به گزارش خبرگزاری بسیج از کرج، مهرداد دهقانی، فرمانده حوزه ۵۱۱ بسیج شهید مدنی سپاه ناحیه جوادالائمه(ع) به مناسبت شهادت حضرت زهرا(س) در یادداشتی برای این خبرگزاری آورده است:
" آمدم بنویسیم که فاطمه فرشته بود، دیدم که او از فرشته بالا تر است. آمدم بنویسیم که فاطمه(س) محمد(ص) است دیدم که فاطمه دختر پیامبر است. آمدم بنویسم که فاطمه(س) علی بود، دیدم که فاطمه همسر علی(ع) است. آنجا که قلم دیگر راه نمی رفت و فکرها دیگر توان تحلیل نداشت فهمیدم فاطمه فاطمه است.او شبیه هیچکس بجز خودش نیست."۱
حضرت زهرا(س) پیوسته دغدغه ولایت مداری، همراهی با امامش و حفظ و مراقبت از حکومت اسلامی را داشتند.
آن روز که پس از خطبه فدک در خانه با حضرت(ع) درد دل میکردند و امیرالمومنین(ع) را به مبارزه خواندند، به دنبال آن بودند که فدایی بودن خود برای دین را به حضرت نشان بدهند. میخواستند به همه عالم اعلام کنند که همواره در میدان هستند و صف آرایی و میدان داری دشمن را با روشهای مختلف به هم خواهند زد.
"زن میدان" عنوانی برازنده برای یگانه بانویی است که با حفظ حرمت ها و رعایت اصول و شرع همچنان که مادر خوبی برای فرزندان و همسر مهربانی برای مردش بود، سرباز خوبی برای امامش شد و در عین اینکه یک زن خانه دار بود نقش آفرینی اجتماعی کرد و تبدیل شد به اسطوره زنان عالم. او زن میدان بود.
فاطمه(س) یک مکتب است. مکتب ایثار و از خود گذشتگی و ولایت مداری.
دیگر کسی نمی تواند برای ولایت مدار نبودن خود بهانه ای داشته باشد، امروز هر کس به هر بهانه ای پشت ولی زمانه نباشد، فاطمه از او شکایت میکند زیرا که او هم زن بود، هم دختر پیامبر و هم همسر امام و هم مادر امام.
او زن بود، زن باردار. او زن بود زن ضعیف. او ریحانه بود، با پوستی از برگ گل ظریف تر و حساس تر.
او محدثه بود، یعنی مکانی برای نزول فرشتگان. او تنها بانویی بود که بر او احادیث و کلام الهی نازل میشد.
او انسیه حورا بود. کسی که جسم و جانش نیم زمینی و نیم دیگر آسمانی.
او لیله القدر بود.
و تو چه میدانی که فاطمه که بود.
او حتی مطلع الفجر بود.
او محل رجوع ائمه(ع)بود. او دوای درد دردمندان بود. او مادر بود و مادر هر کاری بکند فرزندانش از او یاد میگیرند، مادر میسوزد و فرزند مقطع الاعضا میشود. مادر شهید میشود و فرزندان فاطمه نیز از پهلو تیر میخورند. مادر فدایی ولایت و ذوب در ولی میشود و حاج قاسم هم میسوزد و ذوب در ولی میشود.
آری او نه جبرئیل، نه محمد و نه علی بود.
او فاطمه بود.
آری فاطمه، فاطمه بود.
انتهای پیام/ ر
