به گزارش سرویس بسیج جامعه زنان کشور خبرگزاری بسیج،

این روزها هشتک « من زنده هستم » ترند اول توئیتر شد. هشتکی که اعتراضی مجازی بود به روند افزایشی نسل کشی انسان در پس سقط جنین های قانونی و غیرقانونی. از آنجایی که سهم ایران از سقط جنین ۴۶ میلیونی جهان که معادل ، سالانه ۲۵۰ هزار تا ۸۰۰ هزار جنین است؛ قطعا این مسئله در کشور ما نیز حائز اهمیت می باشد و مهمتر اینکه بنابر آمارها فقط کمتر از ۱۰ درصد سقط جنین های زنان ایرانی بصورت قانونی صورت می گیرد!
مهم ترین عوامل مؤثر در افزایش احتمال سقط جنین در ایران و پیامدهای روحی و روانی آن را در اینفوگرافی زیر ببینید:

بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی، هر سال ۲۱۰ میلیون زن در سراسر جهان باردار می شوند و بیش از ۲۲درصد آنها برای پایان دادن زودرس به بارداری متوسل به سقط جنین می شوند، با توجه به آمار سالانه ۴۶ میلیونی سقط جنین که معادل با ۳۵ سقط در ۱۰۰۰ زن در سن ۴۴-۱۵ سال است احتمالا ۲۰ میلیون از این سقط ها غیرامن است یا توسط فرد غیرماهر یا در محلی که حداقل امکانات پزشکی در آن وجود ندارد، انجام می شود. بدتر آنکه ممکن است دو مورد از این شرایط برای یک زن باردار خواستار سقط جنین وجود داشته باشد. در کشور ما نیز اگرچه آمار و ارقام دقیقی از میزان مرگ و میر های ناشی از سقط های غیربهداشتی موجود نیست ولی شواهد و قرائن و آمارهای غیرمستند از میزان بالای مرگ و میر ناشی از سقط غیربهداشتی، گزارش می دهند.
به نظر می برسد بالا رفتن میزان سقط جنین در کشور ما به دو عامل ساده انگاری از بین رفتن قبح سقط جنین در جامعه و دید منفی به تعداد بالای فرزندان بستگی دارد. این در حالی است که نتایج تحقیقات متنوع سال های اخیر ی در کشورهای مختلف دنيا نشان می دهد در مناطقی که نسبت به سقط جنین نگاه ساده بینانه و عادی ندارد، آمارها بسیار کمتر از سایر کشورهاست مثلا در جامائيکا اگرچه سقط يک امر نابخشودنی است ولی رسوم خاصی برای پذيرفته شدن آن در جامعه وجود دارد. در جنوب کامرون سقط جنين باعث شرمندگي است ولي نتايج اجتماعي و اخلاقي آن کمتر از بارداري ناموجه از طرف جامعه است. در تايلند سقط جنين غيرقانوني است، مگر در مواردي که براي سلامتي مادر ضروري باشد و يا تجاوز جنسي علت حاملگي باشد و روش هاي متعددي نيز براي سقط استفاده مي شود. تحقيق ديگر در استراليا اثر رواني تصميم گيري برای انجام سقط جنين را بررسی کرده است. در کنيا سقط القايي به خصوص در بين زنان نسبتا شايع است و زنان جوان مجرد شهري دسترسي کمي به امکانات کنترل بارداري دارند. در تحقيق ديگري که در زاميبا انجام شده است، در مورد نحوه انجام سقط جنين در بيمارستان و به صورت قانوني و نيز انجام اين عملبه صورت غير قانوني و خشن بحث شده است.
حال با توجه به اینکه متأسفانه چند صباحی است که این نگاه قهری به سقط جنین مخصوصا در بین خانواده های تازه شکل گرفته وجود ندارد! به نظر می رسد آگاه سازی زنان از وضعیت های خطرناک جسمی و روانی پس از سقط می تواند در کم کردن یا دور کردن فضای ذهنی زنان برای دست زدن به سقط جنین مؤثر باشد.
شاید اگر زنان بدانند:« زنانی که دچار سقط خودبه خودی می‌شوند، بیشتر امکان ابتلا به مشکلات روحی و روانی را دارند اما این مشکلات کوتاه‌مدت است و از شش ماه تجاوز نمی‌کند ولی زنانی که مرتکب سقط عمدی می‌شوند از اختلالات روانی که بین دو تا پنج سال طول می‌کشد رنج می‌برند و همچنین بیشتر از سایر زنان به صورت کلی دچار انواع اختلالات روانی می‌شوند دست به این حرکت نزنند یا حداقل روابط جنسی خود را طوری هدایت کنند که منجر به بارداری ناخواسته نشود.
مطالعه دیگری که نتایج آن در«مرکز ملی اطلاعات زیست فناوری آمریکا» منتشر شده می‌گوید که میزان بستری زنان با سابقه سقط عمدی نسبت به جمعیت عمومی زنان بیشتر است. این تحقیق که نرخ پذیرش روانی زنان ۱۳ تا ۴۹ ساله در بازه ۹۰ روز تا ۴سال بعد از سقط خودبه خودی و سقط عمدی را مقایسه کرده است؛ سابقه اختلال افسردگی سایکوتیک و اختلال دوقطبی را در زنانی که سقط عمدی انجام می‌دهند بیشتر اعلام می‌کند.
اما نکته جالب این تحقیق این است که هرچه سن بارداری بیشتر باشد، سقط عمدی عوارض روحی بیشتری به جا می‌گذارد و تمام اختلالات فوق با بالا رفتن سن حاملگی در زنی که اقدام به سقط عمدی می‌کند، تشدید می‌شود.
زنان با سابقه سقط خوبه خودی زودتر نشانه‌های خشم، غم، از دست دادن، گناه و عصبانیت را پشت سر می‌گذارند. اما در نقطه مقابل، زنانی که سقط عمدی انجام می‌دهند مدت طولانی با احساس عصبانیت، گناه و خجالت درگیر می‌شوند و این احساسات در آن‌ها بسیار دیرتر تسکین پیدا می‌کند.
همچنین مقاله «تجربیات سقط» می‌گوید که «اختلال خواب» از مهم‌ترین مشکلات زنان پس از سقط خودخواسته است. زنی ۲۲ساله گزارش کرده است که روح کودکم را هرشب حس می‌کنم که به سمت من می‌آید. در بعضی خواب‌هایم کودک را در بزرگسالی می‌بینم.
در این مقاله، پژوهشی هست که می‌گوید طی یک مطالعه ۲۳درصد زنان رویاهای تکراری و اضطراب‌آور گزارش داده‌اند. ۴۵درصد زنان گفته‌اند که در خواب انگار روند سقط را دوباره تجربه می‌کنند. ۲۹درصد از تکرار خاطرات سقط گفته‌اند و ۳۵درصد هم گفته‌اند که تا مدت‌ها از هر چیزی که آن‌ها را یاد سقط بیاندازد دوری کرده‌اند.
در کتاب «سقط، فقدان و بازیابی» نویسنده، کابوس‌هایش را اینطور توصیف می‌کند که می‌بیند فرزندش در آب غرق می‌شود. یا اینکه مجبور است او را در آتش بیاندازد و به این خاطر از او عذرخواهی می‌کند.