به گزارش خبرگزاری بسیج از همدان، مساجد تنها مکانی هستند که انسان با حضور در آنها به ساحل آرامش و اطمینان می رسد و مکانی برای انسان سازی و تربیت انسان‌ها است ، مکانی که با حضور در آن می‌توان به قدرت مطلقه الهی اتکا کرد و پله‌های رشد و کمال را طی کرد.
مساجد یکی از مهم‌ترین نهاد‌های جامعه اسلامی است که کارکردهای چندمنظوره دارد و در طول تاریخ نقشی بنیادین ایفا کرده است و مورد توجه اسلام بوده است که انقلاب اسلامی ایران نیز به دلیل داشتن خاستگاه و محتوای دینی، فرزند و مولود این مکان مقدس است و بی شک ادامه حیات آن نیز جز در ستیه مسجد امکان پذیر نیست.
شهرستان نهاوند با قدمت بیش از ۷ هزار ساله مساجد بسیاری دارد که هرکدام تاریخ این مرز و بوم را به نمایش می‌گذارند، مسجد جامع امام حسن مجتبی(ع) نهاوند یکی از این مساجد تاریخی است که از دوره ی سلجوقیان به یادگار مانده است .
این مسجد یکی از قدیمی ترین مساجد شهرستان نهاوند است که در ضلع شمالی میدان قیصریه و در جوار بازار تاریخی این شهر واقع شده است و قدمت آن به حدود ۹۰۰ سال پیش و دوره ی سلجوقیان باز می‌گردد و یکی از اماکن تاریخی شهرستان نهاوند به حساب می آید و از سادگى ويژ‌ه‌اى برخوردار است که بنای آن با بهره‌گیری از معماری بسیار ساده، مصالح (آجر، گچ وخاک) به‌کار رفته و تنها تزئین این مسجد کتیبه‌ای سنگی با ابعاد کوچک است که اطراف و بالاى آن جملات «لا اله الا اللّه» و «محمد رسول اللّه» به خط کوفى نوشته شده‌اند و هيچ آثار و نشانه‌اى از تزئيناتى مانند گچبرى و کتيبه در جبهه ی داخلى و بيرونى آن ديده نمى‌شود.
همچنین بالای قوس محراب، لوحه سنگی کوچکی دیده می شود که به تاریخ مرمت این مسجد در زمان صفویه، اشاره دارد که به شرح زير است:
بسم‌الله الرحمن الرحيم
بو تراب آن ستوده ی صانع کرد تعمير مسجدِ جامع
سالِ تاريخِ آن به آخرِ ماه شود از نورِ حق دلش لامع
سنه = ۱۱۶۱
ارتفاع این مسجد از کف شبستان نبست به کف خیابان در حدود ۵/ ۵ متر می باشد که برای دسترسی به آن باید از کف میدان قیصریه ۲۵ پله را پیمود تا به حیاط مسجد رسید، البته این مسجد تاریخی داراى سه در ورودى است يکى به طرف بازار قديمى که از کف شبستان مسجد بالاتر است و دو تاى ديگر نيز به طرف حياط قديمى مسجد باز مى‌شوند.
بنای این مسجد تاریخی طرحي مستطيل شكل دارد و به طور تقريبی ۱۷ متر ، و عرض ۱۲ متر و از سه فرش انداز تشكيل شده است. چهار ستون قطور، طاق و گنبد سقف مسجد را تحمل مي‌كنند.
ضخامت ديوارهاي خاوري و باختري شبستان بيش از ديوارهاي شمالي و جنوبي آن است. فرش انداز وسط از فرش انداز طرفين عريض‌تر است و با سه گنبد هم ارتفاع پوشيده شده است.
در ضلع شرقى ديوار شبستان سه پنجره ی مشرف به ميدان قيصريه، داخل طاق‌نماهايى تعبيه شده‌اند و جلوى آنها بالکن کم عرضى وجود دارد که پشت‌بام مغازه‌هاى جلوى مسجد است. مصالح به کار رفته در بناى مسجد شامل آجر با ملات گچ و خاک است.
با توجه به قدمت بنای این مسجد تاریخی ثبت آن در زمره ی آثار تاريخى ضرورت داشت که در تاریخ ۲۸ اردیبهشت ۱۳۶۵ با شماره ثبت ۱۷۰۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید .
این مسجد یادگاری از دوران سلجوقی و مامنی برای مسلمانان است که همچنان محل برگزاری نمازهای روزانه و مراسم‌های مذهبی است که امیدواریم مسئولین نگاه ویژه‌ای به این مسجد تاریخی داشته باشند.
انتهای پیام/
