چرا وزارت خارجه و رسانه‌ها در دوران بازداشت خزائی به موضوع نپرداختند؟
خبرگزاری بسیج به نقل از تسنیم، یوسف پیرزاده رئیس کمپین دفاع از حقوق ایرانیان خارج از کشور: با رسانه‌ای شدن خبر محکومیت مظفر خزائى در آمریکا توسط رسانه‌هاى بیگانه، رسانه ملى و وزارت خارجه نسبت به جریان موضع‌گیری و اظهار نظر نمودن. این تبعه ایرانى که به اتهام انتقال اطلاعات دستگیر و در کمال ناباوری محکوم گردید !!! نقطه ابهام و سؤال اینجاست! وزارت خارجه و رسانه‌ها چرا همزمان با دستگیری و در دوران بازداشت و زمان رسیدگى به موضوع نپرداختند؟
تفاوت دو رویکرد در مقابله با این موارد و ارائه خدمات دولت به اتباع کشور با مقایسه با پرونده سه تبعه آمریکایی رها شده و جیسون رضائیان و دیگر اتباع آمریکایی از زمان تشکیل پرونده صرف نظر از اتهامات، شکل پیگیری و خدمات دولت آمریکا به اتباع خود و نوع نگاه دولت جمهوری اسلامى به موضوع و خدمات به اتباع ایرانى در بند و رها شده را شاهد هستیم تلاش آمریکا براى رهاسازى اتباع خود حتى دو تابعیتى‌ها اهدافى چون محبوبیت داخلى و اقتدار بین‌الملى را در بر دارد، اقدام صحیح و کافى مى‌تواند در تحریک و تهیج افکار و انگیزه‌هاى ملى مؤثر باشد و حمایت‌هاى مردمى و اقتدار جهانى را به دنبال داشته باشد که متأسفانه مسئولین در دوره‌هاى مختلف فرصت‌ها را به تهدید مبدل و فرصت‌سوزى نموده‌اند.
وقتى یک آمریکایى مورد اتهام قرار مى‌گیرد این موضوع به یک موضوع جهانى مبدل و مى‌شود مشکل دنیا و دولت آمریکا تمام قد از تبعه خود دفاع و موضوع را رسانه‌ای و در سطح جهان آن را مطرح و تعقیب مى‌نماید و حتى آن را وسیله براى تبلیغ اقتدار خود مى‌نماید. اما دولت جمهوری اسلامى نسبت به حقوق اتباع و سرگذشت آنان بى تفاوت بوده یا سکوت مى‌نماید.
من خود قربانى مشکلات سیاسى بین‌المللى و نمونه بارز از مصائب ملى و بى مهرى‌هاى دولت مى‌باشم.
على‌رغم حضور دکتر حسن روحانى به عنوان یک حقوقدان در جایگاه رئیس‌جمهور این بى مهرى و بى‌توجهى‌ها نه تنها کم نگردیده، بلکه تشدید نیز شده که شاید این فضا جایى براى مطرح نمودن آن نباشد، چون در این مدت با مراجعه به بعضى از مسئولین و افراد در مراکز و نهادهاى وابسته به دولت متوجه شدم انگیزه و اولویتى براى تعقیب این موارد در دولت تدبیر و امید وجود ندارد! در حال حاضر به واسطه موضوع توافق هسته‌ای و برجام شرایط پیگیری را نداشته!!! تدبیرى براى دلجویی هم وجود ندارد، بی‌توجهى به افراد آسیب‌دیده دلسردى و انزوا را بر آسیب‌دیدگان به ارمغان داشته. مؤید عرایض ده‌ها نامه ارسالى به نهاد ریاست‌جمهوری و مجموعه‌هاى مرتبط است.
آری ما حافظه تاریخى نداریم!!!
شاید دولتمردان بخواهند و بتوانند فراموش کنند.
