به مناسبت روز پدر:
روز مرد، پاسداشت کرامت همه پدرانی که جایگاه شان ، میانه بهشت است
روز مرد را در آخرین روزهای سال به جشن می نشینیم در حالی که بسیاری از پدران در جمع ما نیستند و بسیاری دیگر انحاء مختلف به جای مفتخر شدن به گردن آویز " چهره ماندگار" از سوی فرزندان شان، مدال فراموشی را برگردن انداخته اند! پدرانی که در خانه سالمندان، آسیشگاه های جانبازان و شاید در کوچه و خیابان روی کارتونی خوابیده باشند! کاش یادمان باشد روز پدر برای همه پدران از زمینی تا آسمانی از غنی تا فقیر ، باسواد و کم سواد، روز پدر است و باید دستشان را بوسید.
به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج - - فردا میلاد با سعادت امام علی علیه اسلام است که در ایران اسلامی ما این روز را به پاس زحمات مردان خانواده « روز پدر » می نامیم، کسانی که پدر دارند به دست بوس آنها می روند و با هدیه ای هر چند کوچک، دل آنها را شاد می کنند. اما کسانی که پدران آسمانی دارند با یادآوری خاطرات روزهای خوب " بودنِ پدر " و در بزرگداشت زحمات بی منتشان اشک می ریزند و به گونه ای خاص آسمانی ترین خیرات و برکات یعنی تلاوت قرآن و خیرات و مبرات را هدیه شان می کنند.
پدرانی که هستند اما فراموش شدند
در این بین هستند مردان زحمتکش و پدران عزیزی که به جبر زمان و بی وفایی فرزند و شاید هم از بدحادثه روزگار را در خانه هایی می گذراند که هر چند بزرگ است و شاید هم باغ و درختی داشته باشد اما چهاردیواری دلشادی نیست! آنها مجبورند که بزرگی کوه غربت و تنهایی شان را بر تختی در گوشه آسایشگاه ها و خانه سالمندان بر دوش بکشند ! عجبا که در این غمخانه نیز غبار چشم انتظاری را با اشک می شویند اما دم بر نمی زند که نکند غبار حرف هایی از سر دلتگی بر چهره فرزندان و نزدیکانشان بنشیند.
در این خانه ها من استادان، هنرمندان، پزشکان، معلمین و ورزشکارانی را می شناسم که به جای دربافت مدال چهره های ماندگار از ما و فرزندان خود، گردن آویز تلخ و سنگین « فراموش شدگان » را به گردن دارند.
کمی آنطرف تر شاید در شمال تهران، خانه هایی هستند که مردان غیوری از طایفه رزمندگان و بسیجیان، سپاهیان و ارتشیان، مردان مرد روزهای سخت و کارزارهای مبارزه با دشمنان، برخی روی ولیچر، برخی بر روی تخت، عده ای دمر خوابیده و عده ای هم با یاری دستگاه اکسیژن، روزها را می گذراند! آنها روزی که به جبهه رفتند پسران غیور این سرزمین بودند و امروز که بر روی تخت خوابیده اند مردانی بزرگ و بی مانند!
این روزها این افراد از روزهای قبل تنها ترند! این روزها با شیوع کرونا تنهایی آنها در روز میلاد امام علی علیه السلام بیشتر به ذوق می زند!
در کنار این پدران، مردانی نیز هستند که عدم برقراری عدالت در جامعه آنها را در آخرین سال های زندگی به قشر محرومی از جامعه تبدیل کرده است که نه از حمایت های مالی برخوردارند و نه از حمایت های عاطفی، نه دولت حقوقی برای شان قائل است و نه مردم عاطفه ای خرج شان می کنند بلکه هر کجا هم این مردان را ببینند ، کمی با رعایت فاصله گام بر می دارند بله! منظورم دوره گردان و کارتون خواب ها و ذبال گردهایی است که گویی نه تنها این روز بزرگ به نام آنها نیست بلکه در تقویم نیز حتی برای گشایش گره ای از گرفتاری های شان، حتی اشاره ای به آنها و وضعیت شان نشده است!
آیا در کشور که بیش از هفت هزار سال سبقه تمدن دارند و به مهربانی و غیرت مشهورند و ارزش های شان از دین مبین اسلام ریشه گرفته است چنین اتفاقات نامبارکی پسندیده است؟ آیا سبک زندگی اسلامی که به آن افتخار می کنیم در تکریم بزرگان به ویژه مردان جامعه اینچنین خط مشی برای مان مشخص کرده است؟
سبک زندگی اسلامی، یک مفهوم کلی است که در بردارنده نوع رفتار و کردار و منش پیامبر اسلام و خاندان مطهر ایشان در ابعاد گوناگون زندگی است. سبک زندگی اسلامی، منشأ گرفته از سبک زندگی نبوی، علوی، فاطمی است و فاطمه سلام الله الگوی ائمه اطهار به ویژه امام زمان( عج ) است؛ آنجا که می فرمایند: « في إبنَةِ رسُولِ اللهِ (صل الله علیه و آله) لِي أسوَهٌ حَسَنَهٌ».
جایگاه پدر در ایران باستان
منیره غلامی توکلی کارشناس مسائل فرهنگی و اجتماعی در این زمینه معتقد است: در تاریخ کهن ایران زمین چه قبل از ورود اسلام و چه بعد از ورود اسلام، احترام به بزرگ تر ها به ویژه مردان جامعه از اهمیت بالایی برخوردار بوده است. اگر چه شرایط کنونی جامعه به سمت و سویی رفته است که بیشتر توجهات تاریخی به شأن زنان در ایران باستان اشاره دارد اما جایگاه مرد در آن دوران نیز مورد غفلت قرار نگرفته است.
وی با اشاره به اینکه "کتایون فکری پور" در مقاله ای با عنوان "وظایف دین مردان" در ایران باستان آورده است: « در ایران باستان دین مردان همواره یکی از عوامل سرنوشت ساز جامعه بوده و از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده اند و در طبقه بندی های اجتماعی در رأس جامعه قرار می گرفته اند. اجرای مراسم مذهبی و خواندن سرود های دینی بر عهدۀ آنان بود که بعدها با قدرت گرفتن آنان در تصمیم گیریهای پادشاهان و دادن مشاوره به آنان نقش مهمی را ایفا میکردند، گفت: همچنین از اهمیت آنان در متون اوستایی و پهلوی سخن گفته و دربارۀ وظایف آنان مطالبی نقل شده است.
این کارشناس مسائل فرهنگی با بیان اینکه؛ در تقویم زرتشتی یک روز را به نام روز مرد تحت عنوان « جشن بهمنگان» در روز دوم از ماه بهمن از سالنامه ی زرتشتیان برابر با ۲۶ دی سال شمار خورشیدی برگزار می کردند، نشان دهنده اهمیت جایگاه مرد در جامعه ایران باستان بوده است. بنابر برخی قول ها در این روز زنان به مرد خود و فرزندان به پدران خود هدیه شایان می دهند و از آنان سپاسگزاری می کنند، کاری که اینک ما در میلاد با سعادت امام علی علیه السلام انجام می دهیم.
تعالی و تثبت جایگاه پدر در ادیان اسلامی
این کارشناس مسائل اجتماعی با اشاره به اینکه با ورود دین اسلام به کشور ما این سنت های کهن و زیبا، تعالی یافت و عطر وحدانیت به خود گرفت، اظهارداشت: در قران کریم، روایات و احادیث زیادی از ائمه اطهار به اهممیت جاگاه پدر و شوهر در خانواده اشاره دارد، چیزی که اکنون متأسفانه در جهالتی مدرن طی جاری کردن افکار فمنیستی، در حال کم رنگ کردن شدن هستند!
غلامی توکلی گفت: این حدیث معروف از پیامبر اسلام علیه السلام که می فرمایند : « الجَنَّةُ تَحتَ أقدامِ الاُمَّهاتِ؛ بهشت زير قدمهاي مادران است.» را همه شنیده ایم اما شاید کمتر شنیده باشیم که جایگاه پدران کجاست؟ و این مسئله ای مهم است که دانش ما نسبت به آن می تواند در طرز رفتارمان و احترامات ما نسبت به پدر تأثیرگذار باشد. بي ترديد منزلت پدر در پيشگاه پروردگار بي مانند است ؛ تا جايي که حضرت محمد (ص) فرمودند: " الوالدُ وَسَطُ اَبْوابِ الجنّة فَاِنْ شئتَ فَاحْفظْهُ و اِنْ شِئْتَ فَضَيِّعْهُ "پدر ميان بهشت است اگر خواهي آن را نگهدار و اگر خواهي آن را ضايع دار. اين بدان معناست که رسيدن به تبلور لطف الهي در گرو رضايت پدر است.
وی با بیان اینکه در ادیان الهی نیز توجه به کرامت پدر و مادر و احترام آنها بسیار تأکید شده است و دین اسلام نیز از آن متمایز نیست، مثلا خداوند در توصیف یحیی نبی می فرماید: «و کان تقيّاً و برّاً بوالديه و لم يکن جباراً عصيّاً» «و حضرت يحيي انسان باتقوي و خدا ترس بود و نسبت به پدر و مادر نيکوکار بود و هرگز گردنکش و نافرمان نبود». و در جایی دیگر با اشاره به پیمانی که از بنی اسرائیل گرفته است می فرماید: « و اذ أخذنا ميثاق بنياسرائيل لاتعبدون الا الله و بالوالدين احساناً» «ما از بني اسرائيل پيمان گرفتهايم که غير خدا را عبادت نکنند و به والدين احسان و نيکي نمايند ...» ، گفت: یعنی احترام به پدر و مادر و کسب رضایت آنها بعد از کسب رضایت خدا و اطاعت از او آمده است، به همین خاطر است که تنها جایی که می توان از پدر و مادر اطاعت نکرد در بحث قبول وحدانیت خداست.
توصیه های قرانی درباره پدر
این کارشناس مسائل فرهنگی ادامه داد: آما مسلمانان نیز از این توصیه ها بهره مند شده اند، از جمله در سوره مبارکه إسراء آيات۲۳ و ۲۴،قرآن ميفرمايد: «و قضي ربک ألا تعبدوا الا ايّاه و بالوالدين احسانا. اما يبلغنّ الکبر احدهما أو کلاهما فلا تقل لهما افٍِ و لاتنهرهما و قل لهما قولاً کريماً و اخفض لهما جناح الذل من الرحمة و قل رب ارحمهما کما ربّياني صغيراً» «پروردگارت فرمان داده، جز او را نپرستيد و به پدر و مادر نيکي کنيد. هر گاه يکي از آنها يا هر دوي آنها نزد تو به سن پيري برسند، کمترين اهانتي به آنها روا مدار. و بر آنها فرياد نزن و گفتار سنجيده و لطيف به آنها بگووهميشه پروبال تواضع وتکريم راباکمال مهرباني نزدشان بگستران وبگوپروردگاراچنانکه پدرومادر،مراازکودکي به مهرباني پرورانده اندتودرحق آنها رحمت ومهرباني فرما ».
این کارشناس مسائل اجتماعی با بیان اینکه بر اساس این توصیه های قرآنی است که اساس سبک زندگی نبوی و علوی و فاطمی شکل می گیرد. پیامبر اسلام برای نشان دادن جایگاه والای پدر خود و علی علیه السلام را پدران امت اسلامی می خواند : « پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله فرمود: «اَنا وعلیٌ اَبَوَا هذِه الاُمَّةِ؛ من و علی دو پدر این امتیم.» گفت: بنابراین، همانگونه که پدر، اسباب پدید آمدن مادّی و فیزیکی ماست و حقوق بسیاری بر ما دارد، آن دو بزرگوار، انگیزه پدید آمدن هویت دینی و معنوی و سبک زندگی ما هستند .
غلامی توکلی با اشاره به روایتی از نحوه برخورد پیامبر با حلیمه سلام الله گفت : پیامبر برای حلیمه بانوی بزرگواری که شیرش داده بود ، عبای خود را پهن می کند و احترامش می گذارد، فاطمه سلام الله، ام ابیها می شود و علی علیه السلام برای نشان دادن جایگاه پدر روایتی جالب را رقم می زند: « مردی با پسرش میهمان حضرت علی علیهالسلام شد. آن حضرت با اکرام و احترام آنان را در صدر مجلس نشاند. پس از صرف غذا، حضرت خواست به رسم آن زمان، دست میهمان را بشوید. او خود را عقب کشید و گفت: چگونه ممکن است من دستهایم را بگیرم و شما آنها را بشویید. حضرت علی علیهالسلام با فروتنی و اصرار خواست تا به شرافت خدمت کردن به برادر مؤمن برسد. آن حضرت، دست پدر را شست، ولی برای شستن دست فرزند میهمان، محمد حَنَفیّه، فرزندش را طلبید و فرمود: «دست پسر را تو بشوی. اگر پدر این پسر اینجا نبود و تنها این پسر میهمان ما بود، خودم دستش را میشستم، ولی خداوند دوست دارد آنجا که پدر و پسری هر دو حاضرند، بین آنها در احترام گذاشتن فرق گذاشته شود».
وی با اشاره به اینکه در دین اسلام ، هیچ فردی نسبت به فرد دیگر امتیازی متفاوت ندارد، مگر در تقوا گفت این عزت و احترام و کرامت مختص همه مردان جامعه است ، همه پدران حتی آن ها که گرفتار فقر ، بیماری، اعتیاد یا هر نوع کاستی دیگری هستند .. پس میلاد امام علی علیه السلام را برای همه پدران و مردان مسلمان ، روز تکریم و احترام بدانیم .
پدرانی که هستند اما فراموش شدند
در این بین هستند مردان زحمتکش و پدران عزیزی که به جبر زمان و بی وفایی فرزند و شاید هم از بدحادثه روزگار را در خانه هایی می گذراند که هر چند بزرگ است و شاید هم باغ و درختی داشته باشد اما چهاردیواری دلشادی نیست! آنها مجبورند که بزرگی کوه غربت و تنهایی شان را بر تختی در گوشه آسایشگاه ها و خانه سالمندان بر دوش بکشند ! عجبا که در این غمخانه نیز غبار چشم انتظاری را با اشک می شویند اما دم بر نمی زند که نکند غبار حرف هایی از سر دلتگی بر چهره فرزندان و نزدیکانشان بنشیند.
در این خانه ها من استادان، هنرمندان، پزشکان، معلمین و ورزشکارانی را می شناسم که به جای دربافت مدال چهره های ماندگار از ما و فرزندان خود، گردن آویز تلخ و سنگین « فراموش شدگان » را به گردن دارند.
کمی آنطرف تر شاید در شمال تهران، خانه هایی هستند که مردان غیوری از طایفه رزمندگان و بسیجیان، سپاهیان و ارتشیان، مردان مرد روزهای سخت و کارزارهای مبارزه با دشمنان، برخی روی ولیچر، برخی بر روی تخت، عده ای دمر خوابیده و عده ای هم با یاری دستگاه اکسیژن، روزها را می گذراند! آنها روزی که به جبهه رفتند پسران غیور این سرزمین بودند و امروز که بر روی تخت خوابیده اند مردانی بزرگ و بی مانند!
این روزها این افراد از روزهای قبل تنها ترند! این روزها با شیوع کرونا تنهایی آنها در روز میلاد امام علی علیه السلام بیشتر به ذوق می زند!
در کنار این پدران، مردانی نیز هستند که عدم برقراری عدالت در جامعه آنها را در آخرین سال های زندگی به قشر محرومی از جامعه تبدیل کرده است که نه از حمایت های مالی برخوردارند و نه از حمایت های عاطفی، نه دولت حقوقی برای شان قائل است و نه مردم عاطفه ای خرج شان می کنند بلکه هر کجا هم این مردان را ببینند ، کمی با رعایت فاصله گام بر می دارند بله! منظورم دوره گردان و کارتون خواب ها و ذبال گردهایی است که گویی نه تنها این روز بزرگ به نام آنها نیست بلکه در تقویم نیز حتی برای گشایش گره ای از گرفتاری های شان، حتی اشاره ای به آنها و وضعیت شان نشده است!
آیا در کشور که بیش از هفت هزار سال سبقه تمدن دارند و به مهربانی و غیرت مشهورند و ارزش های شان از دین مبین اسلام ریشه گرفته است چنین اتفاقات نامبارکی پسندیده است؟ آیا سبک زندگی اسلامی که به آن افتخار می کنیم در تکریم بزرگان به ویژه مردان جامعه اینچنین خط مشی برای مان مشخص کرده است؟
سبک زندگی اسلامی، یک مفهوم کلی است که در بردارنده نوع رفتار و کردار و منش پیامبر اسلام و خاندان مطهر ایشان در ابعاد گوناگون زندگی است. سبک زندگی اسلامی، منشأ گرفته از سبک زندگی نبوی، علوی، فاطمی است و فاطمه سلام الله الگوی ائمه اطهار به ویژه امام زمان( عج ) است؛ آنجا که می فرمایند: « في إبنَةِ رسُولِ اللهِ (صل الله علیه و آله) لِي أسوَهٌ حَسَنَهٌ».
جایگاه پدر در ایران باستان
منیره غلامی توکلی کارشناس مسائل فرهنگی و اجتماعی در این زمینه معتقد است: در تاریخ کهن ایران زمین چه قبل از ورود اسلام و چه بعد از ورود اسلام، احترام به بزرگ تر ها به ویژه مردان جامعه از اهمیت بالایی برخوردار بوده است. اگر چه شرایط کنونی جامعه به سمت و سویی رفته است که بیشتر توجهات تاریخی به شأن زنان در ایران باستان اشاره دارد اما جایگاه مرد در آن دوران نیز مورد غفلت قرار نگرفته است.
وی با اشاره به اینکه "کتایون فکری پور" در مقاله ای با عنوان "وظایف دین مردان" در ایران باستان آورده است: « در ایران باستان دین مردان همواره یکی از عوامل سرنوشت ساز جامعه بوده و از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده اند و در طبقه بندی های اجتماعی در رأس جامعه قرار می گرفته اند. اجرای مراسم مذهبی و خواندن سرود های دینی بر عهدۀ آنان بود که بعدها با قدرت گرفتن آنان در تصمیم گیریهای پادشاهان و دادن مشاوره به آنان نقش مهمی را ایفا میکردند، گفت: همچنین از اهمیت آنان در متون اوستایی و پهلوی سخن گفته و دربارۀ وظایف آنان مطالبی نقل شده است.
این کارشناس مسائل فرهنگی با بیان اینکه؛ در تقویم زرتشتی یک روز را به نام روز مرد تحت عنوان « جشن بهمنگان» در روز دوم از ماه بهمن از سالنامه ی زرتشتیان برابر با ۲۶ دی سال شمار خورشیدی برگزار می کردند، نشان دهنده اهمیت جایگاه مرد در جامعه ایران باستان بوده است. بنابر برخی قول ها در این روز زنان به مرد خود و فرزندان به پدران خود هدیه شایان می دهند و از آنان سپاسگزاری می کنند، کاری که اینک ما در میلاد با سعادت امام علی علیه السلام انجام می دهیم.
تعالی و تثبت جایگاه پدر در ادیان اسلامی
این کارشناس مسائل اجتماعی با اشاره به اینکه با ورود دین اسلام به کشور ما این سنت های کهن و زیبا، تعالی یافت و عطر وحدانیت به خود گرفت، اظهارداشت: در قران کریم، روایات و احادیث زیادی از ائمه اطهار به اهممیت جاگاه پدر و شوهر در خانواده اشاره دارد، چیزی که اکنون متأسفانه در جهالتی مدرن طی جاری کردن افکار فمنیستی، در حال کم رنگ کردن شدن هستند!
غلامی توکلی گفت: این حدیث معروف از پیامبر اسلام علیه السلام که می فرمایند : « الجَنَّةُ تَحتَ أقدامِ الاُمَّهاتِ؛ بهشت زير قدمهاي مادران است.» را همه شنیده ایم اما شاید کمتر شنیده باشیم که جایگاه پدران کجاست؟ و این مسئله ای مهم است که دانش ما نسبت به آن می تواند در طرز رفتارمان و احترامات ما نسبت به پدر تأثیرگذار باشد. بي ترديد منزلت پدر در پيشگاه پروردگار بي مانند است ؛ تا جايي که حضرت محمد (ص) فرمودند: " الوالدُ وَسَطُ اَبْوابِ الجنّة فَاِنْ شئتَ فَاحْفظْهُ و اِنْ شِئْتَ فَضَيِّعْهُ "پدر ميان بهشت است اگر خواهي آن را نگهدار و اگر خواهي آن را ضايع دار. اين بدان معناست که رسيدن به تبلور لطف الهي در گرو رضايت پدر است.
وی با بیان اینکه در ادیان الهی نیز توجه به کرامت پدر و مادر و احترام آنها بسیار تأکید شده است و دین اسلام نیز از آن متمایز نیست، مثلا خداوند در توصیف یحیی نبی می فرماید: «و کان تقيّاً و برّاً بوالديه و لم يکن جباراً عصيّاً» «و حضرت يحيي انسان باتقوي و خدا ترس بود و نسبت به پدر و مادر نيکوکار بود و هرگز گردنکش و نافرمان نبود». و در جایی دیگر با اشاره به پیمانی که از بنی اسرائیل گرفته است می فرماید: « و اذ أخذنا ميثاق بنياسرائيل لاتعبدون الا الله و بالوالدين احساناً» «ما از بني اسرائيل پيمان گرفتهايم که غير خدا را عبادت نکنند و به والدين احسان و نيکي نمايند ...» ، گفت: یعنی احترام به پدر و مادر و کسب رضایت آنها بعد از کسب رضایت خدا و اطاعت از او آمده است، به همین خاطر است که تنها جایی که می توان از پدر و مادر اطاعت نکرد در بحث قبول وحدانیت خداست.
توصیه های قرانی درباره پدر
این کارشناس مسائل فرهنگی ادامه داد: آما مسلمانان نیز از این توصیه ها بهره مند شده اند، از جمله در سوره مبارکه إسراء آيات۲۳ و ۲۴،قرآن ميفرمايد: «و قضي ربک ألا تعبدوا الا ايّاه و بالوالدين احسانا. اما يبلغنّ الکبر احدهما أو کلاهما فلا تقل لهما افٍِ و لاتنهرهما و قل لهما قولاً کريماً و اخفض لهما جناح الذل من الرحمة و قل رب ارحمهما کما ربّياني صغيراً» «پروردگارت فرمان داده، جز او را نپرستيد و به پدر و مادر نيکي کنيد. هر گاه يکي از آنها يا هر دوي آنها نزد تو به سن پيري برسند، کمترين اهانتي به آنها روا مدار. و بر آنها فرياد نزن و گفتار سنجيده و لطيف به آنها بگووهميشه پروبال تواضع وتکريم راباکمال مهرباني نزدشان بگستران وبگوپروردگاراچنانکه پدرومادر،مراازکودکي به مهرباني پرورانده اندتودرحق آنها رحمت ومهرباني فرما ».
این کارشناس مسائل اجتماعی با بیان اینکه بر اساس این توصیه های قرآنی است که اساس سبک زندگی نبوی و علوی و فاطمی شکل می گیرد. پیامبر اسلام برای نشان دادن جایگاه والای پدر خود و علی علیه السلام را پدران امت اسلامی می خواند : « پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله فرمود: «اَنا وعلیٌ اَبَوَا هذِه الاُمَّةِ؛ من و علی دو پدر این امتیم.» گفت: بنابراین، همانگونه که پدر، اسباب پدید آمدن مادّی و فیزیکی ماست و حقوق بسیاری بر ما دارد، آن دو بزرگوار، انگیزه پدید آمدن هویت دینی و معنوی و سبک زندگی ما هستند .
غلامی توکلی با اشاره به روایتی از نحوه برخورد پیامبر با حلیمه سلام الله گفت : پیامبر برای حلیمه بانوی بزرگواری که شیرش داده بود ، عبای خود را پهن می کند و احترامش می گذارد، فاطمه سلام الله، ام ابیها می شود و علی علیه السلام برای نشان دادن جایگاه پدر روایتی جالب را رقم می زند: « مردی با پسرش میهمان حضرت علی علیهالسلام شد. آن حضرت با اکرام و احترام آنان را در صدر مجلس نشاند. پس از صرف غذا، حضرت خواست به رسم آن زمان، دست میهمان را بشوید. او خود را عقب کشید و گفت: چگونه ممکن است من دستهایم را بگیرم و شما آنها را بشویید. حضرت علی علیهالسلام با فروتنی و اصرار خواست تا به شرافت خدمت کردن به برادر مؤمن برسد. آن حضرت، دست پدر را شست، ولی برای شستن دست فرزند میهمان، محمد حَنَفیّه، فرزندش را طلبید و فرمود: «دست پسر را تو بشوی. اگر پدر این پسر اینجا نبود و تنها این پسر میهمان ما بود، خودم دستش را میشستم، ولی خداوند دوست دارد آنجا که پدر و پسری هر دو حاضرند، بین آنها در احترام گذاشتن فرق گذاشته شود».
وی با اشاره به اینکه در دین اسلام ، هیچ فردی نسبت به فرد دیگر امتیازی متفاوت ندارد، مگر در تقوا گفت این عزت و احترام و کرامت مختص همه مردان جامعه است ، همه پدران حتی آن ها که گرفتار فقر ، بیماری، اعتیاد یا هر نوع کاستی دیگری هستند .. پس میلاد امام علی علیه السلام را برای همه پدران و مردان مسلمان ، روز تکریم و احترام بدانیم .
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
پر بیننده ها
آخرین اخبار