ریشه فرهنگی؛ شایسته سالاری یا ژن خوب/ برای کم کاری توجیه بتراشیم
ابراهیم قبله ارباطان در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری بسیج از آذربایجان شرقی، افزود: فرهنگ و کار فرهنگی از بزرگ ترین دغدغه های کشورمان از آغاز انقلاب اسلامی بوده و رهبر فرزانه انقلاب همیشه دغدغه این امور را داشته اند و بسیار در این موارد توصیه هایی کرده اند ولی متاسفانه امور آن به غیر اهلش سپرده شده است.
وی بیان کرد: بر همه مبرهن است که دشمن از همه هجمه ها برای از بین بردن فرهنگ و یا رسوخ در فرهنگ ما استفاده می کند ولی وقتی از طریق رانت فلان برنامه فرهنگی را به فلانی بسپاریم؛ اگر داور فلان جشنواره را فلان آقای غیر ادیب بدهیم؛ فلان کار را در اداره به روش های مختلف کم کاری کنیم و برای انجام ندادن توجیه بتراشیم این خرده رفتارها ضربه کلانی به فرهنگمان خواهد زد.
ارباطان با بیان اینکه مسئولان هر کدام باید به سهم خود یک گوشه از فرهنگ را بگیرند، گفت: برخی از مسئولان مرتبط انصافا خیلی خوب کار می کنند ولی برخی دیگر که علتش را نمی دانم، حس می کنم عناد دارند.
این شاعر بسیجی و متعهد که نزدیک به یکصد عنوان کشوری و استانی را در کارنامه ادبی خود دارد، ادامه داد: مسئولان هر شهر، پدر معنوی ادبیات و فرهنگ و داشته های غنی ارزشی آن شهر هستند، نمی دانم در یک شهر چرا باید برخی ها یا خواب باشند و یا خودشان را به خواب بزنند، گاه گاهی هم اگر کور سویی از جایی دیده می شود، آن را بکوبند.
ارباطان تاکید کرد: افراد نخبه باید پشتیبانی و حمایت شوند، باید و باید های بسیاری زیادی که بارها از زبان رهبر فرزانه انقلاب شنیده شده است.
این فعال فرهنگی با اشاره به اهمیت شعر، خاطرنشان کرد: حس می کنم شعر همچون نور و چشمه است، نباید این چشمه را کور و مسیر آن را منحرف کرد، مسیر چشمه ما به سمت تعهد و اخلاق جاری است هرچند در خصوص تنگ نظری ها حرف زیاد است و ساکت می مانم.
وی تصریح کرد: وقتی یک مداح را داور جشنواره منطقه ای شعر می کنند باید خون گریه کرد، وقتی داور یک جشنواره استانی با غزل امروز آشنایی ندارد و همه مثال ها و داشته هایش در قرون سه و چهار مانده است، آیا نباید تعجب کرد که چرا باید این اتفاقات بیفتد؟ وقتی شعری در جشنواره کشوری مقام نخست یا دوم را کسب می کند ولی در سطح استان پنجم می شود به نظرتان اشکال کار در کجاست؟
ارباطان اضافه کرد: به خاطر خدا هم شده است، حداقل این ادبیات و شعر را سیاست زده نکنند؛ شعر را لااقل به اهل شعر بسپارند، مسئولیت های ادبی را چرخشی به دست جوان ها هم بسپارند شاید اتفاقات خوبی بیفتد.
