منابع انسانی اصلی‌ترین شاخصه ارائه خدمات سلامت

وی افزود: اگر طرح تحول سلامت متوقف شود، مردم باید 60 درصد هزینه‌ها را از جیب خود پرداخت کنند درحالی که طبق برنامه، باید هزینه از جیب مردم به 30 درصد کاهش یابد و اکنون تا مقدار زیادی به این منظور نزدیک شده‌ایم.

توفیقی، ادامه داد: در مرحله دوم کار، قدری افزایش نسبی هزینه را داشتیم و آن هم به دلیل این بود که دولت نتوانست هزینه مالی وزارتخانه را تامین کند و لذا مشکلاتی ایجاد شد؛ در این موضوع مقصر وزارت بهداشت نیست و عقب زدن طرح تحول سلامت به خاطر عدم حمایت مالی از وزارت بهداشت، قدری بی‌انصافی است.

این عضو انجمن اقتصاد سلامت ایران، با بیان اینکه وزرای آینده در وزارت بهداشت و وزارت رفاه، ناگزیر هستند طرح تحول سلامت را ادامه دهند، گفت: در برخی از بخش‌های بهداشتی، مسیر تکامل باز است و فقط وزرای آینده می‌توانند طرح را بهبود دهند.

وی در پاسخ به این شبهه که بخشی از طرح در راستای سیاست‌های کلی سلامت ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری نیستد، عنوان کرد: نمی‌توان گفت مغایرتی وجود دارد اما کارهایی انجام نشده و بر روی زمین مانده که به راحتی قابل انجام نیست؛ به طور مثال گفته شده که باید داروها حتما ژنریک باشند و دیگر اینکه باید مبتنی بر گایدلاین باشد، این دو موضوع بر روی زمین مانده و انجام نشده است، اما مغایر با دستورات رهبری نیست بلکه فرصت انجام شدن آن به این دلیل ساختار فرهنگی و اداری وجود نداشته است؛ همچنین مواضع حقوقی این موضوع روشن نشده تا بتوان سیاست‌هایی که تاکنون اجرا نشده را اجرایی کرد.

توفیقی، نظر خود را درباره پیش بینی نشدن نیروی انسانی لازم از نظر کمی و کیفی در بخش‌های پرستاری، آزمایشگاهی و خدمات پاراکلینیکی برای اجرای طرح، اینچنین گفت: این مشکل تا حدودی وجود دارد اما سوالی در این قسمت پیش می‌آید که آیا دولت مجوز استخدام صادر می‌کند؟! دو سال است که دستگاه‌های اجرایی اجازه استخدام ندارند، بنابراین چگونه وزارت بهداشت، نیرو به بخش‌های خود تزریق کند؟! در نتیجه بایستی از نیروهای قردادی استفاده شود و هزینه پرداختی به نیروهای قردادی، باید از محل درآمد خود بیمارستان تهیه شود درحالی که بیمارستان درآمد لازم ندارد، کار عقب می‌افتد؛ اکنون نیز تیم بهداشتی، به‌خوبی بر سرکار است اما به علت عدم پرداخت حقوق، نمی‌تواند نیرو به کار بگیرد؛ به صورت کلی ایرادها برجاست اما مشکل در این موضوع از سمت دولت بوده و وزارت بهداشت مقصر امر نیست.

این عضو انجمن اقتصاد سلامت ایران، درباره صرف منابع مالی در بخش درمان و عدم توجه به اهمیت پیشگیری، گفت: در این باره باید به فضای تصمیم‌گیری در سال 92 برگردیم، در زمانی که دارو کمیاب و دفترچه بیمه کم اهمیت، هزینه‌ها بالا و بیمارستان‌ها شلوغ بود و به عنوان یک موضوع دارای فوریت، طرح را مورد بررسی قرار دهیم؛ در واقع با توجه به اینکه تقاضای مردم نیز بسیار بالا بود، باید از تشنج‌ها کم می‌شد و مردم نسبت به موضوع رضایت پیدا می‌کردند، لذا تصمیم بر این شد که طرح با درمان شروع شود.

وی با اشاره به اینکه در این طرح، تامین اعتبار تنها برای بیمارستان‌های تحت پوشش وزارت بهداشت صورت گرفته و بیمارستان‌های دیگر مانند تامین اجتماعی، نیروهای مسلح، خیریه و بخش خصوصی را شامل نشده است؛ گفت: این امر به این خاطر است که بیمارستان‌های تامین اجتماعی، ساختمان غیردولتی و نهاد عمومی غیردولتی است و دولت اجازه صرف هزینه در آنها را ندارد؛ سایر بیمارستان‌ها نیز جای خود دارند و باید از محل خودشان هزینه شود.

توفیقی، به "منابع انسانی به عنوان اصلی‌ترین شاخصه ارائه خدمات سلامت" اشاره کرد و گفت: برخی کارشناسان معتقدند در طرح تحول سلامت، فقط گروه پزشکان مد نظر قرار گرفته‌اند و بقیه کارکنان مراکز درمانی دیده نشده‌اند و همین نارضایتی عمومی را بدنبال داشته است؛ من معتقدم که بخشی از این موضوع درست است اما نه به صورت کامل؛ "قانونی پرداختی" برای پزشکان وجود دارد که در آن هر پزشک موظف است که به میزان فعالیت خود در بیمارستان از 30 تا 50 درصد هزینه بیمار را برای خود بردارد و مابقی آن طبق آیین نامه به بخش‌های خاص خود واگذار کند؛ در اینجا 20 درصد از کارکرد پزشک به پرسنل داده و مابقی هم خرج بیمارستان می‌شود؛ منابع بیمارستان از همین کارکرد پزشک تامین می‌شود.

وی متذکر شد: مشکل هزینه بالای پزشک به تبصره بسیار زیاد موجود در آیین نامه برمی‌گردد که به طور مثال 30 درصد هزینه پزشک را 20 درصد و 20 درصد پرسنل را 30 درصد کنند که این موضوع هم درست خواهد شد.