خانواده متعهد، جامعه مسئولیتپذیر/ خانواده، شاهراه نهادینه کردن فرهنگ صحیح مصرف
قزوین_بسیج_زندگی بدون برق را تصور کنید. خانههای تاریک را، تلویزیونهای خاموش و یخچالهای بدون استفاده را. شاید تاکنون به ارتباط بین برق و لباسهایمان فکر نکرده باشیم اما واقعیت این است که برق حتی به لباسهایمان هم ارتباط دارد. تصور کنید در نبود برق و از کار افتادن ماشین لباسشویی لباسها را باید با دست بشوییم و همچنین نیز از خیر اتو کردن آنها بگذریم.
فکر کنید اگر برق نباشد حتی گوشی موبایلمان هم دیگر روشن نخواهد شد. بنابراین دهها کاری که با گوشی موبایل انجام میدادیم را باید با گذاشتن زمان زیاد و مراجعه حضوری انجام دهیم.
بدون برق حتی گرما و سرمای خانهها هم تأمین شدنی نیست. برق آنچنان در همه جوانب زندگی همه مردم نفوذ پیدا کرده که زندگی بدون آن را حتی یک لحظه هم نمیتوان تصور کرد.
زندگی بدون این انرژی مهم و ارزشمند، تاریک، خاموش و فاقد معناست اما ما از فرآیند تولید این انرژی مهم که مادر بسیاری از امکانات زندگیمان است چه میدانیم؟
واقعیت این است که تولید، انتقال و توزیع این انرژی گران بها، با صرف هزینههای زیاد و تلاش شبانهروزی بسیاری از متخصصان انجام میشود و با عبور از فرآیند پیچیده، سخت،فنی و تخصصی به خانههای ما میرسد و ما تنها با فشردن یک کلید آن را دریافت میکنیم.
اما این فرآیند یک حلقه مفقوده دارد و آن آگاهی عمومی از ارزش اقتصادی این انرژی ارزشمند است. این ناآگاهی موجب شده تا عموم مردم آنگونه که باید به مصرف درست آن توجه نکنند. هر سال شاهد رشد فزاینده مصرف انرژی الکتریکی در کشور و به دنبال آن هدر رفت این انرژی حیاتبخش هستیم در حالی که اگر آگاهی عمومی افزایش یابد هم مصرف برق کاهش مییابد و هم جلوی هدررفت آن گرفته میشود.
سیاستهای تشویقی، کاهش تعرفه برای کم مصرفها، جریمه پرمصرفها و... همگی روشهای سودمندی هستند اما واقعیت این است که هیچ روشی مانند "مدیریت مصرف" نمیتواند از هدررفت این انرژی پیشگیری کند.
عموم مردم باید در مصرف برق نگاه اندیشمندانه داشته باشند و ضمن اتخاذ روشهای مصرف بهینه، این فرهنگ را مانند میراث گرانبهایی به فرزندان خود انتقال دهند.
راز موفقیت جمعی در همکاری جمعی و اقبال عمومی نهفته، بنابراین خانوادهها درگاههای اصلی رقم زدن رویدادهای اجتماعی هستند، پس باید به این مهم آگاه باشیم که خانواده، شاهراه نهادینه کردن فرهنگ صحیح مصرف است.
لذا یک طرف تمامی سیاستهای اصلاح الگوی مصرف باید به خانه و خانواده برسد. باید بزرگترها و عقلای خانواده در اشاعه فرهنگ مصرف بهینه بهعنوان شرکای اجتماعی شناخته شوند.
همه دستگاهها به فراخور حدود اختیاراتشان باید در نهادینه کردن فرهنگ مصرف و مدیریت آن دخیل شوند. متولیان فرهنگ باید به میدان بیابند، ابزارهای فرهنگی به کار گرفته شود و آگاهی عمومی به نقطه اوج خود برسد اما نقش خانواده در این اثنا نباید به فراموشی سپرده شود.
اکنون در چند قدمی فصل گرما و با نزديک شدن به روزهای پرمصرف، ضرورت توجه به مصرف بهینه افزایش پیدا کرده، این مقوله در ایام پیشرو انقدر از اهمیت برخوردار است که با کوچکترین غفلت و بیتوجهی میتواند در برخی نقاط کشور نعمت داشتن برق را از مردم سلب کند و حتی به تعطیلی بنگاههای تولیدی و اقتصادی بیانجامد.
لذا باید دست در دست یکدیگر بگذاریم و با مدیریت در مصرف انرژی الکتریکی ، از پیش آمدن تابستانی خاموش ممانعت کنیم. با مصرف درست و شناخت روشهای پیشگیری کننده از هدررفت برق، علاوه بر داشتن برق و کاهش هزینهها میتوان از قطعی و کمبود آن در سایر نقاط جلوگیری کرد.
این مهم بیش از آنکه روشی برای تعدیل در مصرف باشد، تعهدی است که هر یک از ما بهعنوان شهروند در مقابل سایر شهروندان به عهده داریم. با فکر کردن به قطعی برق در گرمترین روزهای سال، تعطیلی مقطعی واحدهای تولیدی، بیکاری احتمالی بخشی از نیروهای انسانی کشور، تصور خطر بروز قطعی برق در بیمارستانها و مراکز درمانی و بحرانهایی نظیر این موارد، راحتتر میتوان به میزان مصرف و لزوم کاهش آن تمرکز نمود.
بنابراین با تأملی بر وظایف انسانی خود در قبال یکدیگر میتوان تابستانی روشن و روزهایی روشنتر به یکدیگر هدیه داد.
نگارنده: موسی اصلی بیگی، مدیر روابط عمومی نیروگاه شهید رجایی