بهگزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی؛ (هیس، حالا وقت انتقاد نیست!) تیتر یک این ماه ماهنامه اقتصادی اجتماعی «بامداد امروز» استان مرکزی است.
که اینگونه به نقد از مدعیان آزادی بیان پرداخته است:
واقعیت این است که نقدپذیری و سازنده دانستن نقد تنها زمانی قابل پذیرش است که در مرحله عمل و در برخورد با منتقدان به مرحله ظهور و بروز برسد. اینکه بگوییم ما انسانی نقدپذیر هستیم اما در عمل خلاف این ادعا را ثابت کنیم و با توهین، تحقیر، محکوم کردن منتقدان و ساخت دیواری عظیم به دور خود مانع کسب واقعیت شویم. در حقیقت فرار روبه جلو داشتهایم، رشد بُت غرور موجب خدشهدار شدن پیکر عقل و مانع اصلی نپذیرفتن انتقاد است زیرا انتقاد فی نفسه عنصر اساسی رشد و زمینهساز پیشرفت جامعه است.
متاسفانه آنچه که در سالهای اخیر، بیش از گذشته شاهد رشد و افزایش آن هستیم، برخورد ناپسند با منتقدان است.
کافی است کاستی، نقص یا مشکلی را در فضای واقعی یا دنیای مجازی بیان کنی تا از نزدیک سیل توهینها، تخریبها، شماتتها و تهمتها را شاهد باشی.
فرقی نمیکند سیاسی باشی یا نباشی، راحت متهم میشوی به گازانبری، انگ متحجر بودن میخوری و در نهایت میگویند زمان چماق به دست بودن گذشته است! اما به راستی این افراد از کدام چماق حرف میزنند؟! و آیا تحجر واقعی غیر از نپذیرفتن انتقاد و کاستیها و بیحرمتی به کسانی است که مثل ما فکر نمیکنند یا حقوق حقهای دارند که بنا به دلایلی از آن محروم هستند و باید نسبت به احقاق حقوق خود اقدام کنند؟!
اینکه مرتب دم از آزادی بزنیم و اجازه حرف زدن به مخالفان فکری خود را ندهیم، آیا واژه آزادی و استعمال آن بیشتر به یک شوخی شبیه نیست؟ جبههگیری و اتخاذ سیاستهای تقابل جویانه از ناحیه افراد حقیقی یا حقوقی یا گروهها صرف نظر از اینکه وابسته به کدام حزب و گروه باشی، برای کشور سمی مهلک محسوب میشود زیرا مانع اصلی توسعه و رشد و پیشرفت ایران اسلامی است.
متاسفانه گاه شاهد استفاده از تریبونهای عمومی و اختصاص دادن وقت جلسات اداری توسط برخی از مسئولین برای پاسخگویی به مخالفان خود هستیم که به نوعی میتوان آن را دخل و تصرف در بیتالمال دانست چراکه بیتالمال فقط هزینه کردن پول و سرمایه ملی در راستای اهداف شخصی نیست، هدر دادن اوقاتی که باید صرف حل مشکلات کشور شود هم مصداق واقعی حقالناس به شمار می رود.
پس شایسته است سیاسیون برای پاسخگویی و پیگیری اهداف سیاسی خود در جلسات احزاب و پشت درهای بسته به یکدیگر پاسخ دهند زیرا کشاندن مباحث سیاسی و اختلاف نظرها به متن جامعه و درگیر کردن ذهن مردم و بی توجهی به تاثیرات منفی گفتمان پشت تریبونی در کشور اشتباهی نابخشودنی است.
متاسفانه برخی افراد تندرو بدون در نظر گرفتن صلاح کشور، با توهین و تمسخر افرادی که مطالبهگر حل مشکلات خود هستند حتی اجازه بیان کوچکترین مشکلی را به دیگران نمیدهند و این وضعیت به نظر بنده نگران کننده است.
این افراد که ظاهرا قصد دفاع از دولت را دارند یا ناآگاهانه چنین رفتاری را مرتکب میشوند یا عامدانه و با لباس تزویر قصد تخریب دولت و در نهایت به دنبال ضربهزدن به انقلاب اسلامی هستند که باید اهداف این اشخاص مشخص و از اقدامات ساده لوحانه یا غرضورزانه آنها جلوگیری شود.
کارشناسان معتقدند انتقادپذیری یک مهارت اجتماعی است زیرا انتقاد نقش عمدهای در روابط اجتماعی برعهده دارد آنها محور اساسی هر نقد را توجه به نقش سازندگی آن میدانند.
بنابراین اگر فردی آگاه و توانمند نسبت به احساس و عملکرد ضعیف و نامطلوب افراد یا واحدهای دیگر به طور مطلوب و مفید اظهارنظر کند و از قدرت انتقاد موثر و مثبت بهرهبرداری کند نباید مورد بیمهری و قهر و غضب واقع شود.
حضرت علی(ع) در فرمايشي گهربار به مالك اشترميفرمايد: بدترين وزيران تو كسانى هستند كه پيش از تو وزير اشرار بوده اند... و بايد كه برگزيدهترين وزيران و همكاران در نظر تو آن كس باشد كه حق تلخ را بيشتر به تو بگويد، و در كارى كه مخالف رضاى خدا است كمتر به يارى تو برنخيزد، و در بند آن نباشد كه اين روش او در تو چه تأثيرى خواهد داشت.
انتهای پیام/