به گزارش خبرنگارخبرگزاری بسیج از کردستان، انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا روز سه‌شنبه ۵ نوامبر سال جاری میلادی برابر با ۱۵ آبان‌ماه ۱۴۰۳ برگزار میشود، رقابت فشرده‌ای میان کامالا هریس و دونالد ترامپ دو نامزد حزب دموکرات و جمهوری‌خواه در ایالت‌های این کشور حاکم است.
بر اساس آمار، بیش از ۷۸ میلیون آمریکایی واجد شرایط رأی‌دادن بوده که از این تعداد ۴۲ میلیون و ۶۵۴ هزار و ۳۶۴ نفر به‌صورت حضوری و ۳۵ میلیون و ۳۴۸ هزار و ۸۵۸ نفر به‌صورت پستی یا غیابی رأی داده‌اند، طبق قوانین نظارت بر انتخابات آمریکا، رأی‌دهندگان در برخی ایالت‌ها در صورت تمایل می‌توانند زودتر از روز انتخابات به‌صورت حضوری یا پستی رأی خود را به صندوق‌ها بیندازند.
نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری در آمریکا از طریق سیستمی به نام کالج الکترال یا مجمع منتخبان که آرای الکترال را به ۵۰ ایالت و ناحیه که بر اساس جمعیت آنها تخصیص می‌دهد، رئیس‌جمهور شده و به کاخ سفید راه می‌یابد، براین‌اساس هر نامزدی که ۲۷۰ یا بیشتر رأی الکترال به دست آورد، رئیس‌جمهور آینده آمریکا خواهد بود.
سال ۲۰۲۴ را می‌توان سال انتخابات گسترده قلمداد کرد، تقریباً در ۲۵ کشور انتخابات در موضوعات ریاست‌جمهوری، قانون‌گذاری و مقننه وجود دارد، کشور‌هایی نظیر آذربایجان، فنلاند، اندونزی، مکزیک، روسیه، روآندا، سنگال، اسلواکی، سری‌لانکا، تایوان و ایالات متحده آمریکا از جمله کشور‌هایی هستند که در سال جاری میلادی انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار میشود.
به‌یقین ولادیمیر پوتین این بار نیز ریاست‌جمهوری روسیه خواهد بود و تهاجم و جنگ علیه اوکراین تداوم خواهد داشت، اما اوکراین تاکنون از سراسر جهان حمایت نظامی و اقتصادی دریافت کرده و بزرگترین حامیش ایالات متحده آمریکا بوده است و می‌توان نتیجه گرفت که تغییر رئیس‌جمهور در آمریکا می‌تواند بر این حمایت تأثیر قابل‌توجهی بگذارد، بیشتر جمهوری‌خواهان در مجلس نمایندگان، از قبل در ادامه حمایت از اوکراین ابراز تردید کرده‌اند و ممکن است رئیس‌جمهور جدید جمهوری‌خواه به دنبال کاهش حمایت از اوکراین باشد.
جنگ اخیر بین اسرائیل و حماس نیز به‌طورقطع برخی احساسات را تحریک نموده و حمایت قاطع ایالات متحده از اسرائیل در خویشتن‌داری و افزایش تلفات فلسطینی‌ها، احساسات ضدآمریکایی را تشدید نموده و اتهامات بیشتری را دامن می‌زند، مدعیان رئیس‌جمهور بعدی ایالات متحده، انتخابی بین دو دیدگاه کاملاً متفاوت برای نظم جهانی آینده دارند و احتمالاً به‌جای تلاش برای اصلاح چارچوب موجود، از مؤسسات چندجانبه یا ساخت ساختار‌های نهادی کوچک، چابک و انعطاف‌پذیرتر استقبال خواهد شد.
یادداشت از محمد خالدیان
انتهای خبر/
