بحران کرونا و کشورهای عربی

به گزارش خبرگزاری بسیج کهگیلویه و بویراحمد,  محمدرضا راسک دبیر ائتلاف مقاومت دانشجویی در یادداشتی به عنوان بحران کرونا و کشورهای عربی به بررسی وضعیت اقتصادی اجتماعی کشورهایی عربی در کرونا پرداخت که در زیر می خوانید.

اتحادیه کشورهای عرب، گزارشی درباره پیامدهای اقتصادی بحران گسترش ویروس کرونا در کشورهای عربی منتشر کرده است.
نگرانی و شتاب زدگی اتحادیه عرب تحلیلگران را بر آن داشته تا به وضعیت اقتصاد به ظاهر مدرن برخی از کشورهای عربی فکر کنند،پروژه ظاهر سازی عربی یا همان برج های کاغذی طرحی استعماری بود که از ۳۰ سال پیش بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در کشورهای عربی خلیج فارس شروع و ادامه پیدا کرد تا تمدن ظاهری و فریبنده غرب را به شرق بیاورد، بلاد عربی امروز بخش نمادین تمدن غرب در خاورمیانه هستند.
در این گزارش پیامدهای این بحران در اقتصادهای در حال رشد به عنوان علامت خطری که اقتصاد جهانی را تهدید می کند، بررسی شده است، این بحران بیشتر متوجه اقتصاد های بیمار و وابسته عربی می باشد که نمیتوانند بحران را به فرصت تبدیل کنند.
این گزارش، پیامدهای کرونا در اقتصاد کشورهای عربی را به دو بخش کوتاه مدت و بلند مدت تقسیم می کند.
پیامدهای کوتاه مدت در کشورهای عربی:
توقف پروازها باعث زیان های بسیاری در دو بخش هواپیمایی و گردشگری خواهد شد که بسیاری از کشورهای عربی به عنوان منبع اصلی درآمد به آن وابسته اند و همچنین گردشگری داخلی به علت منع رفت و آمد و تعطیلی مراکز تفریحی و رستوران ها زیان خواهد دید و به دو گزارش سازمان گردشگری عربی و اتحادیه هواپیمایی کشورهای عربی اشاره شد که بر اساس آن، دو بخش گردشگری و هواپیمایی در پی بحران کنونی حدود 46 ملیارد دلار خسارت دیده اند و همچنین کار حدود یک ملیون نفر در معرض تهدید قرار گرفته است و کارشناسان اقتصاد، کساد و رکود بازارها همزمان با تورم بالا را پیش بینی می کنند.
این کسادی بازار در بحث گردشکر مهم ترین نقص سیستمهای مدیریتی عربی در بحث توریست را آشکار میسازد، زیرا صنعت گردشگری در بلاد عربی وابسته به سیستم هایی نئولیبرال و مرکز پیرامونی میباشد، با گردش سرمایه به غرب این صنعت میتواند حیات خود را تضمین کند ،این امر در صنعت هواپیمای هم بروز میکند که نه تنها در بحث تعمیرات بلکه در بحث نگهداری فضای هواپیمایی بلادهای عربی و وابسته شرکت هایی هلندی و چینی هستن،که از سیستم نئولیبرال؛پیروزی تکنولوژی بر ثروت تبعیت میکند.
پیامدهای بلندمدت:
– زیان هایی به میزان 420 ملیارد دولار از سرمایه های بازار.(8 درصد ثروت منطقه)
– زیانی به میزان 63 ملیارد دولار از درآمد (تولید ناخالص داخلی) کشورهای عضو اتحادیه کشورهای عرب.
– بدهی اضافی به میزان 220 ملیارد دولار.( برابر با 8 درصد تولید ناخالص داخلی منطقه)
– زیان روزانه 550 ملیون دلار از درآمدهای نفتی، در صورت ثابت ماندن قیمت نفت بین 25-30 دولار برای هر بشکه.
– کاهش صادرات به میزان 28 ملیارد دولار و کاهش 2 ملیارد دولاری درآمدهای حاصل از تعرفه های گمرکی.
– از دست دادن 1.7 ملیون شغل در سال 2020 که تعداد بالای بیکاران در منطقه را بیش از پیش افزایش می دهد، چنانکه پیش از بحران به 16 ملیون نفر می رسید.
– 8.3 ملیون نفر از ساکنین منطقه را دچار فقر می کند و باعث افزایش تعداد فقرا می شود که پیش از بحران به 96 ملیون نفر می رسید.
غالبت اقتصاد تک محصولی بلاد عربی این امر را حاصل کرد که تا زمانی محصول خاص در اوج بازدهی خود است به رشد آن اقتصاد کمک می کند و در غیر این صورت بحران آغاز میشود.
به جز مصر با وجود فشارهای غیر دائمی بدهی های خارجی،( قسط های 2020 به میزان بیست ملیارد دولار) هیچ کشور عربی دیگری از رکود اقتصادی سال 2020 در امان نخواهد بود.
در میان کشورهای عربی، لبنان به علت بحران چند جانبه با نسبت 12 درصد، بدترین رکود اقتصادی را خواهد داشت و از نظر تاثیرات منفی اقتصادی، کشور الجزائر در مرتبه دوم است_
در این بین کشورهای عربی خلیج فارس هم از ذخایر ارزی خود برای عبور از بحران استفاده میکنند تا به صورت عمومی از فاجعه ای اقتصاد تک محصولی جلو گیری کنند.
در سیاست خارجی کشور های عربی خلیج فارس تغییرات محسوسی دیده میشود؛
سیاست خارجی کشور های عربی خلیج فارس که عمدتا به سیاست پترودلار مشهور است،در بحران کرونا مخرب عمل میکنند به عنوان مثال: درگیری های نیروی های طرفدار امارات موسوم به شورای انتقالی جنوب و دولت مستعفی منصور هادی مورد حمایت سعودی بسیار خبر ساز شد و کارشناسان بر این باورند که تاثیرات بحران کرونا و نوسانات نفت عامل درگیری نیابتی عربستان و امارات است؛خبر دیگری که نشان داد کشورهایی عربی در بحران ها به ویژه بحران کرونا شکنند اند و بحران کرونا عامل تغییر در ساست خارجی موقت آنهاست خبر اخیر منتشر شده در فضای سیاسی عراق و درخواست محمد بن سلمان از نخست وزیر عراق مصطفی عبداللطیف مشتت(الکاظمی) برای میانجی گری موضوع ایران و عربستان است این امر نشان دهنده آن است که کشورهایی عربی در بحران ها بسیار ضعیف و ناتوان عمل میکند؛لذا،ایران توانسته با شرایط تحرمی مقاومت اقتصادی اجتماعی سیاسی خود را در مقابل تحریم ها و بحران ها بالا ببرد و رقیب سنتی خود عربستان سعودی را از دور رقابت خارج کند؛
در نتیجه بحران کرونا نشان داد اقتصاد تو خالی عربی برای بقا نیازمتد تغییر ماهیتی و ساختاری است تا بتواند هدایتگر اقتصاد نفتی به اقتصاد فرا نفتی و متنوع باشد.

انتهای پیام/