ بِذلِکَ عَلی نَفْسی
و نتوانم از خویشتن پیش آمد ناگواری را بازگردانم و این مطلبی است که من آن را بر خویش گواهی دهم
وَاَعْتَرِفُ لَکَ بِضَعْفِ قُوَّتی وَقِلَّةِ حیلَتی فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ
و به ناتوانی خود و بیچارگی‌ام در برابرت اعتراف دارم، پس درود فرست بر محمد و آل محمد
وَاَنْجِزْ لی ما وَعَدْتَنی وَ جَمیعَ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ مِنَ الْمَغْفِرَةِ فی هذِهِ اللَّیْلَةِ
و وفا کن برایم بدانچه بر من و همه مؤمنین و مؤمنات وعده فرمودی از آمرزش در این شب
وَاَتْمِمْ عَلَیَّ ما اتَیْتَنی فَاِنّی عَبْدُکَ الْمِسْکینُ الْمُسْتَکینُ الضَّعیفُ الْفَقیرُ الْمَهینُ
و تمام کن بر من آنچه را به من دادی زیرا که من بنده بینوای مستمند ناتوان تهیدست خوار توأم
اَللّهُمَّ لا تَجْعَلْنی ناسِیاً لِذِکْرِکَ فیما اَوْلَیْتَنی
خدایا قرار مده مرا فراموشکار از یاد خویش در آنچه به من انعام فرمودی
وَلا غافِلاً لاِِحْسانِکَ فیما اَعْطَیْتَنی وَلا ایِساً مِنْ اِجابَتِکَ وَاِنْ اَبْطَاَتْ عَنّی
و نه غافل از احسانت در آنچه به من عطا کردی و قرارم مده ناامید از اجابت خویش و اگرچه دیرزمانی طول کشد
فی سَرّاَّءَ اَوْ ضَرّاَّءَ اَوْ شِدَّةٍ اَوْ رَخاَّءٍ اَوْ عافِیَةٍ اَوْ بَلاَّءٍ اَوْ بُؤْسٍ اَوْ نَعْماَّءَ
چه در خوشی و چه در سختی در دشواری یا در آسایش در تندرستی یا گرفتاری در تنگدستی یا در نعمت
اِنَّکَ سَمیعُ الدُّعاَّءِ
براستی تو شنوای دعایی
و این دعا را کفعمی از امام زین العابدین علیه السلام روایت کرده که در این شب‌ها می‌خوانده در حال قیام و قعود و رکوع و سجود.
مرحوم علامه مجلسی (ره) فرموده‌اند "بهترین اعمال در این شب‌ها طلب آمرزش گناهان و دعا برای امور دنیوی و اخروی است هم برای خود و هم برای پدر و مادر خویشان و دیگر مؤمنان؛ چه زنده باشند و چه از دنیا رفته باشند و همچنین ذکرهای مختلف و صلوات بر حضرت محمد (ص) و خاندانشان تا آنجا که مقدور است، انجام دهند و در بعضی از روایات نیز تاکید شده است که «دعای جوشن کبیر» را در این سه شب بخوانند.
در روایتی آمده است که شخصی خدمت رسول خدا (ص) رسیده و عرض کرد: اگر شب قدر را درک کردم، چه چیزی را از خداوند طلب کنم؟ که ایشان فرمودند: "عافیت و سلامتی را از خداوند بخواه".
اعمال مخصوص شب نوزدهم رمضان
اوّل
۱۰۰ مرتبه «اَسْتَغْفِرُاللّهَ رَبّی وَ اَتُوبُ اِلَیْهِ»
دوّم
۱۰۰ مرتبه «اَللّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ»
سوّم
بخواند دعاء یا ذَاالَّذی کانَ که متن آن به این شرح است:
یا ذَاالَّذی کانَ قَبْلَ کُلِّشَیْءٍ ثُمَّ خَلَقَ کُلَّشَیْءٍ
ای که بوده‌ای پیش از هر چیز و آفرید هر چیز را و
ثُمَّ یَبْقی وَیَفْنی کُلُّشَیْءٍ یا ذَا الَّذی لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیءٌ
سپس تنها او باقی ماند و هر چه هست فانی شود
وَیا ذَاالَّذی لَیْسَ فِی السَّماواتِ الْعُلی وَلا فِی الاْرَضینَ السُفْلی
ای که نیست مانندش چیزی، ای که معبودی جز او در آسمان‌های بالا و نه در زمین‌های پایین
وَلا فَوقَهُنَّ وَلا تَحْتَهُنَّ وَلا بَیْنَهُنَّ اِلهٌ یُعْبَدُ غَیْرُهُ
و نه فوق آنها و نه زیر آنها و نه در مابین آنها نیست
لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً لا یَقْوی عَلی اِحْصاَّئِهِ اِلاّ اَنْتَ
خاص تو است ستایش آن ستایشی که توانایی ندارد بر شماره‌اش کسی جز تو
فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمِّدٍ صَلوةً لا یَقْوی عَلی اِحْصاَّئِها اِلاّ اَنْتَ
درود فرست بر محمد و آل محمد درودی که توانایی نداشته باشد بر شماره‌اش کسی جز تو
چهارم
بخواند: اَللّهُمَّ اْجْعَلْ فیما تَقْضی وَتُقَدِّرُ مِنَ الاْمْرِ الْمَحْتُومِ
خدایا قرار ده در آنچه حکم کرده و مقدر فرموده‌ای از سرنوشت حتمی
وَفیما تَفْرُقُ مِنَ الاْمْرِ الحَکیمِ فی لَیْلَةِ الْقَدْرِ
و در آنچه جدا کنی از فرمان حکیمانه‌ات در شب قدر و
وَفِی الْقَضاَّءِ الَّذی لا یُرَدُّ وَلا یُبَدَّلُ
در آن قضا و قدری که برگشت و تغییر و تبدیلی ندارد
اَنْ تَکْتُبَنی مِنْ حُجّاجِ بَیْتِکَ الْحَرامِ
که نام مرا در زمره حاجیان خانه محترمت (کعبه) بنویسی
الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمُ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمُ الْمُکَفَّرِ عَنْهُمْ سَیِّئاتُهُمْ
آنان که حج‌شان مقبول و سعی‌شان مورد تقدیر و گناهانشان آمرزیده و کردار بدشان بخشوده شده است
وَاجْعَلْ فیما تَقْضی وَتُقَدِّرُ اَنْ تُطیلَ عُمْری وَتُوَسِّعَ عَلَیَّ فی رِزْقی
و قرار ده در آنچه مقدر فرموده‌ای که عمر مرا طولانی کرده و روزیم را وسیع گردانی
وَتَفْعَلَ بی کَذا وَکَذا
و درباره‌ام چنین و چنان کنی
و به جای این کلمه حاجت خود را ذکر کند.
دعای سید بن باقی در روز نوزدهم ماه رمضان
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثالث و العشرون فیما نذکره من زیادات و دعوات و صلوات فی اللیله التاسعه عشر منه و یوم‌ها، فصل فیما یختص بالیوم التاسع عشر من دعاء غیر متکرر؛ دعاء آخر فی هذا الیوم بروایه السید ابن باقی رحمه الله
جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و سوم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز نوزدهم ماه، فصل اول دعاهای مخصوص روز نوزدهم ماه رمضان، (دعای دوم) به نقل از «سیدابن باقی» -رحمه الله-:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا مَنْ (قَوْلُهُ الْحَقُ یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ عالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَهِ )[۱]
خداوندا، از تو درخواست می‌کنم ای خدایی که در روزی که در شیپور [قیامت] دمیده می‌شود، سخن تو حقّ است و دانای نهان و آشکار
وَ هُوَ اللَّهُ الْعَلِیمُ الْخَبِیرُ فَالِقُ الْإِصْبَاحِ وَ جَاعِلُ اللَّیْلِ (سَکَناً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ حُسْباناً ذلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ )[۲]
و خداوند آگاه و کاردان، شکافنده‌ی سپیده‌دم هستی و شب را مایه‌ی آرامش و آفتاب و ماه را برای حساب‌رسی قرار دادی و این تقدیر خداوند سربلند آگاه است.
یَا مَنْ حَرَّمَ (الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ الْإِثْمَ وَ الْبَغْیَ بِغَیْرِ الْحَقِ )[۳]
ای خدایی که کارهای زشت اعمّ از آشکار و نهان و گناه و تجاوز به غیر حقّ را حرام نموده‌ای،
یَا مَنْ (خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ فِی سِتَّهِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَیٰ عَلَی الْعَرْشِ )[۴]
ای خدایی که آسمان‌ها و زمین را آفریده آن‌گاه بر عرش استیلا پیدا کرده
یَا مَنْ (لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ تَبارَکَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِینَ )[۵] یَا مَنْ تَجَلَّی لِلْجَبَلِ فَ (جَعَلَهُ دَکًّا )[۶]
و آفرینش و فرمان از آن تو است. بلندپایه باد خدایی که پروردگار جهانیان است. ای خدایی که بر کوه [طور] تجلّی کردی و آن را فروپاشیدی.
أَسْأَلُکَ اللَّهُمَّ بِمَا نَاجَیْتُکَ بِهِ مِنْ مِدْحَتِکَ وَ دَعَوْتُکَ بِهِ أَنْ تَرْزُقَنِی الْقَبُولَ وَ الرَّحْمَهَ فِی هَذَا الْیَوْمِ وَ فِیمَا قَبْلَهُ وَ فِیمَا بَعْدَهُ
خدایا، به آنچه از ستایش و ثنای تو که با تو رازگویی کردم و تو را به آن خواندم، از تو درخواست می‌کنم که پذیرش و رحمتت را در این روز و پیش و بعد از آن، روزی‌ام کنی
وَ تَجْعَلَ عَمَلِی صَالِحاً مَقْبُولًا رَاضِیاً زَاکِیاً تُبَیِّضُ بِهِ وَجْهِی وَ تُکْرِمُ بِهِ مَنْزِلَتِی
و عملم را شایسته، مورد پذیرش، مورد پسند و پاکیزه قرار داده و به واسطه‌ی آن رویم را سپید گردانیده و منزلتم را بالا برده
وَ تُحْسِنُ بِهِ مَثْوَایَ وَ تُتِمُّ بِهِ نُورِی [فَوْزِی ] وَ تُلَقِّنِّی بِهِ حُجَّتِی وَ تُعْطِینِی بِهِ مَسْأَلَتِی
و مقامم را نیکو گردانیده و نورم [رستگاری‌ام] را تکمیل نمایی و دلیلم را تلقین و خواسته‌ام را عطا کنی
وَ تَشْفِی بِهِ نَفْسِی وَ تَنْصُرُنِی عَلَی عَدُوِّی وَ تَجْمَعُ بِهِ شَمْلِی وَ تَلُمُّ بِهِ شَعْثِی وَ تَرُدُّ بِهِ إِلْفِی
و جانم را بهبودی بخشی و علیه دشمنم یاری کنی و امور پراکنده‌ام را گردآورده و پژمردگی‌ام را سامان بخشی و انس و الفتم را بازگردانی
وَ تُصْلِحُ بِهِ أَمْرِی وَ تَرْفَعُ بِهِ شَهَادَتِی وَ تُزَکِّی بِهِ عَمَلِی وَ تُلْهِمُنِی بِهِ رُشْدِی
و کارم را اصلاح کنی و گواهی‌ام را بالا بری و عملم را پاکیزه گردانی و آنچه موجب رشد من است، به من الهام کنی
وَ تَعْصِمُنِی بِهِ مِنْ کُلِّ سُوءٍ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ تَرْزُقُنِی بِهِ الْجَنَّهَ وَ تَفُکُّ بِهِ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
و از همه‌ی بدی‌های دنیا و آخرت نگاه داری و بهشت را روزی‌ام کنی. به راستی که تو بر هر چیز توانایی
وَ هُوَ عَلَیْکَ نَزْرٌ وَ عِنْدَکَ حَقِیرٌ یَسِیرٌ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِین
و این بر تو اندک و نزد تو کوچک و کم است. به رحمتت ای مهربان‌ترین مهربانان و درود خداوند بر سرورمان حضرت محمّد و خاندان پاک او.
[۱]) سوره الانعام، آیه ۷۳
[۲]) همان، آیه ۹۶
[۳]) سوره الاعراف، آیه ۳۳
[۴]) همان، آیه ۵۴
[۵]) همان
[۶]) سوره الاعراف، آیه ۱۴۳
دعای اللهم انی اسالک بانک لا اله الا انت
الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثالث و العشرون فیما نذکره من زیادات و دعوات و صلوات فی اللیله التاسعه عشر منه و یوم‌ها، فصل فیما یختص بالیوم التاسع عشر من دعاء غیر متکرر؛ دعاء الیوم التاسع عشر من شهر رمضان
جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و سوم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز نوزدهم ماه، فصل اول دعاهای مخصوص روز نوزدهم ماه رمضان، (دعای اول):
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِأَنَّکَ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَحْدَکَ لَا شَرِیکَ لَکَ وَ أَنَّ مُحَمَّداً صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ عَبْدُکَ
خداوندا، از آنجا که معبودی جز تو نیست و یگانه‌ای و شریکی برای تو نیست و حضرت محمّد درودهای تو بر او و خاندان او-بنده
وَ رَسُولُکَ وَ بِأَنَّکَ أَحَدٌ صَمَدٌ (لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ [لَکَ] کُفُواً أَحَدٌ )[۱]
و فرستاده‌ی تو است و تو بی‌همتا و بی‌نیازی و نه زاده‌ای و نه زاده شده‌ای و هیچ‌کس همتای تو نیست
وَ بِأَنَّکَ جَوَادٌ مَاجِدُ رَحْمَانُ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ تُعْطِی مَنْ تَشَاءُ وَ تَحْرِمُ مَنْ تَشَاءُ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و بخشنده و بزرگ و رحمت‌گستر دنیا و آخرت هستی، به هرکس بخواهی می‌دهی و هرکس را بخواهی محروم می‌داری، از تو درخواست می‌کنم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی
وَ أَنْ تَجْعَلَ فِیمَا تَقْضِی وَ تُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ أَنْ تَکْتُبَنِی مِنْ حُجَّاجِ بَیْتِکَ الْحَرَامِ
و جزو امور قطعی که به سرنوشت حتمی خود مقرّر و مقدّر می‌کنی، مرا از حاجیان خانه‌ی محترمت بنویسی،
الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ الْمَبْسُوطِ رِزْقُهُمْ الْمَحْفُوظِینَ فِی أَنْفُسِهِمْ وَ أَدْیَانِهِمْ وَ أَهَالِیهِمْ وَ أَوْلَادِهِمْ
حاجیانی که حجّشان نیک و روزی‌شان گسترده و جان و دین و خاندان و فرزندان‌شان محفوظ می‌ماند
وَ أَنْ تَجْعَلَ ذَلِکَ فِی عَامِی هَذَا وَ فِی کُلِّ عَامٍ أَبَداً مَا أَبْقَیْتَنِی فِی یُسْرٍ مِنْکَ وَ عَافِیَهٍ وَ صِحَّهٍ مِنْ جِسْمِی وَ نِیَّهٍ خَالِصَهٍ لَکَ
و در این سال و در تمام سال‌ها تا زمانی که در دنیا پایدار و زنده‌ام داشته‌ای برای همیشه چنین کنی، در حالی که با آسانی و عافیت و تندرستی و نیت خالص
وَ سَعَهٍ فِی ذَاتِ یَدِی وَ قُوَّهٍ فِی بَدَنِی عَلَی جَمِیعِ أُمُورِی
و فراوانی و گستردگی آنچه در اختیار من است و نیروی بدنی بر انجام تمام امور مربوط به خودم، همراه باشد.
اللَّهُمَّ مَنْ طَلَبَ حَاجَتَهُ إِلَی أَحَدٍ مِنَ الْمَخْلُوقِینَ فَإِنِّی لَا أَطْلُبُ حَاجَتِی إِلَّا مِنْکَ وَحْدَکَ لَا شَرِیکَ لَکَ
خداوندا، هرکس حاجت خود را از آفریده‌هایت بخواهد، من حاجتم را جز از تو که یگانه‌ای و شریکی برای تو وجود ندارد، نمی‌خواهم.
أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تَجْعَلَ لِی أَنْ أَغُضَّ بَصَرِی
از تو درخواست می‌کنم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و از تو می‌خواهم که مرا چنان بگردانی که دیده‌ام را [از حرام و ناشایست] بپوشم
وَ أَنْ أَحْفَظَ فَرْجِی وَ أَنْ أَکُفَّ عَنْ مَحَارِمِکَ وَ أَنْ أَعْمَلَ مَا أَحْبَبْتَ وَ أَنْ أَدَعَ مَا سَخِطْت
و عورتم را حفظ کنم و از همه‌ی چیزهایی که حرام کرده‌ای خودداری کنم و آنچه را که دوست داری به‌جا آورم و آنچه را که ناخوشایند تو است، ترک کنم.
[۱]) سوره الاخلاص، آیات ۳-۴
