اصلیترین فلسفه قیام امام حسین(ع) مبارزه با جهل و غفلتزدایی
وی افزود: اصلیترین فلسفه قیام و شهادت امام حسین(ع) از مدینه تا کربلا و آخرین لحظه عمر مبارزه با جهل وغفلتزدایی از جامعه بود تا از این طریق زمینهسازی برای حاکمیت ارزش های انسانی و اسلامی به رهبری اهلبیت(ع) ایجاد شود.
این فعال فرهنگی ادامه داد: همه آنچه در تبیین فلسفه قیام و شهادت سیدالشهدا(ع) ذکر شده، در فلسفه مبارزه با جهل و غفلتزدایی خلاصه میشود چراکه «جهل و غفلت» ریشه همه انحرافات و مفاسد جامعه بشر است و غفلتزدایی نه تنها فلسفه قیام سیدالشهدا(ع) بلکه فلسفه بعثت تمام انبیاء و اولیای الهی است.
وی افزود: اصلیترین کار انبیاء و اولیای الهی ریشهکن کردن بیماری جهل و غفلت از جامعه است چراکه تا این غفلتزدایی در جامعه صورت نگیرد نمیتوان انتظار داشت که ارزشهای دینی بر جامعه حاکم شود.
عنبری در ادامه به آیاتی از سوره اعراف اشاره کرد و بیان داشت: خداوند در سوره اعراف در وصف غافلین می فرماید «دلهايى دارند كه با آن حقايق را دريافت نمىكنند و چشمانى دارند كه با آنها نمىبينند و گوشهايى دارند كه با آنها نمىشنوند آنان همانند چهارپايان بلكه گمراهترند، آنها همان غافل ماندگانند»، اینکه بنابر این آیه غافلین از حیوانها پستتر هستند به این دلیل است که حیوان در حدی که خداوند به آن نعمت داده عمل میکند ولی انسان غافل در حدی که خداوند از او انتظار داشت عمل نکرد.
وی جهالت را به عنوان میوه تلخ غفلت یاد کرد و ابراز داشت: وقتی غفلت در جامعه ایجاد شود قوه تشخیص را از انسان میگیرد و نمیتواند بین امام حسین(ع) و یزید تفاوت قائل شود و وقتی در دو راهی گیر میکند، نمیتواند راه صحیح را انتخاب کند.
این مبلغ دینی در بیان دومین اثر غفلت خاطرنشان داشت: دومین اثر غفلت این است که حقیقتگویی را از انسان سلب میکند ودر جریان قیام امام حسین(ع) کسانی که برای ایشان نامه فرستادند همانهایی بودند که در روز عاشورا سکوت کردند.
وی یادآور شد: برای آنکه از غفلت و خطرات آن دور بمانیم باید اهل ذکر باشیم چراکه ذکر نقطه مقابل غفلت است.
عنبری تصریح کرد: با توجه به اینکه ذکر لسانی بهترین مرتبه ذکر است و ذکر صلوات بهترین نوع آن بنابراین باید با تکرار این ذکر که ولایتپذیری را در انسان بیشتر میکند، بپردازیم تا به قلبمان نیز رسوخ کند و از غافلان نباشیم.
انتهای پیام/