اوریاد و ذبح اقتصاد مقاومتی در سال اقتصاد مقاومتی؟ / وقتی شرکت های خارجی مایه فخر جناب ذاکر می شود...!
مصاحبه های مسئولین حول این موضوع نیز یکی پس از دیگری روی خروجی پایگاه های خبری قرار گرفت و فضای مجازی پر شد از مصاحبه های تفصیلی و جملات فاخر حول این موضوع.
از ابتدای سال تا کنون نیز صدها همایش و دوره و کنفرانس و... پیرامون تبیین اهمیت و ضرورت عمل به اقتصاد مقاومتی برگزار شده است. آذربایجان غربی و ارومیه نیز از این امر مستثنی نبوده است.
اما حالا که کم کم به پایان سال نزدیک می شویم و وقت ارزیابی آن رسیده تا ببینیم این "دکورسازی" ها و همایش ها و افاضات گهربار تا چه حد به تحقق شعار اقتصاد مقاومتی کمک کرده است، جناب ذاکر، رئیس کمیسیون سرمایه گذاری شورای شهر ارومیه در گفت و گو با رادیو با افتخار خبر از حضور شرکت های فرانسوی و عربی و ترکیه ای در بزرگترین مرکز تجاری شهر یعنی اوریاد داده است.
این یعنی به زودی شاهد باز شدن پای برندهای خارجی و کالاهای لوکس آنان به بزرگترین مرکز تجاری ارومیه خواهیم بود.
ذبح اقتصاد مقاومتی!
مروری بر عملکرد ما طی سال های اخیر نشان می دهد که ما جماعتی "دکورساز" هستیم که تبحر خاصی در لوث کردن و ضربه زدن به مفاهیم بنیادی داریم.
مثال واضحش همان هزاران متر بنر و میلیون ها تومان اعتبار و صد ها دقیقه وقتی است که صرف تبلیغات و همایش ها و مصاحبه های اقتصاد مقاومتی شده اما وقتی به عرصه عمل می رسیم افتخارمان به باز کردن پای شرکت های خارجی به اقتصاد کشور است.
شاید یک تاجر و سرمایه گذار بیش از این که خود را ملزم به تحقق اقتصاد مقاومتی و حمایت از تولید داخل بداند، به سود و درآمد بیشتر بیاندیشد.
برای مثال در همین پروژه اوریاد از این که سرمایه گذاران محترم التزامی به تحقق اقتصاد مقاومتی ندارند چندان تعجب نکنیم، اما وقتی بحث به مسئولین می رسد مساله زمین تا آسمان فرق می کند!
آن هم نماینده ای که بد نیست تنها مروری کوتاه به مصاحبه ها و سخنرانی های سال های اخیر خود و همچنین روزهای تبلیغات انتخابات و سبد آرائش داشته باشد و به یاد آورد کسانی که او را به عنوان نماینده خود راهی شورای شهر کرده اند چه انتظاراتی از او داشتند.
با توجه به تاکیدهای فراوان دلسوزان نظام و در راس آن مقام معظم رهبری پیرامون اقتصاد مقاومتی کمتر کسی است که لااقل این نکته را در نیافته باشد که محوری ترین اصل تحقق این شعار حمایت از تولید داخل و پرهیز از واردات بی رویه کالاهای خارجی بالاخص کالاهایی است که مشابه آن در داخل تولید می شود.
در شهری که از یکسو مشکل بیکاری مردم آن را به ستوه آورده و از سوی دیگر تولیدکننده داخلی زیر سنگین ترین فشارها با ورشکستگی دست و پنجه نرم می کند باز کردن درهای اقتصاد به روی شرکت های معروف خارجی معنای جز ذبح اقتصاد مقاومتی دارد؟
دهن کجی به شعار سال یا بی اطلاعی از ضرورت تحقق آن؟!
وقتی عالی ترین مقام سیاسی کشور سال ها در مورد اهمیت اقتصاد، لزوم تحقق اقتصاد مقاومتی و ضرورت حمایت از تولید داخل می گویند و در نهایت کار به آن جا می رسد که لحن ایشان صراحت بیشتری پیدا می کند و این مساله در نام سال خود را نشان می دهد؛ ظاهرا برخی هنوز به چشم شعار به ماجرا نگاه می کنند یا شاید هم هنوز اهمیت آن را در نیافته اند؟!
چگونه مسئولینی که پای محصولات لوکس و وارداتی را به بازار داخلی باز می کنند می توانند به خود اجازه دهند مدعی حمایت از تولید داخل و تحقق اقتصاد مقاومتی باشند؟
اگر مسئولی از معنی واقعی اقتصاد مقاومتی مطلع باشد و خلاف آن را عمل کند معنای جز خیانت ندارد و اگر هنوز آن را درک نکرده باشد شایسته مسئولیت نیست و باید صندلی خود را به افرادی مطلع و مسئولیت پذیر تحویل دهد.
وقتی اشتغال زایی و حمایت از تولید به حاشیه می رود...
در این متن نه قصد داریم به مرور این بپردازیم که با هزینه ای که صرف پروژه های تجاری شده می شد چه تعداد شغل ایجاد کرد و نه به بررسی این نکته که آیا بازار ارومیه جوابگویی این حجم از مراکز تجاری خواهد بود یا خیر و نه با این که سرانه فضای تجاری کم کم دارد به چند برابر سرانه فضای خدماتی و تفریحی و... می رسد.
اوریاد پروژه ای بزرگ و جذاب است که بدون شک شهروندان ارومیه از وجود آن در شهر احساس غرور خواهند کرد و با افزودن به داشته های این شهر جلوه ای امروزی تر از ارومیه را پدیدار خواهد ساخت.
اما حالا که این پروژه، رقیبی جدی بری مراکز تجاری خرد و حتی برخی مراکز بزرگتر از جمله فروشگاه های زنجیره ای جدیدالاحداث در شهر خواهد بود و چه بسا بخش عمده ای از درآمد و مشتریان این مراکز را به حاشیه ببرد، لااقل جا داشت به جای سودآوری برای خارجی ها محلی برای تقویت تولید داخلی باشد.
این شهر هزاران جوان بیکار دارد. برخی هم برای فرار از بیکاری و از سر ناچاری رو به فروشندگی آورده اند و در این رکود اقتصادی تنها تلاش می کنند تا در دام ورشکستگی گرفتار نشوند.
حال اگر به جای وارد کردن به اصطلاح "برند"های خارجی که همین چند فروشنده خرده پا را هم بیکار خواهد کرد، به سوی برندسازی می رفتیم هم گامی موثر و مفید در راستای حمایت از تولید ملی بود و هم چاره ای به حال هزاران جوان بیکار شهر می شد.
