حامد جهانتیغ در گفتگو با خبرنگاربسیج در زاهدان، بیان کرد: در تقویم ملی جمهوری اسلامی ایران، بیستم فروردین به نام «روز هنر انقلاب اسلامی» مزین شده است؛ روزی به یاد سیدمرتضی آوینی، هنرمند متعهد و شهید راه حقیقت. اگرچه آوینی را بیشتر با مستندهای «روایت فتح» و قلم شیوایش در حیطه تفکر دینی و انقلاب فرهنگی میشناسیم، اما تأمل در سلوک حرفهای و نگاه معرفتمحور او نشان میدهد که آموزههایش میتواند الگویی ارزشمند برای کنشگران حوزه روابطعمومی در نظام جمهوری اسلامی باشد.
وی افزود: روابطعمومی در اصل، حرفهای برای برقراری ارتباط صادقانه، مؤثر و دوسویه با مخاطب است. شهید آوینی، پیش از آنکه یک مستندساز باشد، یک روایتگر عمیق حقیقت بود؛ حقیقتی که بیپیرایه و بیواسطه از دل میدان نبرد به دل جامعه تزریق میشد. این دقیقاً همان وظیفه بنیادین روابطعمومیهاست: واسطهگری آگاهانه میان واقعیتها و افکار عمومی، با حفظ صداقت، تعهد و آگاهی.
جهان تیغ عنوان کرد: رویکرد آوینی در مستندسازی دفاع مقدس، پرهیز از بزککردن واقعیتها و تلاش برای کشف معنا در بطن حادثه بود. این نگاه میتواند سرمشقی برای روابطعمومیها باشد که به جای برجستهسازیهای سطحی یا روایتهای تبلیغاتی، به حقیقتمداری، امیدبخشی و کرامت انسانی پایبند باشند.
وی افزود: شهید آوینی باور داشت رسانه، صرفاً ابزار نیست، بلکه رسالت دارد؛ رسالتی برای بیدارسازی، روشنگری و تقویت سرمایه اجتماعی. روابطعمومیها نیز اگر بخواهند در طراز انقلاب اسلامی عمل کنند، باید از قالبهای کلیشهای عبور کرده و به کنشگرانی فعال در میدان جهاد تبیین بدل شوند. روابطعمومی در نگاه آوینی، نه فقط اطلاعرسانی، بلکه تربیت رسانهای و جهتدهی فرهنگی جامعه است.
مشاور امور فرابخشی و ارتباطات بهزیستی سیستان و بلوچستان تصریح کرد: او هیچگاه از «مخاطب» ابزاری برای مصرف محتوا نساخت. بلکه او را همراهی اندیشمند در مسیر درک حقیقت میدید. همین نگاه، امروز بیش از هر زمان دیگری برای روابطعمومیها ضرورت دارد؛ بهویژه در دورانی که بیاعتمادی عمومی و هجمههای رسانهای، حقیقت را در غبار روایتهای معارض پنهان میکنند.
وی خاطرنشان کرد: سلوک شهید آوینی، نماد روابطعمومی مردمی است؛ حضوری بیواسطه در میان مردم، بدون اتاقهای دربسته یا محافظهکاریهای اداری. امروز روابطعمومیها در دولت مردمی باید از این الگو الهام بگیرند؛ صدای مردم باشند، نه صِرفاً بازتابدهنده تصمیمها. اگر «روابطعمومیِ شهیدی چون آوینی» درک شود، میتوان از یک نهاد اجرایی به یک نهاد فرهنگی - اجتماعی تحولیافته رسید که با مردم سخن میگوید، از مردم میآموزد و برای مردم مینویسد.
جهانتیغ در پایان گفت: اگر روابطعمومی را هنرِ صادقانه روایتگری بدانیم، شهید سیدمرتضی آوینی بیتردید الگوی والایی برای این هنر است؛ الگویی از جسارت در گفتن، تعهد در نوشتن، و اخلاص در بودن است.