به گزارش خبرگزاری بسیج، حداقل دو دهه ای از فراگیر شدن استفاده از فضای مجازی در ایران می گذرد و در این مدت هرچند با سرعت پایین اما به هر حال با وسعت بالا، حجم استفاده از فضای مجازی در سراسر ایران روزبروز بیشتر شده است.
این گستردگی این نیاز را هم ایجاد کرده که مخاطبان بتوانند بسیاری از امور روزانه خود را از طریق فضای مجازی پیگیری کنند و در این بین هم بخشی از بوروکراسیهای وقت گیر و کاغذبازیهای مرسوم از بین رفته و هم اینکه صرفه جویی های مختلفی در وقت و نیروی انسانی صورت گرفته است.
درسالهای اخیر عرضه محصولات صوتی و تصویری از طریق فضای مجازی نیز به مدد گستردگی هر چه بیشتر اینترنتهای پرسرعت روزبروز توسعه بیشتری می یابد. فارغ از سایتهای غیرمجاز که سعی می کنند بلافاصله بعد از عرضه محصولات مجاز صوتی و تصویری، کپی آنها را به صورت غیرمجاز بارگذاری کنند هستند برخی موسسات فرهنگی که با راه اندازی فروشهای آنلاین خود کوشیده اند کاری کنند که مخاطبان به جای استفاده از سایتهای غیرمجاز نسخه های باکیفیت محصولات را از طریق آنها تهیه کنند.
اما مشکل اینجاست که این گونه سایتهای مجاز نه تنها آرشیو مناسبی از محصولات سینمایی ایران ندارند و کمترین اهمیتی برای عرضه محصولات با کیفیت تصویری بالا ندارد بلکه هیچ گونه خدمات خاص و ویژه ای را هم به مخاطبان ارائه نمی کنند و در نهایت تخفیف 30 درصدی عرضه محصول نسبت به نسخه اصلی است که برای مشتریان محسوب می شود.
این است که شاید مخاطبان ایرانی هم چندان علاقه ای به خرید محصولات تصویری به شکل مجازی نشان نداده اند.
*آیا موسسات خانگی ایران می توانند در برابر این رقیب بایستند؟
با این حال به تازگی اتفاق تازه ای رخ داده است؛ اتفاقی که در صورت تحقق کامل بدون شک زنگ خطری جدی نه فقط برای موسسات عرضه محصولات فرهنگی که زنگ خطری جدی برای مقامات فرهنگی ماست.
این اتفاق عبارتست از اینکه شرکت آمریکایی "نتفلیکس" که کارش ارائه خدمات آنلاین رسانه ای است، نام ایران را در فهرست کشورهایی قرار داده که شهروندان آن می توانند از خدمات این شرکت بهره جویند.
اساس ارائه خدمات در این شرکت بر مدار عضویت در سایت و البته پرداخت حق عضویت ماهانه استوار است. به این ترتیب که هر یک از اعضاء می توانند با پرداخت ماهیانه حدودا 9 دلار که به پول ایران حدود 30 تا 35 هزار تومان میشود به تماشای فیلم ها و سریالهایی بپردازند که از طریق این سایت با کیفیت اچ.دی عرضه می شوند.
کافیست به نام برخی از سریالهای اخیر عرضه شده از طریق نتفلیکس مثلا "برکینگ بد"، "خانه پوشالی" و "نارنجی همان سیاه جدید" است اشاره کنیم تا دریابید چه رقیب گردن کلفتی دربرابر موسسات نمایش خانگی ایران قدعلم کرده است.
*رقابت وقتی محترم است که منصفانه باشد
از قدیم گفته اند در رقابت است که شکوفایی رقم می خورد اما این را هم باید درنظر داشت که در رقابت منصفانه است که طرفین رقابت می توانند اسباب پیشرفت خویش را فراهم آورند. در ماجرای حضور نتفلیکس در ایران اما به نظر نمی رسد رقابت، منصفانه باشد چون از یک طرف این موسسه به ارائه فیلمهایی خواهد پرداخت که با کیفیت اچ.دی عرضه خواهند شد آن هم در حالی که بسیاری از شرکتهای ایرانی به دلیل تحریم شرکتهای آمریکایی قدرت خرید نسخه های اچ.دی این آثار را در موعد مقتضی ندارند.
طبیعی است که در این شرایط دیگر نمی توان به رقابتی منصفانه میان شرکتی که اخیرا "برکینگ بد" را با دوبله به مخاطبان عرضه می کند با نتفلیکس خوش بین بود!
فارغ از این رقابت نامنصفانه باید به این نکته هم بپردازیم که چرا موسسات فعال در شبکه خانگی در سالهای اخیر آن قدر فضای مجازی را جدی نگرفتند که سروکله یک رقیب آمریکایی برایشان پیدا شود.
این موسسات که برخی از آنها هزینه های میلیاردی برای تولید سریالهای کمدی جهت عرضه در شبکه خانگی صرف می کردند چرا با کنار هم قرار گرفتن و راه اندازی یک سامانه مشترک المنافع سعی نکردند شرایطی را فراهم آورند که مخاطب ایرانی هم با پرداخت یک حق عضویت ثابت بتواند آثار روز شبکه خانگی را هرچقدر که می خواهد به تماشا بنشیند؟
اگر این سامانه چندبعدی راه می افتاد و طی چند سال اخیر ایراداتش برطرف می شد الان قطعا راحتتر می توانستیم در رقابت با این رقیب آمریکایی وارد شویم.
*شکست مدیران فرهنگی در فضای مجازی
از آن طرف این را هم نباید از نظر دور داشت که مدیریت فرهنگی ما در همه این سالها کمترین دستاورد درخشانی در عرصه فضای مجازی نداشته است. هنوز که هنوز است مهمترین موسسه عرضه محصولات تصویری در ایران که یک موسسه کاملا دولتی است همچنان درگیر بوروکراسی دست و پا گیری است و همین بوروکراسی باعث شده این موسسه از ارزش افزوده ای به نام آرشیو سی و چند سال سینمای ایران چنان که باید استفاده درست و منطقی نکند.
اگر این موسسه زودتر از اینها سامانه عرضه آنلاین تمامی محصولات تولیدی سینمای ایران طی این سه دهه ونیم را راه اندازی می کرد و امکان تماشای آثار با کیفیت بالا برای مخاطبان با پرداخت حق عضویت را فراهم می نمود قطعا امروز کارمان در برابر رقیب تازه وارد راحتتر می شد.
هر چند که نت فلیکس اکنون فیلتر شده و بدون ابزارهای غیرمجاز در دسترس نیست اما به نظر می رسد این سایت زنگ خطر را برای مدیریت خواب زده فرهنگی به صدا در آورده البته اگر گوشی برای شنیدن این زنگ خطر وجود داشته باشد!