مراسم گرامیداشت مولانا جلال الدین بلخی در تربت حیدریه برگزار شد

به گزارش خبرگزاری بسیج از خراسان رضوی؛ به هشتم مهرماه که می‌رسیم روزی را در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران شاهدیم که به نام عارف و شاعر بزرگ قرن هفتم، مولانا جلال‌الدین بلخی نامگذاری شده است. حیف است گوهرانی گران‌قدر، چون مثنوی معنوی، دیوان شمس و فیه ما فیه در میان ما باشد و از آن‌ها بی‌بهره باشیم و دریغ است در این روز عزیز مردم ادب دوستمان از می‌معرفت مولانا بی‌نصیب باشند. چند سال است که روز بزرگداشت مولانا در تربت حیدریه بهانه خوبی است تا ادب دوستان و شاعران این شهر دور هم جمع شوند و هر کدام به قدر گنجایش کوزه وجودشان را از این بحر عمیق پر نمایند. امسال هم مثل سالیان قبل مراسم بزرگداشت مولانا به همت انجمن مثنوی خوانی، موسسه اندیشه و عرفان، انجمن شعر و ادب قطب و اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی در تربت حیدریه برگزار شد. روز هشتم مهرماه بعنوان یکی از بزرگان نام آور عرصه عرفان و تصوف شاعر سرشناس پارسی‌گو مولانا جلال‌الدین محمد بلخی است و هرسال در تقویم ایرانی به عنوان روز بزرگداشت مولوی ثبت شده است. مراسم امسال شب گذشته نهم مهرماه با حضور حجت الاسلام والمسلیمن شیخ محمدرضا عصمتی امام جمعه تربت حیدریه و سخنرانی وی در خصوص اشعار مولانا همراه بود. زهد و عرفان دو مسیر بندگی خداوند است امام جمعه تربت حیدریه در مراسم بزرگداشت مولانا جلال الدین بلخی که شب گذشته هشتم مهر ماه در سالن اندیشه اداره فرهنگ و ارشاد برگزار شد، گفت: آنچه که از قرآن و حدیث و از گفته شخصیت‌های معنوی بر می‌آید، این است که مسیر بندگی خدا دو گونه است. یکی مسیر زهد و دوم مسیر عرفان است، هر چند کلمات زهد و زاهد و عابد و عارف کلماتی است که گاهی اگر تک بکار برود ممکن است معنای واحدی داشته باشد و اگر با هم بکار برود معنای متعدد دارد. زاهد ترک نعمت دنیا می‌کند تا به نعمات بهشت برسد حجت الاسلام عصمتی افزود: ابو علی سینا در نمط نهم اشارات می‌گوید: زاهد کسی است که برای رغبت نعمت‌های بهشت نعمت‌های ظاهر از دنیا را ترک می‌کند، خدا را عبادت می‌کند تا به نعمت‌های بهشتی دست پیدا کند و عابد کسی این که از ترس عذاب خدا را عبادت می‌کند و او خودش را از قید جهنم و بهشت آزاد کرده و فقط به خدا می‌اندیشد. وی خاطر نشان کرد: عارف عبادت خودش را حب لله قرار داده که به قول حافظ نیست در لوح دلم جز الف. قامت یار چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم. عارف همه چیز را فدای محبوب می‌کند امام جمعه تربت حیدریه با سرودن اشعاری از مولانا در این جلسه گفت: عارف همه چیز را فدای محبوب می‌کند. زاهد و عابد محبوب را ابزار رسیدن به خواسته خودش قرار می‌دهد و بین این دو فاصله فراوان است. وی بیان کرد: عرفان خودش دو شعبه است. عرفان عملی و عرفان علمی و نظری. در عرفان نظری و علمی عارف تبیین می‌کند مراتب کمال انسانی را که انسان تا کجا می‌تواند اوج بگیرد. مولانا کمال انسان را در عرفان نظری تبیین می‌کند امام جمعه تربت حیدریه گفت: در شعری از مولوی؛ تبیین کمال انسان در عرفان نظری است، اما مثنوی کتاب عرفان نظری نیست بلکه عرفان عملی است، مثنوی معنوی هدایتگر است و انسان را به مقصد در مقام عمل می‌رساند، مولوی در مثنوی می‌گوید: اینکه انسان خود به راه بیافتد و دستش در دست راهبر ره یافته‌ای نباشد، این انسان به جایی نمی‌رسد. مولوی در داستان موسی و شبانی که در مثنوی به تفصیل شرح داده است؛ اول نشان سالکی است که خود گفته و با فکر خودش می‌خواهد چیزی بگوید و آن بیانگر آن است که این سالک حقیقت جو به استاد کامل یعنی موسی کلیم دست پیدا کرد. مثنوی معنوی راه را به ما نشان می‌دهد امام جمعه تربت حیدریه افزود: مرحوم علامه طباطیایی به مرحوم قاضی گفتند به دنبال استاد می‌گردم، ایشان فرمود:: بگرد اگر روز آخر عمر هم به او دست پیدا کردی به مقصد رسیده ای؛ لذا مثنوی راه را به ما نشان داده است. به ما می‌آموزد که باید اهل سیر و سلوک بود و هم انسان نباید بدون استاد حرکت کند. حجت الاسلام عصمتی در بخش دیگری از سخنان خود در این مراسم گفت: عرفان اسلامی این است ما هر چه آثار داریم از بزرگانمان مثل حافظ و مولوی این‌ها عرفان است و ربطی به تصوف ندارد. یادواره مولانا باید معرفت درست از عرفان اسلامی را تبیین کند وی افزود: تصوف و عرفان در گذشته یک حقیقت واحده بوده است، اما ممکن است با مرور زمان شعبات گوناگون پیدا شده و باید مسیر درست را انسان تشخیص بدهد.