به گزارش خبرگزاری بسیج ایلام،۱۵ خرداد ۱۳۴۲، یکی از روزهای سرنوشتساز در تاریخ معاصر ایران است؛ روزی که مردم در پاسخ به دستگیری رهبر نهضت اسلامی، امام خمینی (ره)، به خیابانها آمدند و صدای اعتراضشان را به ظلم، استبداد و وابستگی حاکمیت وقت بلند کردند.
در ساعت های نخستین صبح روز ۱۵ خرداد، خیابانهای تهران، قم، ورامین و چند شهر دیگر صحنه خروش مردمی بود که با شعارهایی در حمایت از امام خمینی (ره) و اعتراض به رژیم پهلوی، خواستار آزادی مرجع دینی و مقابله با سیاستهای ضد اسلامی حکومت بودند.
زنان، مردان، بازاریان، طلاب و کارگران در صفوف به هم پیوسته، چهرهای تازه از همبستگی ملی را به نمایش گذاشتند.
در تهران، خیابانهای اطراف بازار و میدان ارک شاهد درگیریهای شدید میان دژخیمان طاغوت و مردم معترض بود. در قم، طلاب و مردم با شعار «یا مرگ یا خمینی» مسیر حرم حضرت معصومه (س) تا بیت امام را درنوردیدند.
ورامین اما نماد خاصی از ایستادگی شد؛ جایی که مردم، با دستان خالی، در برابر گلولههای مسلسل ایستادند و خونشان بر سنگفرش خیابانها ریخت.
رژیم پهلوی با شدت عمل بیسابقهای، قیام مردمی را سرکوب کرد و دهها نفر شهید و صدها نفر مجروح یا بازداشت شدند.
با این حال، قیام ۱۵ خرداد به نقطه عطفی در نهضت اسلامی تبدیل شد؛ واقعهای که برای نخستینبار پیوند جدی میان روحانیت و مردم در قالب جنبش فراگیر سیاسی ـ اجتماعی را به نمایش گذاشت.
حماسه ١۵ خرداد، با الهام از مکتب عاشورا محقق شد و سخنرانی تاریخی حضرت امام خمینی(ره) در روز عاشورا و دستگیری ایشان توسط مزدوران رژیم طاغوت، مردم ولایتمدار و عزادار امام حسین(ع) را به میدان آورد، خون های مطهری بر زمین ریخته شد، اما این خون ها جوشید و زمینه ساز پیروزی نهضت حضرت امام خمینی(ره) در بهمن ماه ۵٧ شد.
امروز، پس از گذشت بیش از شش دهه، ۱۵ خرداد نهتنها یک خاطره، بلکه سندی تاریخی از آغاز بیداری ملت ایران در مسیر انقلاب اسلامی است.
بازخوانی آن روزها، بازنگری در اراده و ایمان مردمی است که بیاعتنا به تهدید و سرکوب رژیم ستمشاهی، فریاد عدالت و استقلال را در کوچه و خیابان فریاد زدند.