به گزارش خبرگزاری بسیج به نقل از ایلام بیدار، حجاب، واژهای نغز و زیبا به معنای پوشش و حفاظ است که از دیرباز و مترادف با عفاف، در فرهنگ ارتباطی میان افراد جوامع مختلف رایج شده و به منظور تعیین حریم شخصی و حفظ ارزشهای والای انسانی از جمله شخصیت، غرور و امنیت به صورت اَشکال مختلف و متناسب با فرهنگ هر منطقه تعریف شده است.
گریزی به ادیان گوناگون و تاریخ ملل کهن و نگاهی دقیق به فرهنگِ پوشش آنها، به خوبی تاریخچهی حجاب را بیان میکند، اینکه زنان و مردان با هر دین و آیین و در هر کشور و تمدنی خود را ملزم به رعایت پوشش بدن خود کردهاند، اصل فطری و ذاتی بودن حیا و عفاف را آشکار میسازد، و این یعنی اینکه خداوند بشر را با ذات محجوب و ماخوذ به حیا خلق نموده و میل و گرایش را به سمت حجاب در وجود آنان نهادینه کرده است.
حجاب، زمینه ساز زندگیِ توام با آرامش
پس قطعاً در ورای حجاب و رعایت آن از سوی انسانها، نکات مثبتی نهفته است که دستیابی به آنها، زمینه ساز زندگیِ توام با آرامش و سلامت است.
البته تعریفهای متعددی از حجاب در فرهنگها و ادیان مختلف وجود دارد. حجابی که به عنوان پوشش مد نظر ما قرار دارد، در هر دین و تمدنی حد و حدودی مشخص دارد که تخطی از آن حدودات تحت عنوان بیحجابی یا بد حجابی مطرح شده که فعلی مذموم و ناپسند است و واکنش منفی اذهان عمومی را به دنبال خواهد داشت.
حفظ حجاب و پایبندی به اصول آن از سوی زنان و مردان، نه تنها موجب امنیت و حفظ جایگاه والای انسانی و شان و منزلت فردی افراد میشود، بلکه نتایج مثبت و تاثیرات مفید آن در سطح جامعه منتشر شده و بستری مناسب برای سلامت روحی و روانی آحاد مختلف مردم پدید میآورد.
حفظ حجاب و پوشش مناسب به ویژه پوشش اسلامی که در قران حدود آن پوشاندن تمام بدن به جز صورت و کفین تعیین شده، از سوی زنان، باعث ارزشآفرینی برای زن میگردد.
زن و مرد زیر سایه عفت و حیا کانون گرم خانواده را متجلی میسازند
وقتی زن در محیط خارج از منزل ، خود را از دید نامحرمان بازمیدارد و اجازهی استفادهی ابزاری از خود را به آنان نمیدهد، بابهای فساد و فحشا مسدود میگردد و بنیان خانوادهها از خطر تزلزل مصون میمانند. در چنین حالتی، زن شخصیت حقیقی خود را به نمایش میگذارد. زن همانند گوهری در صدف، شخصیت و ارزش خود را در زیر سایهی عفت و حیا شکل میدهد و آن را در کانون گرم خانواده متجلی میسازد. این زنان، در جامعه با زیرعنوان زنان مومنهای شناخته میشوند که دامن آنها معراجگاه بزرگ مردان میشود و حضورشان در دایرهی خانه، تقویت پایهها و بنیان خانواده و تربیت فرزندان صالح را به دنبال خواهد داشت.
نکته مهم در مبحث حجاب و عفاف این است که بر خلاف بسیاری از باورهای رایج، حجاب و پوشش مناسب، صرفاً مختص زنان نیست بلکه مردان هم به رعایت پوشش اسلامی و حفظ عفاف و حجاب توصیه شدهاند. صرف اینکه زنان خود را با پوشش مناسب بیارایند دلیلی برای عدم رعایت حجاب کامل و مشروع از سوی مردان نیست.
مرد و زن در جامعه مکمل یکدیگرند و سازندگی یا افولِ بُعد اجتماعی در هر جامعهای رابطهی مستقیم با حفظ شئونات اخلاقی از سوی مردان و زنان آن دارد.
در محیطی که زنان وظایف زنانگی خود را به درستی انجام دهند و با رعایت حجاب و پیروی از عفاف و رعایت حدودات شرع، دامن خود را از آلایش دور نگهدارند، اگر مردان وظیفهی حفظ حریمها را از خود ساقط بدانند، نتیجهای جز انزوا و تحقیر زنان محقق نخواهد شد و در حالت برعکس هم این مردان هستند که غرور و غیرتشان پایمالِ شکست حرمتها می شود. بنابراین اصل رعایت پوشش مناسب و متناسب در قالب حجاب و عفاف این است که مرد و زن به عنوان دو قطب متضاد خلقت، میبایست تعریفی درست و دقیق از حجاب برای خود داشته باشند و به آن عمل نمایند. و نیز بدانند که اگر در هر شرایطی جنس مخالف وظایف خود را انجام نداد و حدودات حجاب و دایرهی عفاف را زیر پا نهاد، دلیل و منطقی برای سلب مسئولیت از آنان نیست.