قصهگویی؛ هنری خلاق برای تربیت قرآنی کودکان
قصهگویی ابزار و هنری خلاق و الهامآموز برای تربیت دینی و قرآنی کودکان و نوجوانان است.
به گزارش سرویس «بسیج جامعه زنان»خبرگزاری بسیج ؛،قصه
و قصهگویی، ابزار یا به عبارت بهتر، هنری ارزشمند است که ریشه در دین،
آئین، تاریخ و سنت هر قومی دارد. این هنر میتواند به موضوعات گوناگونی
بپردازد و مخاطب آن اغلب کودکان و نوجوانان هستند. این هنر میتواند آنها
را در ابعاد گوناگون زندگی هدایت و راهنمایی کند، موضوعاتی را آموزش دهد و
خلاقیت را در آنها ایجاد و یا تقویت کند. علاوه بر اینکه قصهگویی در اوقات
فراغت آنها نیز نقش کلیدی خواهد داشت.
این ابزار کاربردی در تربیت این گروه سنی نیز مؤثر است و میتواند
نیازهای روحی و روانی آنها را تأمین کند. از لابلای قصهها میتوان مفاهیم
اخلاقی، تربیتی، فرهنگی و اجتماعی را به کودک و نوجوان تزریق کرد، بیآنکه
متوجهاش باشد و این روشی غیرمستقیم و البته مؤثر در تربیت است که متأسفانه
از سوی والدین کمتر مورد توجه قرار میگیرد.
اگر خانوادهها نسبت به آثار قصهگویی در فرزندانشان آگاه باشند، سعی خواهند کرد از این ظرفیت استفاده کنند، تا هم خود به آرامش برسند و هم کودکانشان. یکی از آثاری که قصهگویی میتواند بگذارد، این است که با قصهگویی به کودک و نوجوان این امکان را میدهیم که مسائل و موضوعات پیرامون خود را با دقت بنگرد، بیندیشد، معادلههای نامفهوم و مجهول برایش حل شود، مفاهیم خوب و بد و زشت را درک کرده و درست بیندیشد.
اگر خانوادهها نسبت به آثار قصهگویی در فرزندانشان آگاه باشند، سعی خواهند کرد از این ظرفیت استفاده کنند، تا هم خود به آرامش برسند و هم کودکانشان. یکی از آثاری که قصهگویی میتواند بگذارد، این است که با قصهگویی به کودک و نوجوان این امکان را میدهیم که مسائل و موضوعات پیرامون خود را با دقت بنگرد، بیندیشد، معادلههای نامفهوم و مجهول برایش حل شود، مفاهیم خوب و بد و زشت را درک کرده و درست بیندیشد.
بهرهگیری از این اسلوب کلامی احساسات لطیف و عاطفی نهتنها کودک بلکه
بزرگترها را برمیانگیزد؛ چرا که در قرآن کریم نیز خداوند از ظرفیتهای
مهم قصهگویی استفاده کرده و مفاهیم مهمی مانند اثبات وجود خداوند، رسالت
انبیاء، معاد، قیامت و ... را در قالبی شیرین و داستانگونه بیان میکند؛
چرا که طبع انسان به گونهای است که سازگاری بیشتری با ذهنش دارد.
در قصههای قرآن، صحنهها به گونهای به تصویر کشیده میشود و احساسات
انسان را برمیانگیزد، که گویی از نزدیک به تماشای این صحنهها نشسته است.
در این قصهها راز تعالی الگوها و اسوههای ایمان و اخلاق را میشناسد و
دلایل گمراهی و انحراف سرکردگان تباهی را درمییابد و از هر دو گروه پند
میگیرد.
والدین با درک و شناسایی نیازهای کودکان، میتوانند قصههای متناسب و
مناسب را انتخاب و بیان کنند. همین قصهگویی باعث میشود با کودک ارتباط
بیشتر و عمیقتری پیدا کنند، یکی از این قصهها، قصههای قرآنی است؛ چرا که
الگوهای گوناگونی در آن بیان شده که میتواند برای کودکی که به دنبال
قهرمان است، مؤثر باشد.
از اینرو با بهکارگیری داستانهایی درباره پیامبران و ائمه اطهار(ع)
و ویژگیهای شخصیتی آنها و یارانشان میتوان الگوهای واقعی را در زمینه
دینداری و تقوا به کودکان معرفی و تأثیر ژرفی در افکار و عقاید آنها ایجاد و
زمینههای رشد فکری و دینی را در آنها تقویت کرد.
در سالهای اخیر کتابهایی با موضوع قصههای قرآنی برای کودکان و
نوجوانان افزایش چشمگیری داشته است، اما به نظر میرسد این تعداد از نظر
کمی و کیفی در حد قابل قبولی نیستند و باید نویسندگان و ناشران با تمرکز و
برنامهریزی بیشتری در این حوزه گام بردارند، اما یکی از برنامههای خوبی
که در سالهای اخیر با قوت بیشتری در حال برگزاری و پیگیری است، جشنواره
قصهگویی است که اکنون نوزدهمین دوره آن در حال برگزاری است و میتواند نقش
مهمی در آنچه بیان شد داشته باشد.
انتهای پیام/ل
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
پر بیننده ها
آخرین اخبار