رئیسیِ رستگار، امتی سوگوار
به گزارش خبرگزاری بسیج ایلام به نقل از ایلام بیدار ،سید حرمت‌الله موسوی مقدم از خبرنگاران پیشکسوت استان ایلام در یادداشتی نوشت: سی‌ام اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳، سالروز هجرتی جانسوز و فراموش‌نشدنی، با اندوهی سترگ و ماتمی عظیم فرا می‌رسد؛ روزی سبز اما سوزناک، سفری سرد و سنگین، اوجی عزیز در آسمان و فرودی فروزان به قیمت هزاران جان.
آری، در آن روز غم‌افزا، حجت‌الاسلام و المسلمین حاج سید ابراهیم رئیسی در صد و سومین سفر عشق و ایثارش، صبح به قصد خدمت به خطه آذربایجان پر کشید و شبانگاه با خلعت شهادت، به دیدار حق شتافت.
این سید شریف و خادم بی‌قرار، از اوتاد و اخیار انقلاب اسلامی و حامی صادق مردم بود که به تقدیر الهی، مزد خدمت بی‌وقفه‌اش را در آسمان عزت با تاج شهادت دریافت کرد. او ابراهیم‌وار، در منجنیق امتحان الهی، به الگویی از اخلاص و نمادی از حاکمیت مردمی بدل گشت.
حاکمی مقتدر اما مظلوم، پارسا و خردمند، خادم مردم و محبوب رهبر که آماج بی‌مهری‌ها شد، اما دم برنیاورد. در دل تهمت‌ها و طعنه‌ها، بر خلوص و خدمت خود افزود تا جایی که مقام معظم رهبری در سوگ او فرمودند: «دلم برای آیت‌الله رئیسی سوخت.»
او، خادمی خاکسار و خسروی خاشع بود که تا زنده بود خدماتش را انکار کردند، اما با اعجاز خاک، به افلاک رسید. با سادگی و سکوت، خستگی را خسته کرد و با همت و عشق، گنج شهادت را فتح نمود.
شهیدی که برای جمهوریت و اسلامیت جان داد. با تاسی از ندای علوی «کونا للظالمین خصماً و للمظلومین عوناً»، در برابر ظلم ایستاد و یاور مظلومان شد. از قله کرامت تا صخره‌های سخاوت، دل‌ها را فتح کرد و در آذربایجانِ همیشه سرافراز، جاودانه شد.
میراث مردمی او در تشییعی تاریخی و باشکوه، گواه محبوبیتش شد. پیکر پاک او و یاران شهیدش، آیت‌الله آل هاشم، دکتر امیر عبداللهیان، دکتر رحمتی، سردار موسوی و خدمه پروازی، در شب شهادت امام رئوف، نور شهادت را در دل ملت افروخت.
او فرماندهی صادق و عاشق بود که در یک هزار و ۱۹ روز زمامداری‌اش، با وجود بی‌مهری‌ها و غربت‌ها، با تدبیر و توکل، کشور را از بحران کرونا عبور داد، شاخص‌های اقتصادی را بهبود بخشید، نرخ بیکاری و تورم را کاهش داد، تراز انرژی را اصلاح کرد، و در عرصه بهداشت و درمان، آرامش آفرید.
او میز خالی را تحویل گرفت، اما با هفت‌سین همت آن را زینت بخشید. با حکمت، عزت و مصلحت، دیپلماسی میدان را احیا کرد، ایران را به پیمان‌های جهانی شانگهای و بریکس پیوست داد، و در سازمان ملل قرآن را بر سر برد تا عظمت اسلام را به جهانیان نشان دهد.
سید شهید، خادم مخلص، رئیس‌جمهور منتخب مردم، عاشق رهبری و خدمتگزار ملت بود. کسی که خدمت را افتخار دانست و در واپسین پروازش، خلوص و وفای خود را با خون پاکش مهر کرد.
امروز، در آستانه اولین سالگرد آن وداع تلخ، به پیشگاه خورشید خوبی‌هایش تعظیم می‌کنیم و فریاد می‌زنیم:
ای یار نیک نگار ولایت، چرا رود فِرقت و اقیانوس هجرت را به دشت دل‌هایمان روان کردی؟
بدرود، ای سید با سخاوت، سرباز ولایت، خُلق نیک، دست پاک، چشم خدابین و گام استوار؛ یاد تو در جان ما سبز است و تا بوسه بر آستان قدس شهیدان راه رستگاری، خدمات خالص و نیت نورانی‌ات را ارج می‌نهیم و در محضر پروردگار گواهی می‌دهیم.
«اللهم انا لا نعلم منه الا خیراً»
خرقه شهادت گوارایت باد، ای قصه پرغصه روزگار ما بدرود.
