مادران و دخترانی که به عشق امام حسین (ع) غذای نذری می‌دهند+عکس

مادر و دختر اهل سنت شهرستان سنندج هر ساله به عشق امام حسین (ع) غذای نذری می‌دهند و می‌گویند؛ به خاطر لطف و مدد اهل بیت (ع) هر وقت که مشکلی برایش پیش آمده است، دست رحمت و کرامت خاندان پیامبر گره مشکلاتمان را باز کرده است..
کد خبر: ۹۲۶۸۸۳۰
|
۰۲ شهريور ۱۳۹۹ - ۰۹:۴۹
به گزارش  خبرگزاری بسیج از کردستان، روز‌ها همچنان از پی هم می‌گذرند و دوباره ماه محرم با آن حال و هوای سحرانگیزش از راه رسیده است، دوباره عطر خوش حسینی به مشام می‌رسد و نوای یا حسین گوش جان را نوازش می‌دهد.

امام حسین (ع.) به همراه ۷۲ تن از یاران صدیقش حماسه‌ای خلق کرد که حتی با یادآوری آن می‌توان به عظمت این نهضت حسینی پی برد و برای حرکت‌ها و مبارزات ظلم ستیزانه بعدی، در طول تاریخ پس از امام (ع) و یارانش الگویی یافت.

درباره رویداد عاشورا بسیار گفته و نوشته اند و باز هم جای گفتن و نوشتن باقی است، چرا که این رویداد از چنان ابعاد بزرگ و گسترده‌ای برخوردار است که هر چه بیش‌تر به تحلیل و بررسی آن پرداخته شود زوایای نوتر و تازه تری از آن آشکار خواهد شد.

شکی نیست که اهل بیت پیامبر (ص) به خصوص امام حسین (ع) از جایگاه رفیعی در بین همه مردم دنیا به ویژه اهل سنت برخوردارند. به گواهی اندیشمندان و بزرگان اهل سنّت، عزاداری برای سیدالشهدا سابقه‌ای به درازای تاریخ اسلام دارد و حتی به حیات پیامبر (ص) و سیره آن بزرگوار بر می‌گردد.

منابع تاریخی اهل سنت به وضوح این نکته را بیان کرده اند که پیامبر (ص) نخستین فردی بود که از شهادت نوه اش حسین بن علی (ع) خبرداد و برای مظلومیت وی اشک ریخت.

شمار بسیاری از سادات حسینی و حسنی از اهل سنت کردستان هستند و رابطه خودشان را با اهل بیت پیامبر (ص) از جمله امام حسین (ع) حفظ کرده و به عاشورا و سوگواری در محرم وفادار مانده اند.

اهل سنت ارادت ویژه‌ای به اهل بیت بویژه امام حسین (ع) دارند و این بزرگواران را به عنوان محور وحدت مسلمانان می‌شناسند.

مردم اهل سنت اعتقاد دارند که شهادت حضرت امام حسین (ع) برای نجات دین جدش از انحراف و اعتلای هر چه بیشتر دین مبین اسلام صورت گرفت و به همین دلیل همه به عنوان یک مسلمان وظیفه دارند که در این ایام حرمت‌ها را حفظ کنند.

بسیاری از اقلیت‌های مذهبی در ایران و سایر کشورها، ندای «یا حسین» سر می‌دهند، بسیاری از اقلیت‌های مذهبی هم در عزاداری شرکت می‌کنند و علم روضه برای سالار شهیدان برپا می‌کنند.

درست مثل کاری که نوشین وکیلی، بانوی ۳۷ ساله و مادر اهل تسنن سنندجی انجام می‌دهد و عشقی که از زمانی که خود را شناخته، در پوست، گوشت و استخوانش، ریشه دوانده است.

هر کدام از آن‌ها جداگانه دارای هیئت مذهبی هستند که در ماه محرم غذای نذری پخش می‌کنند.

نوشین وکیلی یکی از بانوان جوان سنندجی که حدود ۱۰ سال است در ایام محرم با درست کردن و پختن غذا‌های نذری، می‌خواهند بگویند که امام حسین (ع) از عشقت به اهل بیت می‌پرسد و من هم هر سال به عشق امام حسین (ع) نذری می‌دهد.

وی در گفتگو با خبرنگار کردتودی اظهار کرد: همین که در نذری دادن کسی از کسی توقع ندارد، خودش حسابی می‌تواند حال آدم را خوب کند. آدم‌هایی که در روز‌های معمول سال برای انجام دادن بیشتر کارهایشان فکر این هستند که متقابلا چه چیزی نصیبشان می‌شود، موقع پختن نذری، آستینشان را بالا می‌زنند و می‌ایستند پای دیگ. این "بی‌دریغ کمک کردن" باعث می‌شود که آدم احساس کند در حال انجام کاری است که اساسا "معناگرا" است و مادیات در آن جایی ندارد.

وی می‌گوید: همه ما در جایگاه اجتماعی‌مان در خانه سیدالشهدا (ع) نوکر هستیم، نهادینه شدن فرهنگ عاشورای حسینی (ع) به‌عنوان یک برنامه یکپارچه لازمه جامعه ماست. این موضوع می‌تواند از بسیاری از آسیب‌های اجتماعی جلوگیری کند و جامعه را به سمت روشنگری سوق بدهد. در دورانی که تهاجم فرهنگی بیداد می‌کند، توسل به فرهنگ عاشورایی، آرمان‌های انقلاب اسلامی را زنده کرده است.

این بانوی سنندجی که مسئول هیئت امام شافعی در شهرستان سنندج است اظهار کرد: محرم که می‌آید هیئت‌های عزاداری رونق ویژه‌ای می‌گیرند. هم زمان، دیگ‌های بزرگ و کوچک هم روی اجاق‌های گازی و حتی چوبی می‌نشینند تا پذیرایی نذری‌هایی باشند که دوستداران امام (ع) نذر کرده اند.

وی خاطر نشان کرد: پخت عذا‌های نذری طعم دیگری دارد به خصوص اگر برای مجلس امام حسین (ع) باشد، تمام مردم که در این سال‌ها از هیئت غذا گرفته می‌گویند طعم غذای امام حسین (ع) متفاوت است و اعتقاد دارند این غذا شفا می‌دهد. جالب است بگویم در طی این سال‌ها که در هیئت کار می‌کردم هرسال در ایام محرم غذای نذری پخت می‌شود و من ندیدم که غذا کم بیاید غذا مازاد بوده است و چند بار از مردم پذیرایی کردیم در طول روز، اما هرگز غذا کم نیامده است. این هم از برکت نام امام حسین (ع) است که مجالس عزای آن حضرت، عظمت خاصی دارد.

نوشین می‌گوید که به خاطر لطف و مدد اهل بیت (ع) هر وقت که مشکلی برایش پیش آمده است، دست رحمت و کرامت خاندان پیامبر گره مشکلاتش را باز کرده‌اند.
حلیمه خلیلی مادر نوشین وکیلی که متولد ۱۳۴۱ در شهر سنندج است، او بی سواد بود و یک عالم رویا سبب شد که ختم قرآنی را آغاز و با سواد شود.

داستانش را از یک خواب برایمان آغاز می‌کند، خوابی که در یک باغ زیبایی قرار دارد و می‌خواهد توبه کند تا زندگی را با یک دید دیگر شروع کند، از خواب که بلند می‌شود پریشان است، اما با رفتن به مسجد نمازش را می‌خواند و در کلاس‌های قرآن ماموستا سید بهاء الدین آرندان شرکت می‌کرد.

وی با بیان خاطره‌ای جالب، نحوه ورودش به این عرصه را برای ما بازگو می‌کند و می‌گوید: اولین باری که قدم در راه ختم قرآن برداشتم زمانی بود که کنار یک ماموستای برجسته اهل سنت آیة‌الکرسی را زمزمه می‌کردم و او وقتی علاقه مرا به حفظ قرآن دید چندین بار این آیات را تکرار کرد تا من حفظ شوم و همین موضوع موجب شد تا عزمم را جزم کنم و با بی سوادی ختم قرآن را در پیش و سواد قرآنی را یاد بگیرم.

قدم در مسیری هدفمند


این بانوی قرآنی می‌گوید: در حال حاضر متولی هئیات مذهبی اهل سنت عاشقان رسول الله (ص) در سنندج هستم، مراسم‌های دینی و مذهبی ویژه بانوان در این مکان‌ها برگزار و با خواندن نماز جماعت و توکل بر خدا و توسل به ائمه و اهل بیت ختم قرآن را آغاز می‌کنیم.


خلیلی با بیان اینکه هیچ کار خداوند بی حکمت نیست افزود: در عرض دو سال توانستم برای اولین بار قرآن را ختم کنم و فقط به پیشرفت و هدفم فکر می‌کردم هر چه بیشتر پیش می‌رفتم عشق و علاقه‌ام بیشتر می‌شد.


او با اشاره به جایگاه حب اهل بیت (ع) در مبانی فکری اهل سنت گفته است: «محبت خدا و رسول و اولیای خدا از بنیان‌های اعتقادی و عملی اهل سنت است.»

وی ادامه داد: از وقتی که خودم را می‌شناختم، عشق به امام حسین (ع) در خانواده‌ام هم وجود داشته است.» با ورودم به خانواده شوهر مراسم پخت نذری طور دیگری برگزار می‌شود؛ نذری که تنها برای چند خانواده تدارک دیده می‌شد، کم‌کم عظیم‌تر می‌شود و وسعت بیشتری پیدا می‌کند.

بدون تردید امام حسین (ع) سرور جوانان اهل بهشت است و با توجه به آیات و روایاتی که نقل شده کافی است که هر انسانی در برابر واقعه عاشورا اندوهگین و ماتم زده باشد و بدون شک بی اعتنایی به آن دلیل بر بی مبالاتی به دستور خدا و پیامبر خدا (ص) است چرا که ممکن نیست کسی امام حسین (ع) را به عنوان اهل بیت پیامبر (ص) دوست داشته باشد، ولی واقعه کربلا و عاشورا او را غمگین و ماتم زده نکند.
 
انتهای پیام/7727
ارسال نظرات
آخرین اخبار