اهتمام به تربیت صحیح کودک و آموزش های دینی عامل تربیت نسل جوان ، پویا و کارآمد
پیمان اربابیان کارشناس مسائل تربیتی در مصاحبه با خبرنگار خبرگزاری بسیج گفت: تربیت یعنی انتخاب بهترین رفتار و گفتار و شرایط لازم برای به نمایش گذاشتن استعداد های نهفته درونی و شکوفاسازی آنها تا رسیدن به کمال مطلوب.
این کارشناس مسائل تربیتی با بیان اهمیت تربیت دوران کودکی گفت : امروزه ضعف در تربیت و مشکلاتی که غالبا در دوران نوجوانی و جوانی دیده می شود و مورد نارضایتی والدین و مربیان تربیتی است ، ریشه در تربیت کودکی افراد دارد.
وی افزود : در دین مبین اسلام ازمهم ترین حقوق و وظایف پدرومادر ، اهتمام داشتن به تربیت صحیح کودک و آموزش های دینی شمرده است.
اربابیان در ادامه افزود : اهمیت تربیت در دوران کودکی یک پدیده ی بسیارمهم است. ذهن و فکر و روح کودک همچون یک زمین حاصل خیز خالی از محصول است که آمادگی پذیرش هر نوع بذری را برای شکوفاشدن و باردادن دارد. اگر در این زمین دانه های مثبت و سالم کاشته شود محصول آن میوه های عالی و اگر دانه های خراب و ناسالم کشت شود محصول آن نیز بی کیفیت و مضر خواهد بود.
پس بر والدین و مربیان واجب است تا با برنامه ریزی صحیح و آموزش های لازم از ابتدای کودکی هم و غم خود را بر مبنای تربیت سالم و مبتنی بر اصول دینی بگذارند. منظور از تربیت دینی این است که اصول دین ، روش ها و آداب و رسوم و مناسک به صورت آرام آرام و تدریجی به فرزند آموزش داده شود که ما این امر را در چند گام پیشنهاد می دهیم :
گام اول : فضاسازی معنوی
والدین یا مربیان در ابتدا باید کودک را با فضای معنوی آشنا سازند ، با قرار گرفتن کودک در آن فضا ، ضمن تاثیر معنوی محیط باعث آشنایی و مانوس شدن کودک و تشکیل خود پندازه ذهنی دینی در او خواهد شد.
به طور مثال در قضیه آموزش فرهنگ نماز به کودک : در این مرحله والدین کودک باید او را به همراه خود ببرند تا با فضای مسجد و حسینیه آشنا بشود.
گام دوم : همراه سازی معنوی
در ادامه نیاز به همراهی کودک برای ادامه مسیر است. بدون آموزش و امر و نهی کردن ، حرکات و مفدمات را به او نشان می دهیم تا آنها را تکرار و تقلید کند.
در ادامه مثال نماز : بعد از گذشت مدتی و انس گرفتن با محیط مسجد ، حالا فقط نشستن و برخاستن و رکوع و سجود را به کوک نشان می دهیم تا به شیوه تقلید همین حرکات را انجام دهد و احساس کند که یک رفتار جدید یاد گرفته و به مجموعه رفتارهایش اضافه گشته است.
در این مرحه نیازی به آموزش نیست و صحیح و غلط انجام دادن حرکات نیازی به اصلاح ندارد ، ضمن اینکه تشویق کردن وی در حین انجام اعمال مثبت باعث تقویت روحیه ی وی و ایجاد نگرش مثبت در او خواهد شد که این امرنقش تقویت کننده دارد.
گام سوم : آشنا سازی با آداب معنوی
در این مرحله ضمن تایید رفتار های گذشته ، با رعایت حوصله و اصل صبر و تدریج به اصلاح حرکات و رفتار کودک از طریق آشناسازی با آداب می پردازیم.
در قضیه نماز تدریجا نحوه صحیح به جا آوردن هر عمل را آموزش داده و در هر مرحله پس از انجام درست آن عمل وی را تشویق می کنیم.
گام چهارم : الگوسازی و نظم پذیری بر اساس تفهیم عقلانی
اکنون با توجه به مانوس شدن کودک و شکل پذیری و همراهی وی با والدین نیاز به الگوسازی و آموزش نظم پذیری به شیوه منطقی و براساس ادراک کودک از حقایق اعمال خویش است.
در بحث نماز اکنون که کودک آداب کلی نماز خواندن را فراگرفته است علت وجودی و ابعاد دینی آنرا متناسب با سن و درک او برایش شرح داده و ضمن آموزش الگوی نماز خواندن صحیح ، زمان های اقامه نماز را به او متذکر می شویم.
اربابیان در پایان با اشاره به نقش خانواده در تربیت فرزندان تصریح کرد : امید است خانواده ها با رعایت اصول و قوانین صحیح تربیتی و آموزش های دینی ، کودکان نمونه و در آینده نوجوانان و جوانان متدین و موفقی را تحویل جامعه داده و باعث سرافرازی این بنیان مقدس گردند.
