رونق هنر فراموش شده روستای فریزمرغ در زمان شیوع ویروس کرونا

به گزارش خبرگزاری بسیج از خراسان جنوبی، چه خوب است که خانواده های شهری نیز همچون مردان و زنان پرتلاش و هنرمند روستایی در ایامی که ویروس کرونا شیوع پیدا کرده در خانه بمانند و مشغول حرفه یا هنری همچون تولید صنایع دستی شوند که جوانان نیز ضمن یادگیری هنرهای اصیل ایرانی، با در خانه ماندن به مقابله با این مهمان ناخوانده کمک کنند.

روستای فریز مرغ از توابع بخش مرکزی بیرجند اما نزدیک به شهر مود از جمله روستاهایی است که مردان در ایام بیکاری شبها مشغول سبدبافی هستند.

آقای فریز مرغی از جمله کسانی است که در این روستا به دامداری مشغول می باشد و در شب اوقات فراغت را به بافت سبد می گذراند.

این هنرمند روستایی در گفتگو با خبرنگار بسیج گفت: این هنررا از پدر خود فرا گرفته ام و در شب به راحتی در طول دو ساعت یک سبد یا هر چیز دیگری را می بافم و امروز در روستای فریزمرغ تعدادی از مردان این هنر را فرا گرفته اند حتی در نمایشگاهها یکی از اهالی شرکت کرده که مورد استقبال مردم قرار گرفته است.

فریزمرغی افزود: مواد اولیه این هنر از چوب درختی به نام سافت به رنگ قرمز و سبز در کوهستان است که دارای انعطاف فراوان می باشد می توان چوب باریک درخت را به هر شکلی که مدنظر باشد انعطاف داد ابتدا باید این چوب را از درخت برید و چوبهای زاید آن را جدا کرد و آماده برای بافت سبد می شود.

یکی دیگراز اهالی روستا که به این حرفه مشغول است گفت: علاوه بر روستای فریزمرغ در روستاهای استانست، فنود، غیاث الدین و... نیز سبدبافی رایج است.

  وی قیمتی که سبدهای آماده شده بفروش می رسد را نسبت به زحمتی که دارد کافی ندانست و افزود: حداقل ده هزار تومان برای هر سبد از ما واسطه ها می خرند و این هنر را نیازمند بازار است تا بتوان به صورت مستقیم وارد بازار فروش شد.

از چوب سافت می شود سبد، گلدان های زینتی، تگیج و دکورهای مورد علاقه خانم ها درست کرد. اگر کسی در این عرصه سلیقه و استعداد داشته باشد می تواند اشکال مختلف و مشتری پسند فراوانی  تولید کند و بازار آنرا می توان بخوبی در شهرهای بزرگ پیدا کرد.

فریزمرغی در پایان از مسئولین درخواست کرد تا این هنر را هم در عرصه میراث فرهنگی و هنری بررسی و ثبت جهانی کنند.