نشریه رویدادها و تحلیل که از ماه های آغازین انقلاب اسلامی تواست برخی فعالان و روزنامه نگاران عرصه رسانه ای آن ایام بصورت مستمر منتشر می گردید،از جمله اسنادی تاریخی است که علاوه بر اینکه تاکنون هیچ یک از نهادها و رسانه های داخلی اقدامی در جهت انتشار محتوای آن نکرده اند،مطالب ناب و تحلیل های دقیقی از روزهای سخت انقلاب در مواجهه با گروهک ها و جریان های سیاسی دارد.
متن ذیل به بخشی از نشریه رویدادها و تحلیل است که به اقدامات منافقین در دهه 1360 اشاره دارد. اعضای این گروهک در محافل حقوق بشری بالاخص اروپا تلاش های گسترده ای را برای حذف و پنهان سازی آن صورت می دهند:
در نشریه منافق با آب وتاب فراوان ضمن دادن خبر جنایت دیگرشان در مورد حمله به صندوق قرضه الحسنه به تیلبغ حول و حوش آن پرداخته اند که در زیر گوشه از انعکاس آن را می آوریم.
تیتری که منافقین برای بزرگ جلوه دادن عملیات خود انتخاب کرده اند عبارت است از "حمله مسلحانه به دفتر مالی (امام) خمینی ...و مجازات بیست تن از مسئولین دزد و جنایتکار آن.
واحد عملیاتی موفق شد در خیابان تخت طاووس دفتر مالی (امام) خمینی را غافلگیرانه مورد حمله قرار دهد و پس از مجازات بیست تن از مسئولین و اعضای این دفتر دزدی و خیانت ... کلیه مدارک و دارایی های آن را که از خلق قهرمانمان غصب شده بود مصادره کند.واحد عملیاتی سپس ضمن دادن شعار سالم به پایگاه خود بازگشتند.
نحوه این جنایت منافقین به این ترتیب بوده است که با لباس پاسداری و با حکم دادستانی به ساختمان قرض الحسنه آمده و بعنوان اینکه بدنبال یک نفر مشکوک می گردند همه را به خط می نمایند و بعد ناجوانمردانه به آدمکشی و قصابی پرداخته و همه را به رگبار می بندند.
اینگونه جنایت های کور که عمدتا توده های مردم هدف قرار می گیرند بر خلاف تصور منافقین نه تنها صدمه ای به نظام جمهوری اسلامی نمی زند،بلکه با انسجامی که در مردم ایجاد میکند پایه های آن را بیش از پیش تثبیت می کند.اما ضربه هایی که بطور متقابل منافقین دریافت می دارند، از آنجا که مهره ها و طراحان و برنامه ریزان آنها را هدف قرار می دهد ضرباتی است که به از هم پاشیدگی درونی آنها منجر شده و با بر هم زدن انسجامشان آنان را به نابودی سوق می دهد.
منافقین در ایام ابتدایی دهه 1360 برای نمایش خود بعنوان جایگزین مناسب برای انقلاب اسلامی، دست به هر کاری جهت خوشرقصی مقابل اروپایی ها می کردند، اما رفتارشان موجب شد تا کشورهایی همچون فرانسه برای فرار از پیامدهای حضور ایشان در اروپا فوری بدنبال اخراج منافقین بودند که حضور اعضای سازمان در عراق طی سالهای نچندان زیادی از حضور ایشان در عراق نمود بارز این مسئله است.
