به گزارش خبرگزاری بسیج از اردبیل، هنوز هستند مادرانی که با هر طلوع خورشید مقابل در خانه را به نیت بازگشتن فرزندشان آب و جارو میکنند؛ هنوز هستند مادرانی که با قاب عکس فرزندانشان زندگی میکنند، هنوز هستند مادرانی که سنگ قبر شهیدان گمنام را به یاد شهیدشان هر روز شست و شو میدهند، هنوز هستند مادرانی که با هر بار شنیدن صدای زنگ سراسیمه میشوند، انتظار آنها زیاد نیست، به یک پلاک و چند تکه استخوان هم بسنده میکنند همین که بدانند فرزندشان در کنارشان آرام گرفته است برایشان کافی است انتظار سخت است و تنها آن را میتوان در چشمان مادران شهدای گمنام پیدا کرد.
نمیدانم چه چیزی جواب ۲۹ سال چشم به راهی مادر را میدهد؟ اما بیشک همان خبر پیدا شدن نشانی از فرزندشان میتواند چشم آنها را روشن کند.
شهید عزیزالله راوند فرزند محمد در اول مردادماه سال ۱۳۴۵ در روستای گلزار بخش گنبکی شهرستان ریگان در خانواده فقیر و زحمتکش دیده به جهان گشود.
شهید عزیزالله راوند که در چهارم دیماه ۶۵ در عملیات کربلای ۴ در جزیره مینو به درجه رفیع شهادت نائل شد و پس از ۲۹ سال هویت این شهید گرانقدر مشخص شده و به زادگاهش باز خواهد گشت.
پیکر این شهید که بتازگی تفحص و شناسایی شده قرار است بزودی بر دستان مردم شهید پرور شهرستان ریگان تشییع و تدفین شود.
وی افزود:اکنون که بعد از ۲۹سال چشم انتظاری مزار فرزندم را به آغوش میکشم، بسیار خوشحال هستم.
این مادر شهید گفت: هرچند انتظار بسیار سخت است اما خداوند را شکرگزارم که حداقل پیکر فرزندم دوباره کوچه و خیابان را معطر می کند.