به گزارش خبرگزاری سبیج استان مرکزی؛در طول اين ده‌ها سالي که رهبر معظم انقلاب هر سالي را به اسم و مسمايي نامگذاري کرده‌اند، بسيار در باره چرايي و اهميت اين نامگذاري و اين که نامگذاري در واقع راهبرد کلان کشور و قطب نماي حرکت نظام را تعيين مي‌کند، سخن گفته شده است. هدف از تعيين شعار سال صرفا به معناي توجه يا تاکيد بر آن موضوع و فقط براي همان سال نيست، بلکه به نوعي تعيين راهبرد و چارچوب اصلي حرکت کشور بر مدار آن موضوع تا رسيدن به مرز خودکفايي و حل آن مشکل و معضل بوده است.
سال 1399 از سوي رهبر معظم انقلاب با نام «جهش توليد» نامگذاري شد. اين نامگذاري نيز همچنان براي پانزدهمين سال پياپي در کنار عناويني چون همت و کار مضاعف، حمايت از توليد کالاي ايراني، رونق اقتصادي و .... بر محور مسائل اقتصادي انتخاب شد تا گام ديگري براي ايجاد گشايشي جدي در رفاه و زندگي مردم و قطع وابستگي به بيرون از مرزها در حوزه امور اقتصادي و در راستاي موضوعاتي چون توليد، اشتغال و حمايت از کالاهاي ساخت داخل باشد. بدون ترديد، نامگذاري امسال نشان دهنده اهميت مقوله توليد در دهه اخير و البته دهه آينده است. به نظر مي‌رسد تاکيد بر اين موضوع به دليل ماهيت توليد است؛ چرا که توليد تنها مقوله اقتصادي است که با ايجاد تحول در آن، تمام شاخص‌هاي اقتصادي تحت تاثير قرار مي‌گيرد. در واقع، اگر توليد را به زبان ساده «مادر تمام شاخص‌هاي اقتصادي» بناميم گزاف نيست.
سال گذشته با وجود تمام مشکلات و تلاطم‌هايي که داشت و حوادث نفس‌گيري در حوزه تحولات قدرت سياسي منطقه‌اي و جهاني به وقوع پيوست و روند تحريم‌ها و فشارهاي اقتصادي بر ايران عزيز دوچندان شد، اما کشور توانست ايستادگي نمايد و علاوه بر تامين اولويت‌هاي زندگي، بيش از 80 ميليون نفر، تحرکي نيز به بخش توليد دهد که مطابق با شاخص‌هاي جهاني و حجم انبوه چالش‌ها و مشکلات تحميلي قابل ستايش است. اما آنچه مهم است و بايد در سال جهش توليد به آن توجه جدي شود اين است که حاصل اين رونق توليد، بايد وارد زندگي مردم شود و در سفره هاي به شدت کوچک شده آنها خودش را نشان دهد. اين مطلب دقيقا جان پيام نوروزي رهبر معظم انقلاب اسلامي و البته نياز واقعي اقتصاد امروز کشور است.
اما چگونه مي شود در توليد جهشي ايجاد کرد، پرسش مهمي است که هر فرد و سازمان و نهاد دولتي، حاکميتي و خصوصي و تعاوني در کشور بايد خود را مخاطب اين سوال قرار دهد و کنکاش نمايد تا راه ها و الزامات و لوازم جهش توليد که در واقع راه ميان‌بر حل مشکلات اقتصادي امروز است را بيابد و هر قدر مي‌تواند موانع و چالش ها را از سر راه جهش توليد بردارد.
مجلس ما مي‌تواند قوانيني را در اين راه به تصويب برساند، دولت مي‌تواند لوايح و آئين نامه هاي اجرايي قوي با آسيب شناسي از نقايص و معايب گذشته را وارد چرخه اجرايي نمايد و ... آنچه در انتها به دست مي‌آيد عزمي ملي براي رسيدن به جهش توليد و رضايت مندي خلق خدا و ترقي بيش از پيش جامعه اسلامي ايران خواهد بود. انشالله.
