دل نوشته؛
نمی دانم چگونه از طلائیه دل بکنم
نمی دانم که چطور باید از دوستانم که در اینجا بودند و البته شهدای بزرگوار طلائیه دل بِکَنم.
به گزارش خبرگزاری بسیج از آذربایجان شرقی، همه چیز مثل یک خواب شیرین بود که خیلی زود به اتمام رسید. حالا که وقت وداع از طلائیه رسیده، تازه می فهمم که دوران حضور در اینجا چقدر شیرین بود.
بیش از 12، 13 روز در طلائیه بودم و مشغول خدمت به شهدا و زوار آن ها، حالا وقت وداع با این مناطق است و نمی دانم که چطور باید از دوستانم که در اینجا بودند و البته شهدای بزرگوار طلائیه دل بِکَنم.
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
پر بیننده ها
آخرین اخبار
