مامایی، دستی مهربان در امتداد مسیر خلقت است

 پروردگارا تو قبل از یک مادر محبت و عشق را در دستهای ما به ودیعه گذاشتی تا یک تولد را در آغوش گیریم … ما به این عنایت در بین خود محتاجیم، آن را از ما دریغ ندار … روز جهانی ماما مبارک

به گزارش سرویس بسیج جامعه پزشکی خبرگزاری بسیج، هر ساله و مصادف با این روز مراسمی در اقصی نقاط دنیا در تجلیل از زحمات و خدمات این قشر برگزار می‌شود، در کشور ما نیز در روز ۱۵ اردیبهشت هر سال، از لابه لای اخبار در هم تنیده سیاسی و اقتصادی، جنگ و غیره هر رسانه‌ای بنا به گرایش و سمت و سوی خود نیم نگاهی هم به جامعه مامایی می‌کند.

قدمت رشته مامایی در ایران به ۸۰ سال قبل برمی‌گردد، اولین آموزشگاه مامایی به نام مدرسه قابلگی با ۱۰ نفر شاگرد در سال ۱۲۹۸ در بیمارستان بانوان شهر تهران تاسیس شد، پس از گذشت ۱۰ سال، اولین آموزشگاه عالی مامایی در سال ۱۳۰۸ و با اعطای مدرک معادل لیسانس به عنوان یکی از شعب مدرسه طب آغاز به کار کرد، در سال ۱۳۱۳ دانشگاه تهران تاسیس شد و سپس دانشکده پزشکی آن نیز افتتاح شد؛ لذا چند سـال بعـد در سـال ۱۳۱۹ بیمارستـان زنـان به دانشکده پزشکی ملحق شد. از بهمن ۱۳۶۸ مصوب شد و هم اکنون در تربیت دانشجویان کار‌شناسی و کار‌شناسی ارشد مامایی ارایه خدمت می‌کنند.

این جمعیت فراز و نشیب‌های زیادی را در کشور طی کرد و با مشکلات عدیده‌ای از جمله، عدم جذب در بازار کار، نداشتن نماینده در وزارت خانه یا نهاد‌های حاکمیتی، عدم اقبال در ورودی رشته، تداخل کار جراح زنان و ورود به حریم کاری مامایی، بی‌توجهی و عدم اقبال عمومی نسبت به زایمان طبیعی و غیره روبه‌رو شد.

در ‌‌نهایت جمعیت مامایی ایران از سال ۱۳۸۰ عضویت کنفراسیون بین المللی ماما‌ها را پذیرفته و فعالانه در کنگره این کنفدراسیون رکت کرد؛ کنفراسیون بین المللی ماما‌ها در سال ۱۹۱۹ در بلژیک با نام «اتحادیه بین المللی ماما‌ها» تاسیس شده و از سال ۱۹۵۴ در لندن به «کنفراسیون بین المللی ماما‌ها» تغییر نام یافته است.

از اهمیت این شغل همین بس که اولین گرمای دستی که یک انسان در بدو ورود به دنیای خاکی لمس می‌کند، گرمای دست این فرشته‌های غریب است؛ فرشتگانی که نه فقط در ۱۵ اردیبهشت بلکه در تمامی طول سال نیاز به توجه و رسیدگی و دیده شدن دارند؛ و از همه مهم‌تر بستر‌های شغلی مامایی نیاز به توجه مسئولین و فرهنگسازی گسترده دارد.

 محدودیت برای نوشتن دستورات درمانی از مهم‌ترین معضل قشر ماما در کشور است

معصومه نژادمقدم، کار‌شناسی مامایی در گفت‌وگو با خبرنگار سینا با اشاره به اینکه ۹ سال سابقه خدمت در بخش زایمان یک بیمارستان دولتی را دارد، دلیل انتخاب این شغل را عشق و علاقه خود به رشته‌های پزشکی و پیراپزشکی عنوان کرد و گفت: کسی که به رشته مامایی علاقه داشته باشد از انجام آن لذت برده و آن را با عشق، علاقه و تمام وجودش انجام می‌دهد و این در صورتی است که در این حرفه به حق و حقوق واقعی خود نیز برسد.

این کار‌شناس مامایی با اشاره به مشکلاتی که سد راه این شغل در کشور وجود دارد، افزود: یکی از مهم‌ترین این معضل‌ها این است که حقوق ما نادیده گرفته می‌شود؛ مثل محدویت مجوز برای نوشتن بعضی از دستورات در نسخه درمانی بیمار؛ به این شکل که ما بیمار را تحت شرایط مختلف مورد معاینه قرار می‌دهیم ولی بیمه مهر ماما را برای مواردی مثل سونوگرافی، آزمایش‌ها و داروهای تخصصی قبول نمی‌کند.

نژادمقدم، با بیان اینکه یک خانم باردار در طی تمام دوران بارداری خود تحت‌نظر ماما قرار می‌گیرد و در این مدت نیاز به آزمایش‌های تخصصی یا سونوگرافی دارد ولی به دلیل اینکه بیمه هیچ نوع قراردادی با این قشر ندارد در نتیجه بیمار نیز به پزشک متخصص زنان مراجعه کرده و ماما در زمینه اشتغال با مشکلاتی روبرو می‌شود.

به حرفه‌ مامایی ظلم بسیاری می‌شود

وی با توضیح اینکه مامایی حرفه‌ای است که به آن ظلم بسیاری شده افزود: در زایمان‌هایی که در بیمارستان محل خدمت انجام می‌دهیم تمام خدمات ارائه شده به مادر باردار بر عهده ما است و پزشک فقط در مرحله نهایی وارد عمل شده و زایمان را انجام می‌دهد که گاهی اوقات این کار را نیز ماما انجام می‌دهد ولی در ‌‌نهایت مهر پزشک در صفحه دفترچه وی مورد اعتبار و قبول سازمان‌های ذیربط است.

بعضی پزشکان به دلیل راحت بودن عمل سزارین، به بیمار توصیه می‌کنند از این طریق زایمان کنند

این کار‌شناس مامایی به آمار بالای زایمان سزارین اشاره کرد و گفت: متأسفانه بعضی پزشکان به دلیل راحت بودن عمل سزارین به بیمار توصیه می‌کنند از این راه زایمان کند در حالی که این کار عواقب زیادی از جمله ریسک بالای چسبندگی، دو برابر شدن خونریزی و احتمال شوک مریض را در بردارد و کسی که سزارین می‌کند بیش از سه شکم نمی‌تواند باردار شود چرا که بعد از آن عواقب خیلی زیادی برای وی خواهد داشت.

نژادمقدم، به دنیا آمدن نوزاد را شیرین‌ترین لحظه زندگی یک ماما عنوان کرد و افزود: در هر روزی که از زندگی ما در این شغل می‌گذرد، در کنار مادر حضور داریم و با او درد سخت زایمان را حس می‌کنیم و بار‌ها پیش آمده که با گریه‌های مادر ما نیز اشک می‌‎‌ریزیم و این نشان‌دهنده ارتباط نزدیک ماما به مادر است.

مسئولین به حقوق ماما‌ها بیشتر توجه کنند

وی در پایان از مسئولین خواست نسبت به حقوق ماما بیشتر توجه کنند و محدویت‌های استخدام این شغل را کاهش دهند زیرا به دلیل پذیرش بالای دانشگاه‌ها ماما برای استخدام با مشکلات جدی روبرو است چون در هر بیمارستان فقط یک زایشگاه وجود دارد که بیش از ۱۰ تا ۱۵ ماما نیاز ندارد و اکثر ماما‌ها به کارهای متفرقه روی می‌آورند.

اگر برای منافع شخصی و اشکالات سیستم آموزش و سبک زندگی ما نبود اینک بیش از ۹۰ درصد زایمان‌های ما به وسیله عمل پر ریسک سزارین صورت نمی‌گرفت و عوارض آن بر مادران تحمیل نمی‌شد.

در پایان می‌گوییم؛ مامای عزیز، درود و سپاس بی‌کران نثارت که با تحمل لحظه‌های دشوار سبزی نگاهت را تقدیم سیمای لطیف نوزادانی می‌کنی که آینده سازان این مرز و بوم خواهند بود.