به گزارش خبرگزاری بسیج از نجف آباد، در پنجمین روز اسفند۶۲ و طی عملیات خیبر در جزایر مجنون، نزدیک به دویست رزمندۀ نجف‌آبادی طی یک‌روز و در یک محدوده به شهادت می‌رسند و پیکرشان چندین‌سال بعد طی تفحص به کشور بازگردانده می‌شود.
عملیات خیبر، دو محور اصلی داشت. یکی در هورالهویزه در غرب و جنوب شهر هویزه با مسئولیت سپاه و یکی در پاسگاه زید در شمال شلمچه با فرماندهی ارتش.یکی از اهداف در نظر گرفته شده در هور، جزایر مجنون شمالی و جنوبی بود. لشکر۸نجف‌اشرف، وظیفه داشت نیمۀ غربی جزیره شمالی را تصرف کرده و هم‌زمان با کمک لشکر ۳۱عاشورا، نیمۀ غربی جزیره جنوبی را هم تصرف و پاک‌سازی کند. لشکرهای۸ و ۳۱، در ادامۀ عملیات می‌بایستی از پل سوئیب خارج شده و ضمن انهدام نیرو و تجهیزات دشمن در منطقه، به سمت جنوب و جنوب‌غربی جزایر پیشروی کرده و پل‌های نشوه را تصرف کنند تا عراق امکان نفوذ به منطقه از این قسمت را نداشته باشد.
عصر چهارمین روز اسفند، فرماندهان سپاه با توجه به شرایط پیش آمده در عملیات خیبر و باز نشدن مسیر زمینی دسترسی به منطقه، ماموریت جدیدی را برای ۲گردان از لشکر۸ و ۲ گردان لشکر۳۱ تعیین می‌کنند؛ این ۱۲۰۰نیرو بایستی از تنها نقطه ارتباط جزایر با خشکی واقع در جنوب آن‌ها خارج شده و پس از انهدام نیروها و مواضع دشمن، خود را پس از نزدیک به ۴۰ کیلومتر پیاده‌روی به پل طلائیه برسانند. قرار بود لشکر۲۷ حضرت‌رسول و تعداد دیگری از یگان‌ها هم از طرف دیگر به این خط زده تامسیرپشتیبانی زمینی جزایربازشود.
نیروها به عمق مواضع عراق که وارد می‌شوند، با مقاومت‌های نسبتا پراکنده‌ای مواجه شده و پس از رسیدن به جاده آسفالته نَشوه‌طلائیه، ضمن ادامه مسیر به سمت هدف اصلی تعدادی از خودروهای در حال تردد عراق بر روی جاده را به آتش می‌کشند.
نیروها تا این‌جای کار به ماموریت خود عمل کرده بودند ولی به دلیل برخی ناهماهنگی‌ها از سوی فرماندهان رده بالا، امکان الحاق سایر لشکر‌ها با نیروهای چهار‌گردان فراهم نمی‌شود. نیروهای روی جاده بدون داشتن جان‌پناهی تا آخرین لحظه مقاومت کرده و تعداد زیادی شهید و زخمی می‌دهند ولی در نهایت باقی ماندۀ آن‌ها مجبور به اسارت می‌شوند.
بخش دیگری از نیروها که داخل کانال‌ها مشغول مقاومت هستند، تا چند ساعت مقاومت می‌کنند ولی در نهایت عراق، از هوا و زمین آن‌قدر کانال‌ها را با آتش تانک، خمپاره و موشک بالگرد می‌کوبند که پیکر شهدا و زخمی‌ها همان‌جا برای سال‌ها مدفون می‌شوند.
یکی از نیروهای حاضر در این ماموریت، در آخرین دقایق زندگی‌اش می‌گوید: «اگر پیش امام رفتید، به ایشان بگویید من و بقیۀ نیروها تاآخرین لحظه مقاومت کردیم».
طبق اطلاعات درج شده در پایگاه اطلاع‌رسانی «گلزار و مزار شهدا» وابسته به بنیاد‌شهید، استان اصفهان در روز پنجم اسفند۶۲، ۳۹۳شهید داشته که بخش عمدۀ آن‌ها مربوط به شهرستان‌های نجف‌آباد و فلاورجان بوده‌اند و بقیه از شهرهای دیگری مانند اصفهان، کاشان و خمینی‌شهر محسوب می‌شوند. مطابق اخبار مربوط به ویژه برنامه‌های برگزار شده در نجف‌آباد به مناسبت ۵اسفند که به عنوان روز «حماسه و ایثار مردم نجف‌آباد» نیز نام‌گذاری شده، طی عملیات خیبر نزدیک به دویست رزمنده از این شهرستان به شهادت رسیده‌اند.
در شهرستان فلاورجان نیز، پنجم اسفند به عنوان «روز حماسه و ایثار فلاورجان» نام‌گذاری شده و تعداد شهدای این منطقه در این‌روز، حدود ۱۵۰نفر اعلام شده است.
بیشتر شهدای این حماسه را نیروهای ۱۴ تا ۲۳سال تشکیل می‌دادند و پیکر تمامی آن‌ها، سال‌ها بعد از عملیات خیبر و طی تفحص‌های متعدد کشف و خاکسپاری شد. تنها بازماندگان این ماموریت بی‌بازگشت، آزادگانی بودند که حدود ۷سال بعد به کشور بازگشتند.
طی این ماموریت، یکی از منحصر به فردترین شهادت‌های تاریخ دفاع‌مقدس به ثبت می‌رسد؛ ۳برادر در طول ۲۴ساعت به شهادت رسیده و پیکر هر سه، سال‌ها بعد طی تفحص به کشور بازگردانده می‌شود.
در ادامۀ عملیات، فشارهای عراق دیگر یگان‌های ایران را از مناطق تصرف شده در شمال جزایر عقب می‌راند و جزایر مجنون به نوعی، به عنوان تنها دستاورد اولین عملیات آبی‌خاکی ایران، مورد توجه دو طرف نبرد قرار می‌گیرد. عراق، تمامی عده و عُده‌اش را برای تصرف مجدد جزایر، پایِ کار می‌آورد.
بعد از اتفاقی که برای ۴گردان می‌افتد، لشکر۸نجف‌اشرف در کنار لشکر۳۱ با وجود صدمات شدیدی که دیده بود، تا چندین‌روز در خط پدافندی جزیرۀجنوبی و پل سوئیب به عنوان ورودی اصلی این جزایر، مقاومت کرده و مانع از تصرف مجدد جزایر می‌شوند.
در این میان، پیام حضرت‌امام‌خمینی در خصوص لزوم حفظ جزایر، جانِ تازه‌ای به مدافعان جزایر می‌دهد. در ادامه نیز، تعداد دیگری از یگان‌های سپاه وارد جزایر شده و به حفظ این دستاورد کمک می‌کنند.
در نهایت و بعد از چندین هفته نبرد فوق‌العاده سنگین و حماسی، خط‌پدافندی ایران در جزایر مجنون در نیمۀ دوم اسفند۶۲ تثبیت می‌شود.
