اهالی دلگان قبل از انقلاب از وجود پزشک، خانه بهداشت و دارو بی‌بهره بودند
ناصر بامری بسیجی و از اهالی شهرستان دلگان است که در دوران انقلاب ۲۰ سال سن داشت در گفتگو با خبرنگار ما بیان کرد: باتوجه‌به جو خفقان آن دوران و عدم رسیدگی پرهیزانه طاغوت به سیستان و بلوچستان، روستاهای این منطقه فاقد برق، آب آشامیدنی، جاده آسفالته، خطوط تلفن و سایر امکانات زیرساختی بود.
وی ادامه داد: تا روز پیروزی انقلاب اسلامی، برای عبور و مرور به شهرستان ایرانشهر و سایر نقاط کشور با شتر و الاغ تردد می‌کردیم، چرا که جاده آسفالته و هیچ‌گونه وسیله نقلیه‌ای برای تردد وجود نداشت.
بامری ادامه داد: اهالی این منطقه در دوران رژیم ستم‌شاهی پهلوی نه‌تنها هیچ‌گونه امکاناتی نداشتند؛ بلکه از وجود پزشک، خانه بهداشت و دارو بی‌بهره بودند.
وی تصریح کرد: با پیروزی انقلاب اسلامی، جهاد، بسیج مستضعفین و سپاه پاسداران اولین سازمان‌‌ها و ارگان‌هایی بودند که در این منطقه مستقر شدند؛ خدمات جهاد سازندگی آن‌قدر وسیع و گسترده بود که شهر گلمورتی مرکز شهرستان دلگان به جهاد معروف شده است.
بامری بیان کرد: اکنون شهرستان دلگان از نعمت جاده چند صد کیلومتر آسفالته، چندین خانه بهداشت، بیمارستان، چند هزار متر لوله‌کشی آب، چند صد کیلومتر شبکه برق‌رسانی بهرمند و اغلب روستاها به شبکه مخابرات و اینترنت متصل است.
وی خاطرنشان کرد: گلمورتی مرکز دلگان در دوره رژیم فاسد گذشته، روستایی فاقد امکانات بود که اکنون به شهرستانی بزرگ در جنوب غرب سیستان و بلوچستان تبدیل شده است.
