احیای و تثبیت روابط درون خانواده گی در قرنطینه خانگی

به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج،شاید شما هم ضرب المثل « عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد » یا « در مشکلات نیمه پر لیوان را ببین» را شنیده باشید. این ضرب المثل ها، حکایت این روزهای اردوکشی کرونا پشت درهای خانه هاست. اشتباه نکنید! منظور من فقط چهاردیورای خانه های ایرانی نیست، بلکه همه خانه ها و خانواده ها در سرتاسر جهان را می گویم.

خانواده در تعریف جهانی، کوچک ترین و مهمترین هسته اولیه تشکیل جوامع محسوب می شود. در این روزها که کرونا همه ی جوامع را به نوعی درگیر کرده است خانواده ها نیز شدیدترین نوع درگیری با این ویروس منحوس را داشته و خانه های مستحکم ترین سنگر مبارزه با کرونا محسوب شده اند. چرا که این روزها توصیه همه کادرهای درمانی و ستادهای مبارزه با کرونا در سراسر جهان، قرنطینه خانگی و سپری کردن بیشترین ساعات روز در کنار خانواده آن هم چهاردیواری خانه است!

اگر چه این ویروس منحوس، تأثیرات نامطلوب بر اقتصاد کشورها و بازارهای جهانی، تغییراتی عجیب و پیش بینی نشدنی در نحوه ی تعاملات اجتماعی بشر، سخت تر شدن پروتکل های بهداشت فردی و اجتماعی ... داشته است؛ اما این بدخواهی های دشمن سرسخت، چقر و بد بدن سلامت انسان! اگر واسازی و شالوده شکنی شود، نیمه های پنهان و خیرگونه اش نمودار خواهد شد! به قولی در این قرنطینه های خانگی یکی از مشکلات اساسی خانواده ها که دغدغه اصلی تمامی کارشناسان حوزه زنان و خانواده در یک دهه ی اخیر محسوب می شود، شرایط درمان پذیری پیدا می کند.

طبق آخرین آماری ارائه شده از سوی معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری زمان گفت وگو بین زوج های ایرانی طی چند سال اخیر از ۲ ساعت در روز به ۱۵ دقیقه ! کاهش یافته است البته این وضعیت نگران کنده که از مرزهای هشدار هم گذشته است فقط مختص ایران نیست بلکه با . در جهان نیز شاهد همین روند هستیم به طوری که وضعیت خانواده های کشورهای دیگر چندان مطلوب تر از ایران نبوده و گاها وضعیت وخیم تری دارند.

ورود ماهواره و فضای مجازی به درون خانواده ها باعث تغییر رفتار، ایدئولوژی، بایدها و نبایدها، مطالبات و آرزوها، نحوه عملکرد .. افراد جامعه شد و این تغییرات در نگاه کلی تغییر سبک زندگی افراد جامعه را در بر رداشت. یکی از شاخص های این تغییر سبک زندگی را می توان در زمان، میزان ، نحوه و نوع مراودات فردی، خانوادگی و اجتماعی افراد جامعه مورد بررسی قرار داد.

نتیجه اینکه در کشور ما با غرق شدن افراد در فضای مجازی و انواع پیام رسان ها در کنار اشتغال همزمان زن و مرد در بیرون از منزل، شکاف بین نسلی والدین و فرزندان عمیق تر و روابط عاطفی آنها با هم سردتر شده و زن و شوهرها نیز به گونه های ابتدایی و پیشرفته در معرض خطر طلاق عاطفی یا دچار طلاق عاطفی شدند... دلخوری اکثریت زنان خانه این بود که همسران شان بعد از ساعت ها دوری از منزل و سپری کردن اوقات خود در محل کار، درست زمانی که می توانند در کنار خانواده ساعتی را به گفت وشنود بپردازند، با روشن کردن وای فای وصل شدن به اینترنت ساعات اندک فراغت خود را خرج شبکه های مجازی می کنند! و گاها نیز در این داد و ستدهای مجازی گرفتار روابط عاطفی مجازی نیز می شوند!

اما نیمه پر قرنطینه خانگی و کرونا با این وضعیت پیش آمده چه نسبتی دارد؟ و خانواده ها چگونه می توانند با برنامه ریزی و مدیریت درست تهدید کرونا را به فرصتی بی بدیل تبدیل کنند؟

قطعا تعطیلی بخشی از مشاغل، درصد بندی شدن حضور کارمندان در ادارات، تعطیلی مدارس و آموزش های مجازی باعث شده است که خانواده ها فرصت بیشتری برای در کنار هم بودن داشته باشند. در این روزها وقتی کودک چشم باز می کند، والدین خود را درکنار هم می بیند؛ در کنار آنها صبحانه و غذا می خورد، مادری که تا کنون فرصت نداشته است که سری به مدرسه زده و از نحوه تکالیف و عملکرد فرزند خود با خبر باشد در کنار فرزندش آموزش مجازی را دنبال می کند و به کم و کیف تحصیلی او پی می برد... پدران حتی بااصرار فرزند نیز شده هر چند ابتدا با پیش شرط اما کم کم با اشتیاق همبازی کودکان خود می شوند! اگر فرزند نوجوانی در خانه دارند خواه نا خواه دور یک میز نشسته و گفت وگو می کنند و شاید برای اولین بارها باشد که نظریات فرزند خود را می شنود و پی به بزرگ شدن او می برد.

زن و شوهرها هم به نحوی دیگر: می توان پیش بینی کرد که مرد کارمند که دو شیفت کار می کرده است بعد از سال ها فرصت می کند با احساس وظیفه و عشق بیشتری به چهره همسرش نگاه کند، زیبایی های او را بار دیگر در خاطر مرور کرده و بستاید، همین احساس خوشایند باعث می شود که میل گفت وگو با همسرش هر روز بیشتر از روز قبل در درونش ریشه بگیرد. در آشپرخانه به هر بهانه ای شده حتی سر نرفتن حوصله! در کنار همرش قرار گرفته با کمکی کوچک دقایق بیشتری در کنارش بگذراند..

داستان همه اش عاشقانه پیش نمی رود ، بگو مگو هم پیش می آید در هر فرصتی تهدیدی هم نهفته است! همین بگو مگو منجر به بازگو کردن دلگرفتگی ها، مطالبات، خواسته ها و... می شود و اگر هر دو طرف مهارت گفت وگو را بلد باشند و آن را مدیریت کنند، چقدر از سوء تفاهمات برطرف شده یا با یک عذخواهی کوچک غمی بزرگ و ناراحت کنده برطرف می شود..

و این گونه تهدید قرنطینه خانگی به فرصتی برای دور هم بیشتر بودن های اعضای خانواده و داد وستدهای عاطفی تبدیل می شود چیزی که سال ها جهان منتظر آن بود تا وضعیت عاطفی خانواده ها را به دوران نه چندان دور خود بازگرداند!