به گزارش خبرگزاری بسیج از ملایر، در چند سال اخیر به دلیل بحران‌های زیست محیطی، عدم اختصاص حق‌آبه تالاب کهن آقگل ملایر که در فاصله 20 کیلومتری از مرکز شهرستان سالیانه پذیرای هزاران پرنده مهاجر کم‌یاب است دغدغه‌های اهالی قلم و فعالان زیست محیطی را در پی داشت.
اما نکته جالب در تشکیل ستاد پیشگیری از تخریب تالاب و تعیین کمیته حفظ و نگهداری اتفاقاتی افتاد که جای تعجب بسیار دارد.
برخی شواهد و شنیده‌ها حاکی است این تالاب که در فهرست ملی به نام شهرستان ملایر ثبت شده است، جلسات ستاد حفظ و نگهداری و یا تدوین چشم‌انداز هایش در همدان و شهرستان تازه تاسیس خنداب برگزار شده و می‌شود.
داستان کمی تلخ است و حزن‌انگیز که همایش‌ها و نشست‌های حفظ، حراست و بهره‌برداری از داشته‌های فرهنگی، تاریخی و محیط زیستی ملایر در مرکز استان یا استان‌های مجاور برگزار می‌شود، در حالی که ملایر خود دارای فرمانداری ویژه بوده و مدیران ادارت آن معاونین مدیرکل هستند !
سوال مهم اینجاست که با وجود انجمن‌های مردم نهاد زیست محیطی متعدد و فعال در شهرستان و دغدغه‌مندان بی‌شمار امور زیست محیطی بومی، آیا مدیران محترم زیست محیطی شهرستان از جانب اداره کل‌های خود اختیار تام برای اجرای این دست مراسمات و تشکیل این کارگروه را ندارند؟ یا موضوع چیز دیگری است، که می‌توان با یک توضیح ساده و مسئولانه از طرف این عزیزان متوجه آن شد.
از طرفی می‌توان با تدبیری درست و واگذاری اختیارات به مدیران شهرستانی، کمیته حفظ و حراست تالاب را به مرکزیت شهر تازه تاسیس اسلامشهر آقگل تشکیل و اداره کرد.
ما منکر تلاش‌های فرمانداری و ادارت مسئول برای حفظ تالاب نبوده و اهمیت هم‌گرایی با شهرستان‌های مجاور در این باره یک امر ضروری می‌دانیم، اما باید مالکیت قطعی و حق تصمیم‌گیری نهایی در باب تالاب توسط مردم و مسئولین ملایر محترم و به رسمیت شناخته شود .
محمود آصفی
فعال رسانه‌ای
انتهای پیام/
