به گزارش خبرگزاری بسیج از همدان، اگر به تاریخ دهههای گذشته رجوع کنیم، میبینیم رهبر معظم انقلاب به صورت ضمنی و صریح نکاتی را در رابطه با فرهنگ بیان فرمودهاند؛ که نشان از اهتمام ایشان به امر فرهنگ دارد، که متاسفانه از جانب دولتمردان بعضا مورد بیتوجهی قرار گرفته است و اینکه چرا به این توصیهها عمل نشده و چه وقت و چگونه قرار است، دنبال شود و فیه تامل.
در این مجال به بازخوانی برخی فرمایشات مقام معظم رهبری در سالهای گذشته میپردازیم:
ایشان در جلسهای که با هیئت دولت در شهریور 1386 داشتند از فرهنگ به عنوان یک بخش مظلوم نام میبرند، چرا که در گزارشی که رئیس جمهور وقت در آن جلسه از عملکرد دولت ارائه میدهند اسمی از فرهنگ به میان نیامده و اگر هم اشارهای به آن شده در اولویتهای آخر جای داشته است .
ایشان در این جلسه میفرمایند: خیلی از مشکلات جامعه ما با فرهنگسازی حل میشود، دلیلش هم آن است که عمده قوای دشمن در جبهه فرهنگی کار میکند؛ جنگ روانی، فعالیتهای فرهنگی و بودجههای کلانی که در نهان و آشکار برای انحراف ذهنها و مسیر فرهنگ هزینه شده است. فرهنگی که به مثابه هواست؛ انسان با هوا جان میگیرد و قدم بر میدارد؛ اگر این هوا مسموم شود نتیجه آن از کار افتادن کالبد انسان است، حال اگر همین هوا را دود و یا مخدری، تخدیر کنند وقتی استنشاق میشود رفتار مناسب آن چیزی میشود که استنشاق شده است، اگر بخواهیم جهت فرهنگ را عوض کنیم و به آن جهت ارزشی بدهیم باید برای آن هزینه کنیم .
در سال 1387 توجه حضرت آقا به مقوله فرهنگ جدیتر است و این بار اظهار نگرانی از جهتگیریهای فرهنگی دارند؛ اینکه مبادا در فرهنگ از جهتدهیهای دشمن و خش آیند و برآیند دشمن تاثیر بپذیریم و مبادا دچار افراط و تفریط شویم. از هدفگذاریهای فرهنگی غفلت نکنیم و بدانیم که با اخلاق و فرهنگ مردم چه کار باید بکنیم، چراکه ما نمیتوانیم هدایت فرهنگی جامعه را رها کنیم، وظیفه داریم مردم خودمان را هدایت کنیم ابزارهای هدایت در اختیار دستگاههای حکومتی است به نوعی باید از این ابزارها استفاده کنیم تا مردم، متدین بار بیایند، به مبانی دین معتقد و پایند باشند. در این مسیر به ملامت بیگانگان نباید توجه کرد. در باب فرهنگ، ملامت را باید کنار گذاشت باید به سراغ متن برویم و آن چیزهایی که مبنای شرعی دارند آنها را محکم بچسبیم و افتخار هم بکنیم و عمل هم بکنیم .
در سال 1389، دولت بودجه کلانی را به فرهنگ اختصاص داد اما بعدها معلوم شد بخش اعظم آن تخصیص نیافته است، حضرت آقا در این سال فرمودند: از کارهای تزیینی و ویترینی پرهیز کنید، ایشان مجددا یادآوری کردند که در کار فرهنگی اولویتها مدنظر قرار بگیرد. تولید کالاهای فرهنگی، تولید محتوای فرهنگی، تولید و نشر کتاب و فیلمهایی که حامل ارزشها باشد .
مظلومیت فرهنگ در سال 1390هم وجود داشته است، چراکه در گزارش کار دولت در این سال نیز مسائل فرهنگی به چشم نمیخورد، رهبر معظم انقلاب بار دیگر از این موضوع گلایه میکنند و برای چندمین بار توصیه میکنند: مسئله فرهنگ را جدی بگیرید، چراکه دشمنان یکی از چشمههای دشمنیشان کار فرهنگی است، لذا با جهت گیریهای انقلابی و اسلامی در زمینه فرهنگ کار کنید؛ در همه شعبهها، چه در موضوع کتاب و چه در موضوع هنر و... جهتگیریها را انقلابی، اسلامی قرار دهید.
در سال 1391 هم در جلسه هیئت دولت که با حضور رهبر معظم انقلاب برگزار شد، دولت بار دیگر فرصت ارائه گزارش پیدا نمیکند و حضرت آقا این بار با صراحت بیشتری نسبت به آن صحبت میکنند و میفرمایند: متاسفانه فرهنگ مورد غفلت قرار گرفته است ... باید مراقب باشیم به فرهنگ مهاجم کمک نکنیم، چون خطرناک است ما وظیفه داریم فرهنگ عمومی کشور و فرهنگی که نخبگان و مردم و قشرهای گوناگون را به سمت یک هدفی هدایت میکند را از آسیب دشمن محفوظ نگه داریم اگر این کار را بتوانیم دنبال کنیم، چشم انداز خوبی برای فرهنگ جامعه ترسیم کردهایم .
و سالهای دیگر نیز به همین طریق ...
مقوله فرهنگ نسخه پیچیده شدهای در جامعه میباشد که قطعا با توجه به شواهد موجود مورد بیمهری و غفلت قرار گرفته است و حال اینکه چه کسی پاسخگوی این مسئله است؛ الله اعلم.
در بحث فرهنگ بین مردم و حاکمیت رابطه تنگاتگی وجود دارد که باید مجموعا برای فرهنگ کشور فکری بکنند. اگر همافزایی صورت نگیرد هیچ اتفاقی نخواهد افتاد.
قطع و یقین باید بدانیم اینکه، توصیههای مکرر رهبرمعظم انقلاب در ادوار گذشته مورد غفلت واقع شده، حتما دستی در کار است؛ به طور مثال در جریان مدیریت کشور در حوزه فرهنگ شاهد حذف و تخریب ابزارهای فرهنگی همچون چادر و... و جابجایی آن با مانتوهای بدون دکمه هستیم و یا اینکه سلبریتیها و هنرپیشههای مسئلهدار علمداری فرهنگ را به دوش گرفته و هر گونه که میخواهند آن را پیش میبرند.
نمونه دیگری که قلب هر انسان دغدغهمندی را به درد میآورد این است که در یک کشور اسلامی، تولیدات فرهنگی و دینی ما حتی از تولید برنامههای ورزشی هنری هم کمتر است و مرجع تقلید ما این امکان برایش فراهم نیست که از طریق رسانه ملی بتواند به صورت هفتگی یا ماهیانه و یا حتی سالیانه با مردم ارتباط برقرار کند.
حال سئوال این است چرا این همه جابجایی صورت گرفته و چه کسی مسئول این وضعیت است؟ به قطع و یقین باید گفت مدیران غفلت کردهاند و و دشمن نیز با دست کثیف خود سفره فرهنگ را چیده است.
به یاد بسپاریم و عبرت بگیریم از تجربه تلخ حکومت 800 ساله اندلس که بدین روش از بین رفت؛ تجربهای که برای دشمن؛ تجربهای شیرین و برای ما تجربه ای تلخ است .
پس بر ما لازم است که به دغدغهها و دل نگرانیهای رهبر معظم انقلاب گوش فرار داده و هر کسی فراخور توان، وظیفه خود را در این عرصه انجام داده تا رمق دشمن را بگیریم ...
یادداشت از: حجت الاسلام مسیحاله عبدی
انتهای پیام/