حضور پرشور در مجامع انتخاباتی دشمنان را در نقشه‌ها مایوس میکند/ بهترین راه‌های قرب الی الله، سلوک و عبودیت و بندگی است
به گزارش خبرگزاری بسیج از البرز، متن خطبه حجت السلام والمسلمین رادمرد امام جمعه ماهدشت، مبنی بر انتخابات، ماه شعبان و ولایتمداری، به شرح زیر است:
«یونس بن عبدالرحمن» از برجسته‌ترین اصحاب حضرت امام رضا علیه‌السلام بود و حضرت درباره ایشان فرموده بودند: «یونُسُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ فِى زَمَانِهِ کَسَلْمَانَ الْفَارِسِی‌ّ فِى زَمَانِهِ.» (رجال الکشی، ص۴۸۸) یونس سى جلد کتاب دارد و امام جواد علیه‌السلام هنگامى که یکى از کتاب‌هایش را ورق مى‌زدند، براى هر صفحه، براى او طلب رحمت مى کردند (فَجَعَلَ یتَصَفَّحُهُ وَرَقَةً وَرَقَةً، حَتَّى أَتَى عَلَیهِ مِنْ أَوَّلِهِ إِلَى آخِرِهِ، وَ جَعَلَ یقُولُ: رَحِمَ اللَّهُ یونُسَ، رَحِمَ اللَّهُ یونُسَ، رَحِمَ اللَّهُ یونُس (همان: ص۴۸۴)).
چنین شخصى طبیعتا باید خیلى محبوب مردم باشد و در بین مردم جایگاه داشته باشد، اما روزى یونس میهمان امام رضا علیه‌السلام بود که عده‌اى از اهل بصره نزد حضرت آمدند و اجازه ورود خواستند.
امام رضا علیه‌السلام از یونس خواستند که در اتاق مجاور بماند.
آن عده بعد از احوال‌پرسى شروع به بدگویى از یونس کردند؛ امام علیه‌السلام سرشان را به زیر انداخته بودند و چیزى نمى‌فرمودند. چراکه حتى این مقدار ظرفیت نداشتند که امام در نزد آنان از یونس دفاع کنند. بعد که آن افراد رفتند، حضرت، یونس را صدا زدند.
یونس گریه‌کُنان محضر حضرت رسید و عرض کرد: آقا مى‌بینید این‌ها که از شیعیان هستند، با من چه مى‌کنند؟ امام رضا علیه‌السلام به او فرمودند: «چه اشکالى دارد؟ وقتى که امام تو از تو راضى است. بگذار هرچه مى‌خواهند، بگویند.» (یا یونُسُ وَ مَا عَلَیکَ مِمَّا یقُولُونَ إِذَا کَانَ إِمَامُکَ عَنْکَ رَاضِیاً؟) و بعد خاطرنشان کردند: «اگر در دست تو مرواریدى باشد و مردم بگویند: پشکل است، یا پشکلى در دست تو باشد، و مردم بگویند مروارید است، آیا تو را سودى مى‌رساند؟» (لَوْ کَانَ فِى یدِکَ الْیمْنَى دُرَّةٌ ثُمَّ قَالَ النَّاسُ بَعْرَةٌ أَوْ قَالَ النَّاسُ دُرَّةٌ، أَوْ بَعْرَةٌ فَقَالَ النَّاسُ دُرَّةٌ، هَلْ ینْفَعُکَ ذَلِکَ شَیئاً؟) یونس گفت: خیر، حضرت فرمودند: (هَکَذَا أَنْتَ یا یونُسُ) وضع تو هم اینگونه است. وقتى تو بر راه صحیح هستى، و امامت از تو راضى است، سخن مردم ضررى به تو نمى‌رساند.» (إِذْ کُنْتَ عَلَى الصَّوَابِ وَ کَانَ إِمَامُکَ عَنْکَ رَاضِیاً لَمْ یضُرَّکَ مَا قَالَ النَّاسُ.
این فرمایش گویاى این حقیقت است که اولویت ما باید این باشد که محبوب قلب امام زمان علیه‌السلام قرار بگیریم، که در این صورت، حکمت خدا بر این قرار مى‌گیرد که بین مردم هم محبوب شویم.
به بیان حضرت ختمى مرتبت صلى‌الله‌علیه‌وآله: «هر گاه خدا بنده‌اى را دوست دارد به جبرئیل مى‌فرماید که من او را دوست دارم شما هم او را دوست دارید و او را در زمین مورد قبول قرار مى‌دهد.» (إِنَّ اللَّهَ إِذَا أَحَبَّ عَبْداً قَالَ لِجَبْرَائِیلَ إِنِّى أُحِبُ فُلَاناً فَأَحِبُّوهُ وَ یوضَعُ لَهُ الْقَبُولُ فِى الْأَرْضِ. (إرشاد القلوب، ج۱، ص۱۷۰))
امام رضا علیه‌السلام به یکى از شیعیان فرمودند: «هر گاه خواستى بدانى نزد من چگونه هستى، بنگر من نزد تو چگونه هستم.» (إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَعْلَمَ مَا لَکَ عِنْدِى، فَانْظُرْ إِلَى مَا لِى عِنْدَکَ.» در واقع اینکه مى فرمایند «هرگاه خواستى بدانى که نزد من چه جایگاهى دارى، ببین من نزدت چه جایگاهى دارم.»
اشاره به «قاعده گواهىِ دل» است که حضرت أمیرالمؤمنین علیه‌السلام بدان اشاره کردند: «سَلُوا القُلوبَ عَنِ المَوَدّاتِ؛ فَإِنَّها شَواهِدُ لا تَقبَلُ الرُّشا.» (غررالحکم، ص۴۰۴) - از دل‌ها درباره دوستى‌ها بپرسید، که دل‌ها گواهانى رشوه‌ناپذیرند- چه کنیم این محبت ایجاد شود؟، توجه به اعمالمان. اعمال ما ارتباط مستقیمی دارد با این مهم، یعنی اگر می‌خواهیم محبت حضرت در قلب ما جا بگیرد و هر روز بیشتر و بیشتر شود، اعمال مان رو درست کنیم، ملاک اعمال را حلال و حرام خدا قرار بدهیم. اعمال ناشایست شیعیان سبب دورى آن‌ها از امامشان شده است؛ و لذا اعمال شایسته مى‌تواند در تسریع ارتباط با امام زمان (علیه‌السلام) مؤثر باشد. در توقیع شریف حضرت و نامه‌ای که برای شیخ مفید ره می‌نویسند، امام زمان (عج) می‌فرماید: (فَمَا یحْبِسُنَا عَنْهُمْ إِلاَّ مَا یتَّصِلُ بِنَا مِمَّا نَکْرَهُهُ وَ لاَ نُؤْثِرُهُ مِنْهُم. علّت مخفی شدن ما از آنان چیزی نیست جز آن چه از کردار آنان به ما می‌رسد و ما توقع انجام این کار‌ها را از آنان نداریم. خدا توفیق ایمان و عمل صالح به همه‌ی ما بیش از پیش عنایت بفرماید. (والعصر)
یکشنبه ۶ اسفند ماه مصادف با ۱۵ شعبان المعظم میلاد سراسر نور منجی عالم بشریت، صاحب عصر و زمان حضرت حجت، مهدی موعود صلوات الله علیه / تبریک
یکی از سفارشات و اعمال ماه شعبان قرائت صلوات شعبانیه است که بسیار نکات مهمی دارد، در یک فراز محضر خدای متعال بعد صلوات بر محمد و آل محمد، عرض می‌کنیم که: وَ اعْمُرْ قَلْبِی بِطَاعَتِکَ وَ لَا تُخْزِنِی بِمَعْصِیَتِکَ» «بار پروردگارا! این دلِ خرابِ من را با اطاعت فرمان خودت آباد کن، و من را با مخالفت فرمان خودت رسوا و مفتضح نکن.»
مرحوم حضرت آیت الله خوشوقت آن عارف بالله (اعلی الله مقامه الشریف) می‌فرماید: «دل آباد یعنی چه؟ اطاعت فرمان خدا موجب آبادی دل میشود. دل آباد دلی است که پر از ایمان به خدا باشد، پر از صفات خوب باشد، پر از نیت‌های خیر و خوب باشد، در آن شرک نباشد، چیزی که بد باشد از صفات و روحیات نفسانی در آن نباشد، نیت انجام دادن گناه و کار بد در آن نباشد، این دل را دل آباد میگویند، اما اگر دل اینگونه نباشد اسم آن خراب است.
می‌گوییم خدایا کاری کن با به حرف تو گوش دادن و مراعات تقوا کردن این دلِ خرابِ من آباد بشود، و بعد تذکر می‌دهد که گوش به حرف خدا ندادن یعنی معصیت کردن.
این هم در دنیا و هم در آخرت مایه رسوایی است. آدم اگر دزدی کند، برخلاف فرمان خدا کاری انجام بدهد، هم در دنیا رسوا میشود و هم در آخرت».
توجه به مضامین ادعیه و اعمال این تذکرات را به انسان می‌دهد و همین تذکرات باعث میشود انسان بیدار بماند و از خودش مراقبت کند. ان شاءالله خدای متعال این دعا را در حق ما مستجاب بفرماید.
یکی از بهترین راه‌های قرب الی الله، سلوک و عبودیت و بندگی است؛ هم‌چنین از بهترین راه‌های ارتباط و پیوند به وجود مبارک آقا امام زمان عجل الله فرجه الشریف، دعا برای آن حضرت است. چرا که این دعا اولا از وظایف عبادی ما است و قطعا عبادت است، از این منظر هر عبادتی آثار و برکات خود را دارد؛ ثانیا این دعا عرض ارادت و محبت نسبت به‌وجود نازنین امام زمان علیه السلام است و قطعاً از ناحیه مبارک آن امام کریم بی‌پاسخ نخواهد ماند و ایشان، دعاکننده را مورد لطف و عنایت خاص خود قرار خواهند داد. کثرت و تعدد دعا برای امام زمان علیه السلام در میان گنجینه ادعیه، به ضرورت دعا برای امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف اشاره دارد. دعا برای آخرین حجت الهی، سیره و سنت پیشوایان دین در همه حال و در بهترین حالات بوده است و حضرات معصومین علیهم السلام بار‌ها برای آخرین امام دست به دعا برداشته‌اند. صاحب مکیال المکارم بیش از صد دعا را از ناحیه مقدس معصومان علیهم السلام نقل کرده است. در میان نیاز‌های انسان، نیاز به امام، اساسی‌ترین مسأله است و از نظر عقلی، مهم‌ترین نیاز، ضرورت جدی‌تری نیز دارد. بنابراین، دعا برای امام، ضروری‌ترین دعاهاست.
چه زیباست که بهترین حالات خودمان را به بهترین فرد اختصاص دهیم. دعا بهترین حالت انسان است و باید به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، بهترین مخلوق خداوند متعال، اختصاص یابد. در این میان، دعای سلامتی آن حضرت (اللهم کن لولیک...)، جایگاه والایی دارد؛ که همیشه می‌توانیم با توجه آن را بخوانیم و این نوع ارتباط و پیوند را به فرزندان خودمان هم یاد بدهیم که این اتصال و ارتباط قلبی با امام زمان (علیه السلام) را برقرار کنند.
به مناسبت روز امور تربیتی و تربیت اسلامی نکته‌ای را از بیانات رهبر معظم انقلاب عرض کنم که در هر جامعه‌اى مسئله‌ى جوان‌ها یک مسئله‌ى بسیار مهم است. یکى از گرفتارى‌هاى بزرگ کشورهاى غربى که گاهى میگویند، گاهى هم کتمان میکنند، مسئله‌ى جوانهاى آن‌ها است. شما خیال نکنید که مسئله‌ى جوان ــ چه دختر و چه پسر ــ در جوامع غربى حل شده است؛ نه، در بین هزار جوان در آنجا شاید نتوان یک نفر را پیدا کرد که این همه صفا و نورانیّت، این همه پاکى و طهارت در او بشود سراغ کرد. خاصیّت آن نظامهاى مبتنى بر مادّیّت و متّکى به ارزش و اهمّیّت سرمایه و پول و آزادى شهوات، جز آنچه امروز دارند آن را تجربه میکنند چیز دیگرى نیست. سقوط ملّتها همیشه یک امر ناگهانى نیست؛ یک امر تدریجى است.
این امر تدریجى را چشمهاى تیزبین خود متفکّران غربى در جوامع آمریکا و اروپا دارند مشاهده میکنند. جوان به طور معمول مایل به بى‌بندوبارى، نابرخوردار از حیا، مایل به ارتکاب جنایت، مایل به تجاوز و تعدّى تربیت میشود در آن جوامع؛ جوانِ غرق در فساد اخلاقى. این چنین نسل جوانى براى هر جامعه‌اى در هر حدّى از علم و معرفت و ثروت هم که باشد، مثل موریانه‌اى پایه‌هاى آن جامعه و نظام را میجود و از بین می‌برد.
نقطه‌ى مقابل آن را شما امروز در کشور ما مشاهده میکنید؛ پدیده‌اى که از اوّل انقلاب تا امروز به طور مستمر مثل یک رودخانه‌ى زلال و پُرخروش در جریان بوده است؛ شوق جوانى، نورانیّت جوانى، صفاى جوانى، دین‌دارى و ایمان در جوانان. جوانان و نوجوانان کشور ما در دوران جنگ و در دوران پس از جنگ توانستند پاکى خودشان را حفظ کنند. بعضى از آمارهایى که عکس این را ادّعا میکند، آمارهاى واقعى نیست؛» برخی فکر میکنند آنچه حضرت آقا در خصوص جوانان مطرح میکنند دور از واقعیت است فلذا ایشان می‌فرمایند: «نه اینکه من از وجود جریانهایى، حرکات بدآموزى در میان جوانان بى‌اطّلاع باشم؛ نه، من میدانم چه میگذرد، امّا در زیر این کفها، در زیر این گل و لاى‌ها، جریان عظیم و خروشان نجابت و دیانت و اصالت و نورانیّت را هم من مشاهده میکنم.» این نسل جوان، امروز مخاطب مسئولان امور تربیتى و فعالین در این حوزه است، خیلی از جوانان ما اهل معنویت، اهل خیر، اهل فکر و اندیشه هستند و در همه‌ی بزنگاه‌ها خودشان را نشان می‌دهند. اکثر شهدای ما جوانان بودند، هم در دفاع مقدس و هم در شهدای مدافع حرم و شهدای اخیر، بخاطر همین نقش آفرینی است که دشمن هم سرمایه گذاری کرده و میکند تا این جوانان را از معنویت تهی کنند و گرفتار تجربه‌هایی بکند که خود جوانان غربی از آن تجربه‌ها دست برداشته اند در حوزه‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و ...، به خاطر حوزه تاثیر گذاری جوان در خانواده و جامعه، هدف آنان، ناامید کردن این جوان است، نا امیدی یک بستر می‌خواهد و آن بستر دور شدن از معنویت است، مبتلا شدن به معصیت است، مساجد ما و مراکز فرهنگی ما در این خصوص باید با برنامه ورود کنند و زمینه‌ها و بستر‌های ناامیدی را از بین ببرند. یکی دیگر از حرکت‌های دشمن نا امید کردن جوان که البته هدفش آحاد مردم است، اما ویژه روی جوانان سرمایه گذاری میکنند که او را از آینده نا امید کنند، یکی از علل ایجاد نا امیدی از آینده، تمرکز بر مشکلات امروز است و بزرگنمایی آن و ندانستن راه حل برای آن است که این را القاء کنند و اساسا بیان حرکت‌ها و اقدامات مثبت و مهم را ممنوع میکنند، وقتی جوان نا امید شد، در کلان استقلال کشور به خطر می‌افتد، کشور وابسته میشود، ولی الان را ببینید، جوان امیدوار این کشور با دانستن همه‌ی مشکلات و درد‌ها، با امیدی که به آینده دارد، دست به ابتکار و اختراع می‌زند، و نیاز‌های اساسی کشور را مرتفع میکنند و حرکت انقلاب را سرعت می‌دهد، شهید کاظمی آشتیانی، شهید شهریاری و دانشمندان جوان فعلی که در صنایع مختلف مشغول کار و فعالیت هستند. کشور را به پیش می‌برند، در حوزه نفت و پالایشگاه‌ها، در حوزه صنایع خرد و کلان، در حوزه دارویی و صنایع پزشکی، در حوزه بهداشت و سلامت و تخصص‌های فراوان و حرفه‌ای که در حوزه پزشکی داریم، در حوزه ساخت کشتی‌های غول پیکر اقیانوس پیما، زیر دریایی، ناو‌های جنگی و هزاران اتفاق مبارک دیگر این‌ها همه از اندیشه یک جوان امیدوار نشئت گرفته است، اگر امید گرفته شود، این حرکت‌ها مطلقا نیست، خدای متعال هم برای بنده اش در مسیر زندگی، کتاب را قرار داد که کتاب امید است، یعنی قرآن کریم، در همه جای قرآن برای انسان مومن امید پمپاژ میشود، انسان امید وار در عرصه‌های اجتماعی و هر آنچه به کشور و مملکتش مربوط بشود خودش را مهیا میکند. الان اگر برفرض محال جنگ بر کشور ما تحمیل شود، حضرت آقا فرمان دفاع و جهاد بدهند، فکر میکنید چند نفر برای دفاع از کشور و ناموس شان وارد جبهه‌ها می‌شوند؟ برآورد من یک جمعیت چند ده میلیونی است. خب چرا این حرکت رخ می‌دهد و در همه شور و شعور دفاع از سرزمین ایجاد میشود؟ برای اینکه تمامیت ارضی کشور در خطر می‌افتد، برای اینکه این کشور حرم است و پرچم امیر المومنین و حضرت زهرا سلام الله علیهما در کشور به اهتزاز درآمده، کسی نمی‌خواهد این پرچم روی زمین بیفتد، مسئله انتخابات و حضور حداکثری دقیقا همین جنبه را دارد، حضرت آقا فرمان حضور حداکثری را صادر کرده، خب بسم الله، البته اثر حضور نظامی دشمن، چون نمایان و ظاهر است، به تکاپوی بیشتری وادار می‌شویم، اما الان حضور دشمن و اثر اقدام او نمایان نیست یا خیلی ظاهر نیست، اما وجود دارد، اگر آن نبرد دشمن در شبکه‌های مختلف بیاید و تبلیغ کند که نروید به جبهه‌ها، چه کسی گوش خواهد داد؟ وقتی دشمن به خاک کشور حمله کند، اصلا کسی مجال به بیان این حرف‌ها خواهد داد؟ مطمئنا جواب منفی است.
الان هم مسئله انتخابات همین است. دشمن با تبلیغ عدم رای دادن دارد به استقلال و آزادی و جمهوریت و اسلامیت این کشور حمله کرده، پس باید حرکت کرد، تبلیغ کرد که به رزمندگان مدافع از استقلال و آزادی و جمهوری اسلامی اضافه شوند، فرد فرد ما وظیفه داریم در مقابل این هجمه بایستیم و باذن الله همین هم خواهد شد. شهدای ما رفتند با جانشان از این مملکت دفاع کردند و ما هم با حضور در انتخابات که الان جبهه مقابل ما است، اگر شهدا و رزمندگان ما نمی‌رفتند، دیگر انقلابی نمیماند یعنی یک اثر تاریخی می‌گذاشت و درتاریخ می‌نوشتند و ماندگار می‌شد که انقلاب شد، اما برای آن فداکاری نشد، الان هم روز انتخابات و روز رأی دادن، یک روز است لکن اثر آن یک روز برای چندین سال است ان شاءالله بله گله‌ها هست، انتخاب مسیر حرکت و نوع حرکت را برای کشور مشخص میکند، در زمانی اکثریت شرکت کنندگان در انتخابات به گفتمانی رأی دادند که آن گفتمان فکر می‌کرد با مذاکره می‌تواند مشکلات کشور را حتی آب خوردن مردم را حل کند، خب نشد و همه فهمیدند آن نوع گفتمان اشکال دارد و سنخیتی با مسیر امام و شهدا به آن شکلی که آن‌ها طراحی کرده بودند ندارد لذا در مسیر، تغییر ایجاد کردند چگونه؟ با انتخابات، خب الان هم اگر گله ایست نسبت به مجلس در عدم قانون گذاری درست یا نظارت دقیق، راه رفع گله شرکت در انتخابات است و رأی دادن به نماینده اصلح است، نه رأی ندادن، خب اگر کسی رأی ندهد، چه کسی قانون گذاری کند؟ اینکه حضرت آقا فرمودند انتخابات جلوی هرج و مرج و دیکتاتوری را می‌گیرد بخاطر همین است. وقتی مردم در انتخابات حاضر شدند و ملاک‌های نماینده اصلح را مراعات کردند، در نتیجه مشخص میشود که با تغییر نوع نماینده‌ها آن مسیر قبلی اشکال داشته و مردم ناراضی بودند و با انتخاب دیگر اصلاح کردند.
نماینده اصلح آن کسی است که ۱. قوی و کارآمد برای مدیریت اجرایی کشور ۲. دارای تفکر معقول و شجاعت در عمل، ۳. خستگی ناپذیر و دارای همت جهادی ۴. حاضر در بین مردم و دانای نیاز‌های جامعه، ۵. بصیر، هوشمند، با تدبیر و با برنامه ۶. اهل اجرای عدالت و مبارزه با بی‌عدالتی، ۷. دوری از منفعت‌های شخصی و حزبی، ۸. پایبندی به مبانی و ارزش‌های اسلام، انقلاب و اهداف ملت، ۹. استکبار ستیز، شجاع و مقاوم در برابر فشار‌های دشمن، ۱۰. مومن، با تقوا و متوکل به خدا، ساده زیست و دوری از اشرافی‌گری امانت‌دار، پاکدامن و به دور از فساد.
