فاطمة زهرا (س) و آدم و حوّا

شناخت و معرفت چهارده معصوم (ع)، امری واجب و ضروری است و هیچ عذر و بهانه ای در ترک این امر پذیرفته نیست و هر کسی که بدون معرفت و شناخت امام از دنیا برود، مرگ او همانند مرگ زمان جاهلیّت و مرگ گمراهان و کافران و منافقان می باشد.
دیدگاه و شناخت شیعیان نسبت به چهارده معصوم (ع) بر دو نوع است: عدّه ای از شیعیان، قاتل به پیامبری حضرت محمد (ص) و عصمت حضرت زهرا (ع) و امامت ۱۲ امام می باشند ولی آنها را انسان هایی می دانند که فقط تا حدودی در علم و تقوی از دیگر انسانها برتر هستند و مسائل و احکام شرع مقدّس اسلام را همانند فقهاءِ می دانند و بیان می کنند و از لحاظ مقام نیز کمی از مراجع تقلید بالاتر می باشند.
عده ای دیگر اهل بیت (ع) را اشراف خلایق و مظهر اسمای حسنای الهی و جلوه گاه صفات افعالِ و محل ارادۀ خداوند و فرماندۀ کل جهان هستی به اذن خداوند می دانند.
حال ما باید ببینیم که کدام یک از این دو گروه به واقیعت رسیده اند و توانسته به معرفت امام- که از واجب ترین و اجبات است- دست یابند.
با کمی کنکاش در آیات و روایت در می یابیم که اهل بیت (ع) از نطر مقام و رتبه بسیار بالاتر و برتر از این هستند که آنها را (نعوذ بالله) مقداری از مرجع تقلید، بالاتر بدانیم. اینگونه اعتقاد به آنها، بی معرفتی و ظلم و ستم به آنها و خود انسان می باشد.
ما باید بوسیلة خود اهل بیت (ع) آنها را بشناسیم و با شناخت آنها، خدا را بشناسیم و در سیر معرفت و محبت الهی به پیش برویم.
فاطمة زهرا (۳) و آدم و حوّا
می گویند: حقّ تعالی هنگامی که حضرت آدم و حوا را خلق کرد، آنها را در بهشت افتخار کردند، آدم به حوا گفت: (( حقّ تعالی بهتر از ما خلقی را نیافریده است .))
حقّ تعالی، بسوی جبرئیل وحی کرده که: ((دو بندة من، آدم و حوا را به سوی فردوس اعلی ببر.))
وقتی آدم وحوا داخل فردوس شدند نگاهشان به سوی خانمی افتاد که بر روی تختی از تخت های بهشت نشسته است و تاجی از نور بر سر داشته و در گوش های خود دو گوشواره از نور دارد که تمام بهشت ها از نور روی او روشن گردیده است. آدم گفت: ((ای حبیب من جبرئیل! این خانم کیست که تمام بهشت از نور روی او روشن گردیده است؟))
جبرئیل گفت: «این خانم، فاطمه (ع) دختر محمد(ص) است، و محمد (ص) پیغمبری از فرزندان تو است که در آخر الزّمان ظاهر خواهد شد.»
آدم گفت : «این تاجی که بر سر دارد چیست؟»
جبرئیل گفت: «این تاج، شوهر او علی (ع) است.»
آدم پرسید: «این گوشواره ها چیست که در گوش اوست؟»
جبرئیل گفت:«دو فرزند او، حسن و حسین (ع) هستند.»
برگرفته از کتاب عجایب و معجزات شگفت انگیزی ازرفاطمة زهرا عَلَيْهِ ٱلسَّلَامُ (اثبات حقّانیت تشیع)