در فیلم «مرتضی عطایی» به قول خودش از هم‌رزمانش «سند» می گیرد که در صورت شهادت، به یاد رفقای دیگر هم باشند.
به گزارش خبرگزاری بسیج، «مرتضی عطایی» به تاریخ 12 تیر 1355 شمسی در «مشهد مقدس»
متولد شد. وی حدود 2 سال قبل، داوطلبانه و با سختی و مشقت فراوان، توانست
خود را به صفوف «مدافعان حرم بانوی مقاومت، حضرت زینب کبری(سلام الله
علیها)» در «سوریه» ملحق کند. در «لشکر فاطمیون» غالبا او را با نامِ جهادی «ابوعلی»
می شناختند و طی ماه های حضورش در خطوطِ مقدمِ جبهه‌ی «سوریه»، به قدری
با رزمنده‌گان و مجاهدانِ «لشکر فاطمیون» درآمیخته شده بود که بسیاری از آشنایانِ چند سالِ اخیرش، حدس هم نمی زدند، او ایرانی باشد.
نامِ و یاد «مرتضی عطایی»(چه در زمانِ حیاتش و چه پس از شهادتش) پیوندی عمیق و ناگسستنی با «مصطفی صدرزاده»(معروف به «سید ابراهیم») دارد. سرداری که فرماندهی «تیپ عمار» توسط «ابوحامد»(بنیان‌گذار افسانه ای «لشکر فاطمیون)، به او سپرده شد و حدود یازده ماه قبل، در «عملیات محرم» با خون خویش وضو گرفت. «مرتضی» جانشینِ او بود. بچه های «تیپ عمار» غالبا می دانستند که این دو با یکدیگر عهد و قراری دارند که قطعا تحقق خواهد یافت و سرانجام، شد آن چه شد.
آن
چه پیش رو دارید، قطعه فیلم کوتاهی است که چند ماه قبل از شهادت «مرتضی عطایی» از او به ثبت رسیده. در
فیلم «مرتضی عطایی» به قول خودش از هم‌رزمانش «سند» می گیرد که در صورت شهادت، به یاد رفقای دیگر هم باشند:
هدیه به روح بلندپروازش، صلوات
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
منبع: مشرق
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
پر بیننده ها
آخرین اخبار
