ضرورت مطالعه تاریخی اقتصاد مقاومتی در ایران
به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج، ، این روزها اقتصاد مقاومتی با وجود اهمیتی که دارد، عمدتا فقط ورد زبانها شده است با این حال در عمل سیاستها و رفتارها برخی مسئولان و افراد خلاف آن است؛ در مقوله بحث اقتصاد مقاومتی شاید تنها چیزی که به ذهن اغلب افراد خطور میکند سبک زندگی ومنش ماهاتما گاندی رهبر انقلاب مردم هند است فردی که برای جلوگیری از نفوذ خارجی در کشورش و تاکید بر تولید ملی، لباسهای خارجی از تن خود درآورد و پارچههای هندی به تن کرد تا در عمل نشان بدهد باید از کالا و تولید ملی حمایت داشت؛ درست است گاندی فردی معروف و شناخته شده در تاریخ است اما از آنجا که در اغلب امور مرغ همسایه برایمان غاز است در این قضیه هم به دلیل عدم شناخت ومطالعه از مصادیق ناب وطنی بی اطلاعیم و کمتر رجوعی به آنها داشته ایم این درحالی است که در تاریخ کشورمان افراد زیادی همچون گاند داریم ولی متاسفانه کمتر به آنها پرداخته شده است.
مانند ماجرای اعلامیه علمای اصفهان در حمایت از تولید ملی که اعلامیهای اعجاب انگیز و روشنفکرانه و تاریخی است و به نوبه خود بینظیر؛ چراکه نشان میدهد علمای تراز او ل شیعه تا چه میزان نسبت به تولید ملی اهتمام و توجه داشتهاند . آیتالله نورالله نجفی اصفهانی طی یک اقدام بدیع در اواسط جمادی الاول 1324 و در آستانه مهاجرت علمای تهران به قم (هجرت کبری) به همراهی ۱۳تن از علمای طراز اول اصفهان از جمله آیات عظام آقا نجفی اصفهانی، محمدحسین فشارکی، ابوالقاسم دهکردی، شیخ مرتضی ریزی، میرزا محمدتقی مدرس، سید محمد باقر بروجردی، میرزا محمد مهدی جویبارهای، میرزا ابوالقاسم زنجانی، آقامحمدجواد قزوینی و رکن‌الملک شیرازی در اعلامیهای مهم موارد زیر را متعهد شدند:
«این خدام شریعت مطهره با همراهی جناب رکن‌الملک، متعهد و ملتزم شرعی شده‌ایم که بعد ذلک تخلف ننماییم، فعلا ۵فقره‌است: اولا قبالجات و احکام شرعیه از شنبه به بعد روی کاغذ ایرانی بدون آهار نوشته شود. اگر بر کاغذهای دیگر نویسند مهر ننموده و اعتراف نمی‌نویسیم.
قباله و حکمی هم که روی کاغذ دیگر نوشته بیاورند و تاریخ آن بعد از این قرارداد باشد امضا نمی‌نماییم. حرام نیست کاغذ غیرایرانی و کسی را مانع نمی‌شویم؛ ماها به این روش متعهدیم. ثانیا: کفن اموات، اگرغیر از کرباس و پارچه اردستانی یا پارچه دیگر غیرایرانی باشد متعهد شده‌ایم برآن میت، ماها نماز نخوانیم. دیگر برای اقامه صلوه بر آن میت بخواهند ماها را معاف دارند. ثالثا: ملبوس مردانه جدید، که از این تاریخ به بعد دوخته و پوشیده میشود، قرار دادیم مهما امکن، هرچه بدلی در ایران یافت میشود لباس خودمان را از آن منسوخ نماییم و منسوخ غیرایرانی را نپوشیم و احتیاط نمی‌کنیم و حرام نمی‌دانیم لباسهای غیرایرانی را اما ماها ملتزم شده‌ایم حتی‌المقدور بعد از این تاریخ ملبوس خود را از منسوج ایرانی بنماییم. تابعین ماها نیز کذلک و متخلف توقع احترام از ماها نداشته باشد.
آنچه از سابق پوشیده و داریم و دوخته‌ایم ممنوع نیست استعمال آن. رابعا: مهمانی‌ها بعد ذلک ولو اعیانی باشد، چه عامه، چه خاصه، باید مختصر باشد یک پلو و یک چلو و خورش و یک افشره. اگر زائد بر این تکلیف، احدی ما را به محضر خود وعده نگیرد. خودمان نیز به همین روش مهمانی می‌نماییم هرچه کمتر و مختصرتر از این تکلیف کردند، موجب مزید امتنان ماها خواهد بود. خامسا: وافوری اهل وافور را احترام نمی‌کنیم و به منزل او نمی‌رویم زیرا که آیات باهره:«إِنَّ الْمُبَذِّرِینَ کَانُوا إِخْوَانَ الشَّیَاطِینِ» «وَلا تُسْرِفُوا اِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ» «وَلا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَی التَّهْلُکَه» و حدیث «لاضرر و لاضرار» ضرر مالی و جانی و عمری و نسلی و دینی و عرضی و شغلی آن محسوس و سری است و خانواده‌ها و ممالک را به باد داده. بعد از این هر که را فهمیدیم وافوری، به‌نظر توهین و خفت می‌نگریم.)»
در همین راستا این علمای برجسته شیعی شرکتی تاسیس برای حمایت از تولید ملی کردند با نام شرکت اسلامیه که در نوع خود اتفاقی جالب و بدیع است زیرا با وجود مشغلههای حوزوی و امور دینی، علمای دینی اینگونه آستین همت بالا زده بودند تا از تولیدات ملی حمایت داشته باشند و همین باعث ترس و نگرانی استعمارگران شده بود و یا لباسهای شخصی مرجع شیعیان جهان آیتالله مرعشی نجفی که در کتابخانه شخصی ایشان به نمایش گذاشته شده است و ذیل آن گفته میشود ایشان حتی برای آنکه در البسه شان اجناس خارجی وجود نداشته باشد با اینکه دکمه مرسوم بود از دکمههای گرهای استفاده میکردند؛ یعنی یک چیز بسیار کوچک وکم ارزش هم مهم است داخلی باشد نه وارداتی. امام خمینی و رهبر انقلاب نیز که سردمدار حمایت از تولید ملی و اقتصادی مقاومتی هستند هم همین گونهاند.
تصویر مارک ایرانی عبای ولی امر مسلمین نیز در بارها در رسانههای مجازی منتشر شده است که جای تامل و تدقق دارد.
عبدالله شهبازی نویسنده، مورخ و پژوهشگر ایرانی هم در کتاب «زرسالاران یهودی و پارسی استعمار بریتانیا و ایران» به نکات قابل توجهی اشاره می کند او مینویسد:« سال 1700 میلادی زمان سلطنت ویلیام سوم دولت انگلیس ورود پارچههای نخی مصور ایرانی را قدغن کرد.
این ممنوعیت که به منظور حمایت از نساجی ملی انگلیس برقرار شد موید اهمیت پارچه بافی و صنعت نساجی ایران است. در این دوران واردات کالای ایرانی به بازارهای انگلیس بدان حد گسترش یافته بود که اعتراض شدید برخی از محافل سیاسی و اقتصادی را علیه کمپانی هند شرقی وارد کننده برانگیخت.»
حقیقت آن است که اقتصاد مقاومتی نه به ایران و نه به وضعیت کنونی کشورمان مرتبط است، بلکه اصل مهم قدرت در تمام دورانها بوده است، لذا ضرورت دارد موارد مهم تاریخی کشورمان در حوزه اقتصاد مقاومت همچنین دوران طلایی اقتصادی آن مطالعه و یادآوری شود تا با شناخت و انباشت اطلاعات مطلوب بتوانیم کارهای عملیاتی و حساب شده برای حمایت از کالای ایرانی داشته باشیم.
