مقام والای امامان معصوم مورد رشک غاصبان و متجاوزان
به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج خراسان جنوبی، حجت الاسلام رجبی مسئول تعلیم و تربیت ناحیه مقاومت بسیج قاین در مراسم شهادت امام محمد باقر(ع) گفت: دانش امام باقر(ع) همانند دیگر امامان سرچشمه وحی بود. جابربن عبد الله نزد امام باقر (ع ) می آمد و از آن حضرت دانش فرا میگرفت و به آن حضرت مکرر عرض میکرد ای شکافندهی علوم! گواهی میدهم تو در کودکی از دانشی خدا دادی برخوردار شدی.
وی اظهار داشت: امام چه خانه نشین باشد و چه در بتن اجتماع در مقام امامتش تفاوتی رخ نمیدهد زیرا امامت چونان رسالت، منصبی است خدایی و مردمان را نمیرسد که به دلخواه خویش امامی برگزینند.
حجت الاسلام رجبی بیان کرد: غاصبان و متجاوزان همواره به مقام والای امام رشک میبردند و به هر وسیله برای غصب و تصرف حکومت و خلافت که ویژهی امامان بود تلاش می کردند و از هیچ جنایتی نیز باک نداشتند.
مسئول تعلیم وتربیت ناحیه مقاومت بسیج قاین عنوان کرد: امامت امام در زمان خلافت ولید و سلیمان بن عبد الملک و عمر بن عبد العزیز و یزید بن عبد الملک و هشام بوده است وبرخی از دوران امامت ایشان مقارن حکومت هشام بن عبد الملک اموی بوده است اما عظمت معنوی امامان چنان گیرا بود که گاه دشمنان خود مرعوب میماندند.
وی ادامه داد: در مکتب امام باقر(ع) شاگردانی ممتازی پرورش یافتند که از جمله آنها اشاره ابان بن تغلب است که محضر سه امام رسیده بود امام زین العابدین و امام محمد باقر و امام جعفر صادق (ع)، ابان از شخصیتهای علمی بود که در تفسیر،حدیث، فقه، قرائت و لغت تسلط بسیاری داشت.
حجت الاسلام رجبی بیان کرد: از دیگر شاگردان ایشان زراره است که از میان پروردگان امام باقر و امام صادق (ع) شش تن را برتر میشمرند و او یکی از آنهاست. امام صادق (علیه السّلام) فرمود "اگر رید بن معویه ، بو بصیر، محمد بن مسلم، زراره نبودند آثار پیامبری و معارف شیعه از میان میرفت، آنان بر حلال و حرام خدا امین هستند.
مسئول تعلیم وتربیت ناحیه مقاومت بسیج قاین خاطر نشان کرد: کمیت اسدی شاعری سر آمد بود و زبان گویایش در قالب نغز شعر در دفاع از اهل یتسخنان پرمغز میسرود، شعرش چنان کوبنده و رسواگر بود که پیوسته از طرف خلفای اموی تهدید به مرگ میشد.
وی افزود: بازگو کردن حقایق و به ویژه دفاع از اهل بیت پیامبر در آن زمان چنان خطرناک بود که جز مردان مرد جرات اقدام بدان نداشتند و کمیت ازقویترین چهرههایی است که در دوران حکومت اموی از مرگ نهراسید و تا آنجا که یارایش بود حق گفت و سیمای امویان را بر مردم آشکار ساخت.
درپایان این مراسم نامور به روضه خوانی و مداحی در مدح امام باقر (ع) پرداخت.